Rust is mijn anker en is daarom essentieel voor me. Te veel invloeden van buitenaf putten me snel uit en maken me erg moe. Bijwerkingen van mijn ziekte en medicatie helaas. Het is niet anders, het is aan mij te leren er mee om te gaan. Zelfs in mijn dromen ben ik bezig en daar vinden creatieve concepten vaak hun oorsprong.
Thich Nath Hanh
Geen dood, geen vrees (32) – geen vervolgonderzoek nodig
In het gesprek dat ik met een oncoloog had over een onderzoek dat hij had gedaan met een nieuw medicijn ging het alleen over de mogelijke levensduurverlenging. Op geen enkele manier kwam de kwaliteit van leven ter sprake.
Geen dood, geen vrees (26) – Het is toch nog snel gegaan
Ik word wakker uit een rare droom. Mijn vriendin en iemand anders gaan de kamer uit waar mijn lichaam kennelijk ligt opgebaard. Bij het dichtdoen van de deur hoor ik het bezoek nog net zeggen ‘het is toch nog snel gegaan.’
Geen dood, geen vrees (18) – een bel van volle aandacht
Geniet zolang je leeft van elk moment en oefen diepgaand kijken om zo je ware natuur van geen-geboorte en geen-dood te kunnen ervaren.
Geen dood, geen vrees (17) – Leven voorbij geboorte en dood
Ze was ongelukkig, kwijnde weg. Het was vreselijk om mee te maken. Onze zoon, Tom, was geweldig als mantelzorger maar ging er net als ik bijna aan onderdoor. Ik was depressief, met Tom ging het niet goed, het was een vreselijke tijd voor ons alle drie.
Geen dood geen vrees (16) – Onszelf opnieuw manifesteren
In de ultieme dimensie zijn we nooit geboren en zullen we nooit sterven. In de historische dimensie (veelal ons dagelijkse leven) leven we in vergetelheid en zijn we zelden springlevend. We leven als doden.
Jan Veenendaal – geen dood, geen vrees (6) – ons ware erfgoed
Ik genoot van een prachtige zonsopgang waarbij de zon af en toe even tussen de wolken te voorschijn kwam en me als het ware een knipoog gaf. Met mijn hele aandacht was ik aanwezig en genoot van wat zich voor mijn ogen voltrok. Wat een pracht!
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (5) – dankbaarheid
Beseffen wat een voorrecht het is (nog) te kunnen lopen op deze prachtige aarde.
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (3) – Angst
En dan is het zo ver, de spreekkamer in, je hoort de uitslag, een zakelijke mededeling die je hele leven op zijn kop zet. Er zijn wat emoties, wat tranen en over tot de orde van de dag. Hoe gaan we behandelen?
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (2) – Leeg van een afzonderlijk zelf
Door het diep, diep laten doordringen van met name de eerste drie alinea’s van de Hartsoetra en de uitleg daarover van Thich Nhat Hanh kun je de andere oever bereiken en dat is een geweldige ervaring.
Moeten boeddhisten sociaal activisten zijn?
Wat is er veranderd waardoor het beeld van het boeddhisme verschoof van passiviteit en pessimisme naar dat van energiek sociaal activisme? Dat is een lang verhaal. Historici en boeddhistische geleerden benadrukken allemaal dat ‘het boeddhisme’ niet één enkele traditie is, maar vele vormen kent, en dat politiek, cultuur, handel en kolonialisme allemaal een rol hebben gespeeld.
Jules – Machteloze solidariteit
Als boeddhist zou je wensen dat mensen beelden niet een op in vertalen in emoties, maar deze laten bezinken en verwerken. Dat zwart-witdenken plaatsmaakt voor een vredeswens voor iedereen, overal, onszelf inbegrepen. Bij gebrek aan voorlieden zoals de Dalai Lama en Thich Nhat Hanh zie je boeddhisten alle kanten uitvliegen, seculariseren en uitkomen in bewegingen die niet breed genoeg, niet boeddhistisch genoeg, inzetten op die vrede. Waar is wat dit betreft nieuw leiderschap in eigen kring, in woord, in daad?
Wanhoop is het ergste dat een mens kan overkomen
Deze week zag ik een filmpje op Facebook van Thich Nath Hanh. Een jongen vroeg aan hem wat het moeilijkste was dat hij ooit geoefend had. En Thich Nath Hanh antwoordde : ‘ Wanhoop’.
De deur van mededogen
Het lijkt wel of er steeds meer ellende op ons afkomt. Oorlogen, vluchtelingen , terrorisme, uitputting van onze aarde, rijken die steeds rijker worden en steeds meer arme mensen aan de andere kant. Dieren die uitgebuit en in gruwelijke omstandigheden moeten leven.
B’eter – Bun Cha: Vietnamese maaltijdsalade
Het is bij ons thuis traditie dat de jarige bepaalt wat er op zijn of haar verjaardag gekookt wordt. Vorige week was ik aan de beurt. De keuze viel op Bun Cha: Vietnamese maaltijdsalade. Ik vind dit erg lekker, en eet het ook als eerbetoon aan Thich Nhat Hanh, de oorspronkelijk Vietnamese zenmonnik, stichter van de Plum Village traditie.
Geen dood, geen vrees – slot
Jan Veenendaal, geliefd auteur en schrijver van columns in het BD, onder meer de serie Geen dood, geen vrees, is op 27 november kalm en rustig overleden. Ik vond het een eer en genoegen om met Jan de krant vorm te geven en ben blij hem gekend te hebben.
B’eter – Zen en Shakshuka
We hebben meer zen nodig in de wereld. Minder oorlog, meer empathie. Minder destructie, meer aandacht voor Moeder aarde.
Spanningsvelden binnen een kwetsbaar zen
Zen is van nature een kwetsbare traditie. Kwetsbaar omdat het gevaar op de loer kan liggen dat beoefenaars meer bezig zijn met hun eigen ervaring van ontwaken dan met het lijden en het bevrijden van andere levende wezens.
Vietnamese boeddhistische leraar Thich Nhat Hanh jaar geleden overleden
‘Ik zal doorgaan, altijd.’
Een tekst geschreven vanuit verbazing…
Ik heb namelijk de indruk dat sommige Zenboeddhisten en iemand als Thich Nhat Hanh de concepten dukkha en samsara niet erg centraal stellen in hun uitingen, om het voorzichtig te zeggen. Ik ben niet te beroerd om het stelliger te zeggen: die de concepten dukkha en samsara hebben verdonkeremaand in hun Dharma.
Een win-win situatie
Voor het ‘schoon’ en ‘reukvrij’ houden van 200 cm2 huid – oksel, schaamstreek en bilnaad – en het zich ‘fris’ willen voelen wordt er gemiddeld een keer per dag gedoucht. In veel gevallen zelfs twee keer. Dit terwijl het grootste gedeelte van de bevolking nauwelijks beweegt en transpireert.
de Boeddhistische blik — Walk with me
Thay wordt genoemd als een van de tien invloedrijkste, belangrijkste en meest representatieve leiders uit de geschiedenis van het boeddhisme, gezien zijn invloed op het hedendaagse wereldboeddhisme.
De schoonheid van de lente blokkeert mijn weg
Dit werd geschreven minder dan twaalf uur nadat ik verliefd werd op een non. Het gebeurde in de Vien Giac-tempel in Vietnam op oudejaarsavond in het mooie dorp Cau Dat in de hooglanden. Ze was twintig.
Vesak – bericht van Thich Nhat Hanh uit 2013
Ons boeddhisme is gecorrumpeerd, niet in staat om zijn oorspronkelijke rol te spelen.
