De ultieme werkelijkheid: I Am That, Ik ben Dat. Tat Tvam Asi, Gij zijt Dat. De druppel en de oceaan: de druppel is niet anders dan de oceaan.
Je bent dat wat nooit verandert (onpersoonlijke Brahman). Alles manifesteert zich in Dat. Het gemanifesteerde is een illusie.
Maar je bent ook het gemanifesteerde, de mens, de persoon. Je kunt ‘God’ realiseren als het ware zelf.
Maar ik zeg je: het gemanifesteerde is in geen één opzicht minderwaardig aan het niet-gemanifesteerde. Het denken, ons ego, onze onwetendheid, vergelijkt en trekt conclusies.
De zon is door de eeuwen heen aanbeden maar ook de aarde. Is het theekopje belangrijker dan de thee? Is de man belangrijker dan de vrouw?
Je bent alles.
Zijn en niet-zijn.
Het eeuwige en het tijdelijke.
Als Brahman kennis is. Niet ervaren kan worden, omdat het geen object is. Dat Brahman weten is.
Dat je weet dat je de ultieme werkelijkheid bent.
Dat je je Zelf niet kunt observeren.
Ik-Ben, ultieme werkelijkheid.
Dat het geobserveerde de illusie is, omdat je niet dat bent.
Waar zit in dit verhaal/filosofie de liefde dan? Dat God liefde is. Dat liefde het allerbelangrijkste is.
Maar als weten er eerst niet was voor jou en nu wel, dan is het wel degelijk ook een of ander object binnen jouw wereld.
Ik omvat niet-weten en weten.
Ik ben simpelweg wat is en dat is wat ik waarneem: de waarnemer is het waargenomene. Alleen dan, en alleen dan verdwijnt het innerlijk conflict van: ik-en-mezelf. Alleen dan zal er sprake zijn van keuzeloos gewaarzijn: waarin alles en niets een rol speelt. Dit noem ik dan: volledige non-dualiteit.
Roelof zegt
Ha Nathan,
Wijze gedachten en mooi verwoord.
Maar mijn vraag is: Kun je nu ook ‘leven’ met of in die volledige non-dualiteit?
Namaste
Nathan. Rozenhart zegt
Hoi Roelof,
In keuzeloos gewaarzijn ben je alles en niets.
De ene keer zit je in je honger gevoel en denk je aan wat te gaan eten. Op het volgende moment ben je misschien meer een vogel bewust bij je raam.
Misschien vergeet je dan even dat honger gevoel.
Of je ervaart een innerlijke stilte en lijkt je mind, denken volledig stil te vallen.
…
Ik ben even menselijk als goddelijk, daarin is er geen onderscheid door een of andere buitenstaander die beweert dat stilte bijvoorbeeld belangrijker is dan honger hebben of dat een mooie vogel belangrijker is dan Netflix. Etc..
Alles getuigt simpelweg door zichzelf, presenteert zichzelf, hier en nu. Ook in relatie tot elkaar, spontaan. Zaken vormen een eenheid of wisselen elkaar af of…
Een mens is een complex wezen, zogezegd.
Er valt dus niet met non-dualiteit te leven als er iemand is die dat nog wil sturen.
Ik Ben.
Namaste
Roelof zegt
Ha Nathan,
Dank voor je beschrijving, daar was ik namelijk erg benieuwd naar. Je laatste zin doet mij denken aan het boek van R.S. Balsekar: ”Ultieme waarheid’. Persoonlijk lukt het mij het beste non-dualiteit te ervaren in de natuur. Hoewel? Op het moment dat ik die ervaar is die ultieme waarheid alweer verdwenen. Troost is dat zich tot op heden steeds weer nieuwe momenten aandienen.
Namaste
Nathan. Rozenhart zegt
Hoi Roelof,
Als je alles bent, ben je ook je verkramping.
Wanneer er echt sprake is van een innerlijke transformatie, zal deze verkramping zich niet verder weten te zetten, anders wel.
Ja, de natuur doet wonderen. Maar is niet alles zaligmakend.
Ja, achter iedere deur schuilt een andere deur. :)
Namaste