Je mag echt, fysiek dansen, maar dat hoeft niet. Je kunt ook zingend dansen, pratend dansen, zwijgend dansen, denkend dansen, niet-denkend dansen en niet-dansend dansen. Dansen is het volgen van de beweging die zich als vanzelf aandient en vrij is. Vrij in het moment, ieder moment. Dansen en gedanst worden is leven, met alles erop en eraan.
Die wil van mij is al te vrij
Gevleugelde woorden van meester Nitwit.
Dagopening
good morning day
Sodis – de virtuele denkster 552
…
Beter – Aardappelgnocchi
Soms word ik een beetje moe van deze wereld met z’n multinationals die vooral hun best lijken te doen om zo veel mogelijk winst te maken. Ze verkopen ons voor veel geld producten waar bijna niks in zit – maar wel allerlei toegevoegde chemicaliën.
Gesprekjes: Babbeldebabbeldebabbel
“Weet je wat je voor de grap eens moet proberen? … Gewoon midden in een verhaal stoppen, en dan afwachten wat er gebeurt. Zeer verhelderend… echt.” De vrouw die dit tegen mij zei, knipoogde, stond op, maakte aanstalten weg te lopen, maar draaide zich nog één keer naar mij om. “Dat moet je natuurlijk wel op een daarvoor geschikt moment doen hè, bijvoorbeeld wanneer jullie even afgeleid worden. Niet zomaar…” En weg was ze.
Ken jezelf (in de ander)
Wie zichzelf kent, veroordeelt niemand
Want alles ligt – sluimerend, of vol aanwezig –
ook in onszelf besloten:
Kun je zeggen wat je wilt?
Of overkomen de woorden je?
Dagopening
good morning monk
Het jaar 2025 – dag 304 – mandje
Wim Sonneveld heeft zijn Dorp, ik mijn mandje.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Kleine pijnlijke stapjes, grote stappen in menselijkheid
Er waren mirakeltjes, een verhuis bracht warme dekentjes, een strenge politieagent vroeg in de morgen ontdooide, een kerkje toverde met kleuren en verhalen, een brug vol tekenen van liefde, een mevrouw met een prachtig daklozenproject kreeg een ferm steuntje in de rug, ik zag vele prachtige mensen, precies zoals ze zijn, herfstkleuren, zomaar gratis voor je neus.
Boeken – Strip op de horizon
Strip op de horizon gaat over de grote vragen van het leven: hoe leef ik écht? Wat vraagt het leven van mij? Hoe verhoud ik mij tot de ander en tot wat ik zie in de wereld? Geen opgeheven vinger, maar een spiegel waarin je lacht, fronst – en misschien even stilvalt.
Vrijdag Zindag – Democratie verwordt tot personacratie
Geen persona Dick Schoof, de topambtenaar die nog steeds onze premier is, heeft als overheidsdienaar niet de persoonlijkheid van de politieke persona. In de campagne is hij afwezig, ook al staat het beleid van zijn kabinet ter discussie. Frans Timmermans heeft zijn eigen conclusies getrokken. De rol van persona lag hem duidelijk niet, en dat siert hem. Net als Job Cohen in eerdere tijden. De democratie is door het vertrek van zulke mensen weer een stap dichter bij de personacratie.
HRF brengt verdachten van moord op Hind voor het internationale gerecht
Deze baanbrekende klacht is volgens HRF gebaseerd op maandenlang onderzoek en het verzamelen van bewijsmateriaal door de juridische en onderzoeksteams van de HRF. De klacht legt een directe commandostructuur binnen de 401e Pantserbrigade bloot en levert duidelijk bewijs van het opzettelijk aanvallen van burgers – handelingen die volgens het Statuut van Rome neerkomen op oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en genocide.
De natuurlijke gang van het leven (IV en slot) – een taoïstische vertelling
In die tijd leefde er een oude Chinees, die in de hele wereld maar twee dingen zijn eigendom noemde: zijn enige zoon en een paard.
De vrije wil bestaat want ik ervaar hem – is dat waar?
Dat jij bijziend bent betekent nog niet dat de wereld onscherp is.
Dagopening
good morning monk
Het jaar 2025 – dag 303 – taart
De kantelende taartbrok op een bordje.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het goede aan de dingen
een ding is een goede vriend
die je niet bezit en trouw komt
als je hem roept en je met rust
laat als je stil verdwijnt en
vooral zwijgt als alles is gezegd
Frankrijk: Students for a Free Tibet hekelt China’s culturele uitbuiting en milieuschade in Tibet
Ondanks wereldwijde kritiek blijven het Centre Pompidou en White Cube het werk van Cai prijzen als een artistieke reflectie op ‘de relatie tussen de mensheid en de natuur’. SFT France heeft deze houding veroordeeld en stelt dat dergelijke tentoonstellingen cultureel geweld en milieuvernietiging negeren. De activisten eisten dat beide instellingen publiekelijk de enorme ecologische schade en culturele ongevoeligheid van Cai’s project erkennen en stoppen met het legitimeren van Channels.
‘Ze planten zich voort als konijnen…’
Het is een troostvolle gedachte dat ook wijzelf in tijden van nood een beroep kunnen doen op de medemenselijkheid van anderen.
Elementen feuilleton – deel 2 – enkele hoofdindelingen van de elementen
Het grootste onderscheid in de elementen ziet de Boeddha echter in het verschil tussen al deze geconditioneerd elementen / de wereld en het ongeconditioneerd element / nibbāna. In het kort, met het door doorzien wegvallen van de oorsprong, de bron, van het verlangen naar het beperkte, geconditioneerde, wat onbestendig en onbevredigend zal blijven ontdoet de bevrijde geest zich van de neiging tot wedergeboorte. Na het uitleven van het laatste leven is er geen conceptie meer, geen wording meer van de zintuigbasis. En als de vlam van verlangen naar bestaan, naar geneugtes of het verlangen naar het ophouden van het pijnlijke daar is… dan dooft dat verlangen zonder rest. En is ook niet te zeggen waar die vlam heen gegaan is.
De natuurlijke gang van het leven (III)
Er huist ook een idealist in mij. Hij streeft naar een toestand van volkomenheid en heeft zo zijn voorstellingen van het volmaakte. Wanneer de idealist doordraaft, wordt hij moralist. Dan hoort iets zo en niet zo, dan wordt zijn kijk op de werkelijkheid dé werkelijkheid en dé waarheid. Met als gevolg verstarring die fysiek voelbaar is.
Kun je geloven wat je wilt?
Of wil je dat graag geloven? Of toch maar liever niet?
