Na een hopelijk goed en wel besteed bestaan zijn we op de een of andere manier in de herfst, of zelfs in de winter van dit leven aangekomen, of gaan we langzaam maar zeer zeker die richting in. We bezochten, of woonden in of op bepaalde plekken in de wereld, hebben waarschijnlijk een grote verscheidenheid aan mensen, dingen, prachtige, maar ook soms moeilijke situaties ontmoet in dit leven. En nu, tijdens het veranderen van de levensseizoenen, zijn we bij een fase aangekomen waarin we ons misschien afvragen hoe het komt dat we het ene moment jong en schijnbaar gelukkig en evenwichtig leken te zijn, en nu, op dit daaropvolgende moment, het gevoel hebben dat het leven en onze energie op de een of andere manier begint te stagneren. Soms zelfs dat het leven ons iets af lijkt te nemen.
bewustwording
Een fantasie over de mens als onderdeel van het proces van wordingsdrang
Adam en Eva kwamen ook voor de vraag te staan hoe ze moesten overleven, toen voor hun het paradijs voorbij was. De vanzelfsprekendheid van het -in-de-wereld-zijn- was voorbij. Het kwam nu aan op keuzes maken, daadkracht tonen. Hun kinderen lieten al zien wat dat kan betekenen. Broedermoord was het gevolg, omdat machtsuitoefening een optie was geworden. Leven vanuit de LH betekent dat je gaat voor je eigen belang, je gebruikt en manipuleert de wereld en je hebt nog slechts gefragmenteerd moreel besef. ‘Ben ik mijn broeders hoede?’; zo praat Kaïn zichzelf goed.
Tussen oorlog en vrede
Hoe lang blijft de mensheid nog doorgaan in de cyclus van conflict naar conflict? Het is onmiskenbaar de rode draad in het werk van elke historicus.
Het uitwisselingsgesprek tijdens retraites – deel 1
Mediteren is een wonderlijk gebeuren. Het lijkt heel eenvoudig en dat is het eigenlijk ook. Misschien is het wel zo eenvoudig dat we in een mum van tijd terechtkomen in vertrouwde patronen en dan onbewust iets uitvergroten of juist als verstoring van de beoefening gaan benaderen.
‘Mijn beste! Nu begint het bij je te dagen dat je sterft! Je gaat deze wereld verlaten’
Ook al weten wij doorgaans niet het precieze uur van onze dood, het onvermijdelijke afscheid van deze wereld en alles wat ons daarin lief en vertrouwd is, vormt ironisch genoeg een van de schaarse zekerheden van ons bestaan. Maar laat die dood nu ook iets zijn waar we ons nooit echt goed met zekerheid een voorstelling van kunnen maken.
Ad van Dun – Wijsheid en wetenschap
Wij hebben de afgelopen eeuwen oneindig veel meer geïnvesteerd in kennis dan in wijsheid. Als nu de uitkomsten daarvan teleurstellend of onvoldoende zijn, is dit dan niet op de eerste plaats een reden om de betekenis van wetenschappelijke kennis opnieuw te valideren, in plaats van wijsheidsinteresse daarvoor verantwoordelijk te stellen?
Greenpeace gaat plastic monster te lijf met ‘ship tour’ op de Rijn
Hiermee vraagt de organisatie aandacht voor de rol die levensmiddelenfabrikanten hebben in de ‘plasticramp’ die zich nu afspeelt.
