Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

dood

Menno – ze leven nog

door

Dan komt oma. Ze pakt de teil op, en gaat ermee de trap op, naar de keuken boven. Menno volgt haar. Een voor één haalt oma de alen uit de teil, legt de vissen op een houten snijplank en snijdt ze de kop af. Tot Menno ’s stomme verbazing lijken de van elkaar losgesneden koppen en lijven afzonderlijk voort te leven. De bekjes blijven open en dicht gaan, net als de kieuwen, en de lange lijven kronkelen gewoon door.

Guy – dhammazaadjes – Aandacht op de dood (P. maranasati bhavana)

door

De traditionele maranasati-praktijk van het Theravada is gebaseerd op de (Maha) Satipatthana Sutta. Deze meditatiebeoefening omvat de visualisatie van het lichaam dat metaforisch uit 32 ‘onderdelen’ (organen en lichaamsvloeistoffen) bestaat. Het lijk wordt door de beoefenaar gevisualiseerd in verschillende stadia van verval. In de Oosterse praktijk worden skeletten prominent op verschillende locaties in de kloosters geplaatst om deze contemplatie aan te moedigen en te bevorderen.

De Dood

door

Mensen zijn geneigd de dood als iets negatiefs te benaderen, maar dat is eigenlijk niet realistisch. Zonder dood is leven onmogelijk. Dode planten, dode dieren, dode insecten en zelfs dode mensen zijn bronnen voor nieuw leven.  Er komen allerlei essentiële grondstoffen vrij voor nieuwe planten, nieuwe dieren, nieuwe insecten … en ruimte, zoals voor nieuwe mensen. Zonder dood was er geen aardgas, geen aardolie, geen vruchtbare grond.

Sterven

door

Iedere zuigeling komt ter wereld om er dood te gaan. Dat klinkt cru, maar zo is het nou eenmaal. Deze aarde is één groot sterfhuis! Mensen, dieren, insecten, planten… alles gaat een keer dood. Je daartegen verzetten is volstrekt zinloos. Als er geen mensen sterven, mogen er uiteindelijk ook geen baby’s meer geboren worden.