In de traditionele tafelverzen zongen we steeds de frase sanrin kujaku: de drie wielen zijn leeg.
herinneringen
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Sterven voor iets hogers
‘Wat is groter, onze berg hier, de berg Fuji, of de Himalaya?’ ‘Dat is makkelijk,’ zei de jongeman enthousiast, ‘de Himalaya natuurlijk!’ ‘Nee’, antwoordde Daiun Sogaku kalm. ‘Ze zijn allemaal even groot. Er is geen verschil. Als je dit begrijpt, ben je bevrijd van je problemen.’
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Umeboshi: ‘only one doing’
Als je loopt, alleen maar lopen, als je veegt, alleen maar vegen, als je eet, alleen maar eten.
Het jaar 2020 – dag 187 – broodjes
Dromen zijn bedrog, herinneringen ook?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Waar is het ego van mijn vader gebleven (3) – geworteld zijn
We slagen er in het Westen in om zelfs ‘mindfulness’ te herleiden tot een begrip en een techniek om ‘stress te reduceren.’ Onze cultuur koestert de mythe van individueel succes. ‘You can make it.’
Het jaar 2019 – dag 252 – doodagenda
Veel doden in mijn leven maar gelukkig ook aanwas van levenden.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2019 – dag 203 – dood
‘Nee, ik hoef niks.”
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Ji Ta Fu Ni
Ciska Matthes woonde en trainde van 1999-2005 (zes jaar lang) in Bukkokuji, de tempel van de in het voorjaar van 2018 overleden Harada Tangen roshi in Obama, Japan.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Sterven voor iets hogers
Ciska Matthes woonde en trainde van 1999-2005 (zes jaar lang) in Bukkokuji, de tempel van Harada Tangen roshi in Obama, Japan.
Het jaar 2018 – de honderdenachtste dag – herinneringen
De dood is soms sneller dan een artikel.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
