Ik kan niets vasthouden. Ik kom hier met lege handen, en ik ga met lege handen.
geen dood geen vrees
Geen dood, geen vrees (23) – Dood
Bij ons thuis ligt Minie sinds haar inslapen in een kaasdoek in een mandje. Ik praat met haar, aai haar en bedank haar voor alles wat we samen hebben meegemaakt. Voor haar aanwezigheid in de tijden dat ik het moeilijk had, voor haar rust en voor de gekke capriolen die ze uithaalde.
Geen dood, geen vrees (22) – radicale remissie
Iedere drie maanden is het raak. Bloedprikken om te bepalen of de medicatie nog werkt en iedere zes maanden bloedprikken en een scan om te zien of er daadwerkelijk niet meer uitzaaiingen zijn bijgekomen.
Geen dood, geen vrees (19) – Kunst te leven
De kunst te leven is voor mij zo lang mogelijk op een voor mij acceptabele manier door dit leven te gaan. Alles is veranderlijk, dus ongetwijfeld zal ik de normen die ik nu heb voor wat kwaliteit van leven is, aanpassen, zoals ik dat eerder heb gedaan.
Geen dood, geen vrees (18) – een bel van volle aandacht
Geniet zolang je leeft van elk moment en oefen diepgaand kijken om zo je ware natuur van geen-geboorte en geen-dood te kunnen ervaren.
Geen dood, geen vrees (17) – Leven voorbij geboorte en dood
Ze was ongelukkig, kwijnde weg. Het was vreselijk om mee te maken. Onze zoon, Tom, was geweldig als mantelzorger maar ging er net als ik bijna aan onderdoor. Ik was depressief, met Tom ging het niet goed, het was een vreselijke tijd voor ons alle drie.
Geen dood geen vrees (16) – Onszelf opnieuw manifesteren
In de ultieme dimensie zijn we nooit geboren en zullen we nooit sterven. In de historische dimensie (veelal ons dagelijkse leven) leven we in vergetelheid en zijn we zelden springlevend. We leven als doden.
Geen dood, geen vrees 85 – overpeinzingen
‘Pas wanneer je gemotiveerd wordt door het verlangen om degenen die ten prooi zijn aan onwetendheid te helpen, ben je vrij van je lijden en van je gevoel geschonden te zijn.’
Geen dood, geen vrees (83) – Wie ben je?
Als je je kunt overgeven aan de stilte weet je dat je je volledig moet overgeven aan het niet-weten, wat betekent dat je in alle ontspanning beschikbaar bent voor wat het leven van jou vraagt.
Geen dood, geen vrees (79) – De oversteek
Wees zo vrij als je kunt. Regelmatig lees ik prachtige stukken tekst en/of gedichten waarvan ik denk dat die voor een column geschikt zijn. Dat gebeurt veelal ‘s avonds of vroeg in de ochtend als het net licht aan het worden is.
Geen dood, geen vrees (75) – Gevallen
Wakker worden, genieten van de stilte, vogels die zich laten horen. Pijn die er (nog) niet is maar ongetwijfeld komt. Lig ik in een goede houding, hoe was mijn nacht? Verschillende soorten pijn. De pijn van de kanker, de pijn van de klap bij mijn val in de badkamer gisteren. Geen kracht meer de val te voorkomen.
Geen dood, geen vrees (72) – pijn
Bravoure is weg. Hoe dealen met de pijn nu. Toch iemand laten komen?
Geen dood geen vrees (71) – 21 december 2023
De niet aflatende stroom van ideeën in mijn hoofd over columns, lezingen, retraites, websites en wat niet meer, is zo groot. En ondertussen moet ik heel reëel zijn, alle ideeën zijn heel leuk allemaal, maar wat doet mijn ziekte? Ik heb vaak nauwelijks energie en moet sommige contacten helaas beperken.
Geen dood geen vrees (69) – Houden van …
Het prachtige verhaal van Thich Nhat Hanh heeft veel diepgang. Het geeft inzicht in hoe we om kunnen gaan met onze gevoelens voor iemand die we kwijt raken, zonder verstrikt te blijven, dan wel verstrikt te raken in onze liefde voor haar of hem. Dit kan door Liefde in een groter perspectief te plaatsen zodat we het pad van bevrijding, compassie, vrede en vreugde kunnen gaan.
Geen dood geen vrees (68) – Juist sterven
Juist sterven is voor mij, zelf kunnen bepalen hoe en op welke manier deze manifestatie ten einde komt. In onze westerse cultuur wordt het erg belangrijk gevonden dat we zo lang mogelijk blijven leven. Soms wordt dat ook nog eens bepaald door de beschikbare medicijnen en de kosten daarvan.
Geen dood geen vrees (65) – Na een moedige strijd …
Niets geen moedige strijd of een moedig gedragen lijden. Dat is niet de bedoeling met deze laatste tocht die ik ga. Het liefst maak ik hem zo draaglijk mogelijk en liefst zo pijnvrij mogelijk. Op een gegeven ogenblik als de pijnmedicatie niet meer werkt, of als ik erg versuft ben, gewoon kunnen zeggen dat het genoeg is. Ik heb een prachtig leven geleefd en nu mag dat eindigen. Wat een rijkdom dat dat hier in Nederland mogelijk is!
Geen dood, geen vrees (63) – De grootst mogelijke bevrijding
De grootst mogelijke bevrijding beleven we als we in contact komen met het uiteindelijke, het ultieme, of, in de woorden van Tillich, met ‘de grond van het bestaan’.
Taigu – Het lege graf
De mens is pas werkelijk mens in het zicht van het transcendente. Het antwoord op de vraag of de Boeddha vrijwillige levensbeëindiging had kunnen billijken, is vrij voorhanden.
Geen dood, geen vrees (32) – geen vervolgonderzoek nodig
In het gesprek dat ik met een oncoloog had over een onderzoek dat hij had gedaan met een nieuw medicijn ging het alleen over de mogelijke levensduurverlenging. Op geen enkele manier kwam de kwaliteit van leven ter sprake.
Hoe vrij ben jij echt?
Vrij zijn waar je ook bent vraagt om een bijzondere energie en beoefening. Zeker voor gedetineerden en mensen die een tbs maatregel opgelegd hebben gekregen. Hoe ga je om met de setting waarin je bent geplaatst, met de verwarring waarin jij en je omgeving terecht zijn gekomen?
