In de maanden juni, juli, augustus en september 2018 is er iedere vrijdag tussen de middag een uur stiltemeditatie middenin de stad Rotterdam.
Ik heb geen last van pijn die niet de mijne is.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Kun je hoofdpijn weg mediteren, wordt er gevraagd. Nee, zegt Zeshin, gewoon een aspirientje nemen en je bed in gaan. Het enige dat je met mediteren bereikt is dat je accepteert dat je hoofdpijn hebt maar het wordt er niet minder door.
Ik vraag aan mensen die in onze tempel komen: wat brengt u hier? Met andere woorden wat zoekt u, en… kan ik u dat geven.
Ik twijfel me rot, waarom zit ik? Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van lijden haat en gehechtheid. Vrede en alle goeds.
Als we bereid zijn om te luisteren, horen we de dingen niet langer op grond van ‘past bij mij’, ‘past niet bij mij’. Luisteren kunnen we maar als we bereid zijn onze eigen mening even aan de kant te laten en te vragen: ‘Hoe is het voor jou?’.
‘Kan het zijn dat ik meer heb aan joggen dan aan mindfulness?’. Het ene spreekt het andere niet tegen.’
Ik heb als kind ooit een wielewaal gezien. We kwamen terug uit vakantie aan zee en in de kersenbomen in de tuin zaten wielewalen. De volgende dag waren ze weg. De wielewaal is een zeldzame en schuwe vogel. Ik merk dat ik nog altijd een beetje trots ben dat ik er een gezien heb.
De praktijk van het boeddhisme is meditatie, zitten op een kussentje. Als je dat voor de eerste keer doet ben je verbaasd hoe je overdonderd wordt door gedachten. Dat is natuurlijk niet zo, die overstelpende hoeveelheid gedachten heb je altijd, maar omdat je stil bent valt het je nu pas op.
Vijfentwintighonderd jaar geleden ontwikkelde een prins een leer die tot satori leidt. Satori is ontwaken en de werkelijke natuur van alle bestaan inzien. En de methode daartoe is: ‘stilzitten en niets doen’, zo simpel is het.
