Pas zag ik een foto op tv die veel betekenis had. Kun je dat zo zeggen? De achtergrond was de oorlog in Palestina en de discussies over schuld die daarbij gevoerd worden. De inhoud daarvan is aan verandering blootgesteld. ‘Logisch’ zal men zeggen. Dat is precies wat een oorlog is en doet. Wat we nu weten, wisten we kortgeleden nog helemaal niet. De oorlog als grote veranderaar. En of dat lukt hangt mede van ingenomen posities af. De oorlog als klassieke maatschappelijke en ook religieuze motor. En het kind in de oorlog drukt de posities uit die genomen worden. Met steevast het volk, de werkers in beeld. De betere klasse zie je minder. Op de vlucht misschien?
woede
Tuinieren voor de ziel
Boeddhistische psychologie gaat uit van voortdurende veranderlijkheid. De realiteit en ook ons zelfbeeld zijn een proces. Woede komt op en gaat weer weg. Boeddha sprak vaak van zaden. Zaden zijn een potentieel dat we kunnen ontwikkelen. Wij kunnen kiezen om het zaad van woede, vreugde of liefde te cultiveren.
Boeddhisme en emoties
Vanuit het boeddhisme is er een duidelijk verschil tussen emoties en gevoelens. Emoties zijn altijd verkrampingen van het ik, dat heftig reageert op wat er gebeurt. Meestal gaat dat onbewust en zijn het manieren waarop het ego zichzelf beschermt en uithaalt naar buiten toe, ego-moties. Gevoelens zijn bevrijdend en ruimte scheppend. Die verkrampen niet. Die doen het tegenovergestelde. Gevoelens zoals liefde en vreugde scheppen ruimte en maken alles meer open. Woede is meestal een verkramping, begeerte ook, die zetten de zaak vast. Die zetten jou vast, zetten de ander vast, zetten de omstandigheden vast. Vanuit de mandala worden emoties gezien als krachten die ons klemzetten of, beter gezegd, waarmee we onszelf klemzetten.
‘Onze vijand is onze woede, haat, begeerte, fanatisme en discriminatie jegens mensen’
Vorige maand overleed Jan Veenendaal, vaste columnist en schrijver voor het BD. Hij bezocht jarenlang als vrijwilliger (langgestrafte) gedetineerden in gevangenissen en justitiële inrichtingen. Als boeddhist kwam hij van zijn kussen af. De komende tijd herplaatsen we zijn teksten over zijn gesprekken en inzet voor gedetineerden – en andere teksten, die hij onder meer schreef onder het pseudoniem Jacob Nieuwersluis.
Het jaar 2023 – dag 144 – vertoornd
De woede en de schuwenaar.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Moord op Tibetaan leidt in Frankrijk tot publieke verontwaardiging
Volgens een Tibetaanse belangengroep heeft deze dood ook vragen opgeroepen over de status van Tibetanen in westerse landen, en hoe hun levensonderhoud hen dwingt om onbeduidende baantjes aan te nemen.
Yogadagviering verstoord door demonstranten – politie gebruikt traangas en pepperspray
De demonstranten zwaaiden met borden waarop stond dat yoga in strijd is met de leer van de islam, de staatsgodsdienst van de Malediven, een eilandengroep in de Indische Oceaan.
De spiegel van Menno Ter Braak
Het Humanistisch Canon noemt de schrijver en cultuur- en literatuurcriticus Menno ter Braak (1902 – 1940) ‘één van de scherpzinnigste, anti-autoritaire intellectuelen van de twintigste eeuw in Nederland. Ook toen het politieke risico’s met zich meebracht, stond hij pal voor de Europese, humanistische waarden.’
Het jaar 2021 – dag 292 – amok
De gompa werd opgeheven, de huurder stapte over naar ‘de Chinezen’.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Ksaf – Tuinieren voor de ziel
Stilstaan, mediteren, is een paradoxale ervaring. Aandacht geven gaat traag, net zoals zaden traag groeien. Maar elk moment is anders en nieuw, elk zaad geeft een andere plant.
Boeken – De waarde van woede
Een uiting van woede gold eeuwenlang als zwak en onbeschaafd. Tegenwoordig luisteren we meer naar mensen die in woede ontsteken. We willen weten wat er achter die woede schuilt, ook als die ontspoort of verdwaalt.
Doodstraf (2)
Ook de Dalai Lama is duidelijk; hij riep in 2005 op tot afschaffing van de doodstraf om een meer hartelijke wereld op te bouwen. Criminelen moeten volgens hem worden behandeld met mededogen, niet met woede.
Woede
Waarom wordt iemand boos? Of erger: woedend?
Meneer Orokana
Voordat ze de trap weer aflopen vraagt meneer Orokana: ‘Als ik vragen mag, wie is die meneer op die woeste leeuw?
Het jaar 2019 – dag 4 – vrouwen
Vrouwen in de tempel, mannen des duivels.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de vijfenzestigste dag – heden is overleden
De dove man en de dode man.
Somewhere over the rainbow,skies are blue.
Take care out-there.
Tuinieren voor de ziel
Stilstaan, mediteren, is een paradoxale ervaring. Aandacht geven gaat traag, net zoals zaden traag groeien. Maar elk moment is anders en nieuw, elk zaad geeft een andere plant.
Tuinieren voor de ziel
Boeddhistische psychologie gaat uit van voortdurende veranderlijkheid. De realiteit en ook ons zelfbeeld zijn een proces. Woede komt op en gaat weer weg.
Meditatie als belichaming (5)- de blik die naar alles kijkt als leegte
De leegte maakt ons vermogen om bevrijding te ervaren, te delen en bij anderen te ontwikkelen vederlicht en scherp.
Boeddhisten altijd vredig en sereen?
De drie vergiften: hebzucht, haat en verwarring/onwetendheid. Bodhitv’s hoofdredacteur Kitty Arends noemt zich geen boeddhist, maar ziet zichzelf als een ‘conflictvermijdend persoon.’ Woede was voor haar altijd iets fictiefs, net als eenhoorns of draken.
Varamitra: ‘De gedetineerde is meer dan zijn daad’
Varamitra, hoofd van de dienst boeddhistische geestelijke verzorging bij Justitie, had zelf in de jaren negentig in Engeland te maken met jonge ex-gedetineerden. Als medewerker van de Britse boeddhistische vrijwilligersgroep Angulimala begeleidde hij op een bouwproject deze jonge bouwvakkers.
