De Boeddha zei: ‘Alles wat geboren wordt, moet sterven.’ Als er sprake is van geboorte, is er ook sprake van dood. Als er sprake is van links, is er ook sprake van rechts. Als er een begin is, moet er ook een eind zijn. Dat is hoe de dingen er in de historische dimensie uitzien.
Geen dood, geen vrees (40) – Eén inademing
Mijn ‘waarheid’ is mijn ‘waarheid’, die van jou is van jou. We hebben allemaal termen bedacht, aannames verzonnen hoe het leven is, hoe het leven zou moeten we zijn, hoe we zouden moeten leven. Het zijn allemaal aannames.
Geen dood, geen vrees (39) – Over leven
We zijn voor van alles bang – voor de dood, voor alleen zijn, voor verandering. De oefening van bewuste aandacht helpt ons in aanraking te komen met niet-angst.
Geen dood, geen vrees (38) – Ziek zijn
De weg naar de dood ligt geplaveid met allerlei valkuilen. Het is weliswaar rustgevend om te weten dat er geen dood is, en daarmee geen vrees, alleen de weg er naartoe vind ik soms lastig.
Geen dood, geen vrees (37) – Alles dat kan sterven sterft ooit
Ga verder, kijk verder, laat los, laat los! Los van alle kennis, los van alle vaste grond. Je kunt het niet weten met je verstand, je kunt het niet weten met wie je denkt te zijn. ‘Je’ bestaat niet. ‘Je’ bent geen afgescheiden ‘ik’. ‘Je’ is niets, ‘Ik’ is niets. Zo eenvoudig is het.
Geen dood, geen vrees(36) – Onze grootste angst
We kunnen onze angst voor de dood werkelijk laten verdwijnen. Als we begrijpen dat we niet kunnen worden vernietigd, raken we bevrijd van angst. Dat is een enorme opluchting. Non-angst is de ultieme vreugde.
Geen dood, geen vrees (35) – Het is goed, wat de uitslag ook is
Rust is mijn anker en is daarom essentieel voor me. Te veel invloeden van buitenaf putten me snel uit en maken me erg moe. Bijwerkingen van mijn ziekte en medicatie helaas. Het is niet anders, het is aan mij te leren er mee om te gaan. Zelfs in mijn dromen ben ik bezig en daar vinden creatieve concepten vaak hun oorsprong.
Geen dood, geen vrees (34) – Diep kijken
Als we beseffen dat we alles zijn, ebt onze vrees weg. We hebben een diepgaand inzicht in de definities van ruimte en tijd. Maar om echt vrij te zijn van angst dienen we diep te kijken naar de uiteindelijke dimensie van geen-geboorte, geen-dood. We zullen ons moeten ontdoen van het idee dat we ons lichaam zijn en dat we sterven. Dan komen we aan op de plek waar angst niet bestaat.
Geen dood, geen vrees (33) – De kracht van bidden
Toen ik vijf jaar geleden hoorde dat ik ziek was kwam het bidden langzaam weer in mijn leven. Maar keer op keer wees ik het af omdat ik het erg hypocriet van mezelf vond om nu ik ziek was wel te gaan bidden voor mijn genezing.
Geen dood, geen vrees (32) – geen vervolgonderzoek nodig
In het gesprek dat ik met een oncoloog had over een onderzoek dat hij had gedaan met een nieuw medicijn ging het alleen over de mogelijke levensduurverlenging. Op geen enkele manier kwam de kwaliteit van leven ter sprake.
Geen dood, geen vrees (31) – Interzijn
We lijden collectief aan afgescheidenheid. We willen beroemd zijn, macht hebben, rijk zijn, etc. En zo lang we succesvol zijn is er niets aan de hand. Maar valt het weg dan vallen we in een diep gat.
Geen dood, geen vrees (30) – Anatman
Anatman is in het boeddhisme in onze traditie een belangrijk gegeven, het inspireert me tot op het bot en geeft me ruimte voor steeds meer inzichten, steeds diepere inzichten.
Geen dood, geen vrees (29) – terugkeer
Op het moment dat ik sterf,
zal ik proberen naar je terug te komen
zo snel als ik kan.
Geen dood, geen vrees (28) – Identiteit
Op het moment van sterven verliezen we niet alleen alles wat we bezitten, maar ook onze volledige identiteit. De reden waarom we bang zijn voor de dood, is dat we onszelf identificeren met deze wereld, dit lichaam, ons bezit, onze status, en onze familie.
Geen dood, geen vrees (27) – Huilen
Een van de teksten die ten gehore werd gebracht ‘Je moet zeilen op de wind van vandaag’ raakte me – als zeiler en begeleider van tientallen zeilretraites op het IJsselmeer – erg diep, ook omdat het zo’n boeddhistische tekst is. Nu, in het hier en nu, gebeurt het. In dit moment verblijven, in dit moment zijn, is de kunst en zo’n bijzondere oefening.
Geen dood, geen vrees (26) – Het is toch nog snel gegaan
Ik word wakker uit een rare droom. Mijn vriendin en iemand anders gaan de kamer uit waar mijn lichaam kennelijk ligt opgebaard. Bij het dichtdoen van de deur hoor ik het bezoek nog net zeggen ‘het is toch nog snel gegaan.’
Geen dood geen vrees (25) – De Vijf Overdenkingen
Ik kan niets vasthouden. Ik kom hier met lege handen, en ik ga met lege handen.
Geen dood, geen vrees (24) – Leven(s)werk
Laten we in dankbaarheid leven. Diepe dankbaarheid is het ‘middel’. De essentie dat we het gelukkigst zijn wanneer we dankbaar zijn en niet andersom is een diepgaande oefening. Laat dankbaarheid in ons groeien als een bloem, laten we dankbaar zijn voor alles wat er is, en zeker ook voor de kleinste dingen.
Geen dood, geen vrees (23) – Dood
Bij ons thuis ligt Minie sinds haar inslapen in een kaasdoek in een mandje. Ik praat met haar, aai haar en bedank haar voor alles wat we samen hebben meegemaakt. Voor haar aanwezigheid in de tijden dat ik het moeilijk had, voor haar rust en voor de gekke capriolen die ze uithaalde.
Geen dood, geen vrees (22) – radicale remissie
Iedere drie maanden is het raak. Bloedprikken om te bepalen of de medicatie nog werkt en iedere zes maanden bloedprikken en een scan om te zien of er daadwerkelijk niet meer uitzaaiingen zijn bijgekomen.
Geen dood, geen vrees (21) – Vijf maanden verder
Het is een bijzondere reis die ik aan het gaan ben. Er gebeurt van alles in mijn lijf. Afgelopen week zei ik tegen iemand dat ik me beter voel dan vijf jaar geleden voor er kanker werd geconstateerd.
Geen dood, geen vrees (20) – Leve de vergankelijkheid!
Zo bewust te kunnen zijn is iedere keer weer een openbaring. In de dieren, de bomen, de planten, de lucht, mezelf, zie ik de niet-dier, – boom, – planten, – lucht en niet-mens elementen. Water, aarde, lucht, vuur zijn de vier basiselementen waaruit alles is opgebouwd.
Geen dood, geen vrees (19) – Kunst te leven
De kunst te leven is voor mij zo lang mogelijk op een voor mij acceptabele manier door dit leven te gaan. Alles is veranderlijk, dus ongetwijfeld zal ik de normen die ik nu heb voor wat kwaliteit van leven is, aanpassen, zoals ik dat eerder heb gedaan.
Geen dood, geen vrees (18) – een bel van volle aandacht
Geniet zolang je leeft van elk moment en oefen diepgaand kijken om zo je ware natuur van geen-geboorte en geen-dood te kunnen ervaren.
