De klapstoeltjes werden met een bakfiets gebracht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
column
Het jaar 2018 – de tweehonderdenachtentwintigste dag – onkruidkoan
Alles groeit soms niet, maar onkruid altijd.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Manu Grisar – stille neus
De stilte doet deugd; eens een hele poos naar binnen kijken ook.
Het jaar 2018 – de honderdenzevenennegentigste dag – lachen
Vandaag is er geen column.
Somewhere over the rainbow skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de honderdentweeentwintigste dag – uitzenddiscriminatie
Wilt u geen boeddhisten sturen?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de achtennegentigste dag – buiten land
Ik ben in het buitenland, is er ook een binnenland?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2017 – de driehonderdentwaalfde dag – kilte
Er heerst een rare kou rond de Kloosterbunker.
Somewhere over the rainbow skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2017 – de tweehonderdzesenzeventigste dag – altijd jong
Het lijf kraakt en knarst. Maar toch nog altijd jong. Somewhere over the rainbow, skies are blue. Vrede en alle goeds.
Goff – Peertje, Meneertje
Elk jaar in juli maak ik met peertjes tientallen van die draaimolentjes. Voor alle duidelijkheid: ik ben degene die draait en niet de peertjes.
Een zelfgenoegzaam, vrijblijvend iets-isme
Voor nu is er een extra inspanning nodig om te laten zien hoe je met boeddhisme de ‘eendimensionale mens’ uit de kluisters van zijn onwetendheid kunt losmaken.
