De Belgische psychiater, Dirk De Wachter spreekt in een interview over “dwangmatig” reizen: “Is je tuin soms niet beter dan twaalf uur te vliegen?”. Hij plaatst kanttekeningen bij hoe we omgaan met het menselijke verlangen naar unieke ervaringen, exotische ontmoetingen.
Wie kent dit verlangen niet? ‘Waar zal ik het zoeken, waar kan ik het vinden?’
‘De tuin van de Wachter’ is dichtbij en overal. Of je nu thuis blijft, of naar Bali gaat. Deze tuin is de innerlijke wereld vol bloemen, ideeënrijkdom en weldadige stilte.
De enige reisorganisatie die je er heen kan voeren, is je eigen onbevangen bewustzijn. Een bewustzijn dat waarachtige ontmoetingen kan realiseren, ongeacht waar je bent.
Vertrouwen stellen in dit reisagentschap voorkomt niet alleen teleurstellingen (waar je zoekt in de uiterlijke wereld staan duizenden andere zoekers in de rij); het heeft ook een dempende invloed op het aantal reiskilometers waarmee de huidige mens zijn leefwereld verwoest.
Bevredig het verlangen naar rust en exotische ervaringen door regelmatig de innerlijke tuin te betreden. Ontdek zo de onmetelijke rijkdom van je geest. Op deze manier tegemoet komen aan het verlangen naar unieke ervaringen is goed voor jezelf en voor het milieu.
zeshin zegt
Als je vakantie aan het strand bakken is of in een luie stoel liggen dan kun je dat ook in je achtertuin of op je balkon doen. Maar als je de cultuur van een land wilt ervaren dan verbreed dat kennis en horizon. Hoe zouden wij van het boeddhisme gehoord hebben zonder te reizen?
Henk van Kalken zegt
Uit boeken? Films? Tv? Getuigenissen? Horizonnen verbreden lijkt mooi hoor, vreemde landen en culturen zien ook. Maar tot werkelijk inzicht en realisatie leidt het nooit. Buiten jezelf is niets te vinden wat de moeite waard is. Ik heb ook een pelgrimage gedaan in India, Nepal en Sikkim. Prachtig, maar alle verworven inzichten heb ik gewoon, in mijn eigen huis en tuin, in mijn dagelijkse leven gekregen.
Piet Nusteleijn zegt
In je eigen “wereld”, doe je ogen maar dicht, sluit de verte
af, stop met het spelen op al die schaakborden, sluit alle velden, versmal de breedtes, haal de verre horizonten helemaal naar je toe, doe het, hier en nu, wees tevreden met niets en niemand, ontken alles wat je geleerd hebt, stap eruit, uit de stroom…
Met groet. Natuurlijk heeft Wouter het bij het rechte eind, natuurlijk heeft Zeshin dit ook en Henk van Kalken zit er ook niet naast. Wat een leven…