• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Waarom eten we vaak meer dan we nodig hebben?

3 april 2015 door Refreshing Earth of the Heart

Mijn vorige stukje ging over wát we eten en drinken, welke keuzes we daarbij maken (vlees/geen vlees, biologisch/niet biologisch, fair trade of niet) en de consequenties die dat heeft voor andere levende wezens en de Aarde, niet alleen hier en nu, maar ook aan de andere kant van de wereldbol en voor komende generaties. Naast de wat-vraag is er echter nog een andere, minstens even belangrijke vraag, en dat is de vraag ‘hoeveel?’. Hoeveel voedsel hebben we écht nodig?

bos 1Terwijl een aanzienlijk deel van de wereldbevolking lijdt aan honger en ondervoeding, lijdt een ander deel aan overgewicht, en dat aandeel groeit elk jaar. De aantallen worden geschat op resp. ca. twee miljard (ondervoeding) en 1,5 miljard (overgewicht). Ondertussen gaat de vernietiging van natuur en milieu door om al die miljarden monden te voeden. Het zou dus voor iedereen en zeker voor het ecosysteem Aarde beter zijn als de mensen in onze, eerste wereld, minder en gezonder (minder calorieën, minder junkfood) zouden eten.

Vier redenen

Waarom eten en drinken we vaak meer dan ons lichaam nodig heeft? Ik heb daar de laatste maanden over nagedacht en ik kom op vier redenen die voor mij van toepassing zijn.

1: genen

Overgewicht Wikimedia ObesityTen eerste zijn wij door de evolutie geprogrammeerd om te hamsteren en te bunkeren in tijden van overvloed, om een buffertje op te bouwen bij schaarste. Als er in de oertijd een groot beest geslacht was of als er vruchten rijp waren, kon je je beter helemaal vol eten, want koelkasten waren er niet, en roofdieren lagen altijd op de loer. In een tijd zonder centrale verwarming of geboortebeperking, waarin je met pijl en boog achter je eten aan moest rennen, of eindeloos karige worteltjes uitspitten, had je ook veel extra energie nodig. Het is niet gek dat het fout gaat nu er altijd en overal voedsel beschikbaar is terwijl wij bijna de hele dag stilzitten in een verwarmde ruimte. Wilde apen die voedsel stelen van picknickende mensen schijnen overigens ook te kiezen voor zoete vette snacks boven gezonde snacks, als ze de keus krijgen. Liever cake dan een bruine boterham. Overmatig eten zit in onze genen.

2: gewoontes

Ten tweede zijn wij gewoontedieren, en het is erg moeilijk om gewoonten te veranderen, zelfs als we heel goed weten dat die gewoonten slecht voor ons zijn. Misschien hebben we al heel jong geleerd dat we ons bord leeg moeten eten, of werden we als kind altijd getroost met zoetigheid als we verdrietig waren. Van al de goede voornemens die rond de jaarwisseling worden gemaakt komt meestal weinig terecht. Voor je het weet val je toch weer terug in je oude vertrouwde patronen. Denk aan het zen-verhaal met het paard (‘waar ga je naar toe? ‘geen idee, vraag het het paard’).

3: defecte sensor

Ten derde hebben sommigen van ons last van wat ik maar even een ‘defecte sensor’ noem, een interpretatieprobleempje bij het lezen van de signalen van het lichaam. Als een auto een bijna lege brandstoftank heeft, pikt een sensor dat op, er gaat een controlelampje branden, en de chauffeur interpreteert dat als ‘ik moet tanken’. Die gedachte zet hij of zij om in gedrag (tanken) totdat een andere sensor aangeeft dat de tank vol is. De auto heeft nu weer genoeg energie om honderden kilometers te rijden. Bij een mens zou dat ook zo kunnen gaan. Het lichaam heeft behoefte aan energie en geeft een hongersignaal af. Onze hersenen interpreteren dat als ‘ik moet eten’ en we zetten dat om in gedrag (eten) totdat de hersenen het signaal afgeven dat de maag vol is. Je stopt met eten en kunt er weer een poosje tegenaan. Zo zou het moeten gaan. Alleen zijn onze ‘sensoren’ soms niet goed afgesteld, of hebben we afgeleerd om naar ons lichaam te luisteren.

stoplichtmodel OneWorld Sommigen van ons krijgen signalen van het lichaam dat er iets niet in orde is en interpreteren dat ten onrechte als honger. We gaan eten maar omdat het probleem niet ‘honger’ was maar iets anders, geeft eten ook niet de bevrediging die we zoeken. Het onbevredigde gevoel blijft dus bestaan, waardoor we misschien nog meer gaan eten. Los van alle psychische factoren (verveling, eenzaamheid, onverwerkt verdriet) heb ik wel eens ergens gelezen dat ons lichaam schrééuwt om ‘echt voedsel’, terwijl wij ons volproppen met ‘lege calorieën’, zoals junk food en frisdrank. Zou daar een kern van waarheid in zitten? Er is zeker een verband tussen suiker eten en een piek in de bloedsuikerspiegel gevolgd door een dal die we als ‘honger’ interpreteren.

4: verslaving

Tot slot zijn we allemaal in meer of mindere mate verslaafd aan genot: seks, drank, sigaretten, chocola, en al het andere lekkers dat de zintuigen streelt en ons kortstondig genot verschaft.

Juiste hoeveelheid

Wat nu gedaan? Ik schreef al eens eerder over oryoki. Het woord oryoki (応量器) komt uit het Japans en betekent letterlijk: ‘Precies de juiste hoeveelheid’. De bewoners van Okinawa, de langst levende mensen ter wereld, schijnen zo te eten dat ze stoppen als ze voor tachtig procent verzadigd –vol- zijn. Helaas rukt ook daar de Amerikaanse (eet)cultuur op en schijnt ook op Okinawa overgewicht voor te komen onder de Amerikaanse militairen die daar gelegerd zijn én de vaste Japanse bezoekers van de fastfood ketens. De eeuwenoude cultuur is helaas niet bestand voor de invloeden van buitenaf. Dat neemt niet weg dat wij volgens mij zouden moeten streven naar eten volgens het oryoki principe. Zenmeesters zeggen dat het dankbaarheid en mindfulness cultiveert, en leidt tot een beter begrip van het zelf.

Vrede Mediteren voor wereldvrede 21 september 2014 om 21.00 uurVeranderen van gewoonten echter heel moeilijk, vooral omdat we zowel onze genen als onze omgeving tegen lijken te hebben. En we zijn zo vervreemd geraakt van ons lichaam dat we de signalen niet meer juist kunnen interpreteren. Het edele achtvoudige pad bevat in principe de tools die we nodig hebben om toch de juiste stappen te zetten. Het vereist ‘right view’, juist inzicht om te zien wat ons lichaam echt nodig heeft, en hoeveel. Ook een bezoekje aan de huisarts zou trouwens kunnen helpen om tot meer inzicht te komen: misschien komt ons lichaam een vitamine of mineraal te kort (B12? IJzer?) en interpreteren wij de signalen als honger. Misschien hebben we gewoon meer slaap nodig voor meer energie, en moeten we gewoon wat eerder naar bed in plaats van meer calorieën te eten. Misschien hebben we meer liefde, meer vrede nodig in plaats van meer eetbaar voedsel. Het boeddhisme onderscheidt verschillende soorten voedsel, zie de soetra over vier soorten voeding 

Achtvoudige pad

Mindfulness en concentratie leiden tot inzicht. Met de tools die het achtvoudige pad ons biedt [juist inzicht, juist denken, juist spreken, juiste actie, juist levensonderhoud, juiste oplettendheid, juiste aandacht, juiste concentratie] kunnen we wellicht gaan inzien wat we écht nodig hebben, en hoeveel. Zodat onze daden bijdragen aan een rechtvaardiger verdeling van welvaart, een betere gezondheid voor onszelf en de Aarde, nu en voor volgende generaties.

Vandaag had ik jullie een recept uit Okinawa willen voorschotelen: Chanpuru, een roerbakgerecht. Helaas kon ik de originele ingrediënten niet op tijd bij elkaar scharrelen.  Met name de Sopropo (bitter melon), een bittere vrucht met een karakteristieke smaak die lijkt op een kruising tussen een komkommer en een cactus. Hierbij de vernederlandste veganistische versie, een soort tofu scramble. Variëren mag overigens, want chanpuru betekent ‘gemengd’ en je kunt het met elke groente (of vlees, vis, eieren, paddenstoelen) maken die je wilt. Er zijn twee manieren van bereiden: je kunt de tofu in blokjes krokant bakken, of prakken tot het de bite van roerei heeft. Ik kies hier voor de laatste.

Voor echte Okinawa chanpuru recepten verwijs ik naar

  • Vegetarian Goya Chanpuru
  • Vegan Goya Chanpuru (Okinawan Stir Fry of Bitter Melon and Tofu)
  • Tofu Chanpuru

Chanpuru/tofu scramble

voor 3 of 4 personen

  • een blok tofu
  • 2 eetlepels Japanse sojasaus
  • ½ theelepel van elk kurkuma, djinten, ketoembar (of andere kruiden naar keus)
  • stukje gemberwortel, geraspt of uit de knoflookknijper
  • 250 gram champignons
  • fijngesneden groente: ui, wortel, kool, prei, paprika, en/of taugé (of koop een nasi/bami pakket)
  • ½ rood pepertje
  • olie om te roerbakken (rijstolie, sesamolie, of zonnebloemolie)

Beter chanpuru tofu scramble april 2015Laat de tofu goed uitlekken en druk het overtollige water er uit. Verkruimel de tofu met een vork, en meng met de sojasaus en de kruiden. Laat dit even intrekken, was en snijd intussen de groenten en champignons en zet ze klaar op volgorde van bereidingstijd. Roerbak in een wok of pan in de hete olie de groente, begin met de ui, kool en/of wortel, daarna de paprika, peper, champignons en/of prei, doe er als laatste de taugé en de tofu bij, en roerbak nog één of twee minuten op hoog vuur tot alles gaar maar nog stevig is. Proef en voeg eventueel nog wat zout, peper of sojasaus toe. Serveer met rijst.

Een traditionele oryoki set bestaat uit drie geneste houten kommen, eetstokjes en een houten lepel, gebundeld in een doek. De grootste kom, ook wel de Buddha Bowl of zuhatsu, symboliseert Boeddha’s hoofd en zijn wijsheid (bron: Wikipedia). Serveer een kom tofu scramble met een kom rijst en bij voorbeeld een kom kenchinjiru of miso soep (zie https://boeddhistischdagblad.nl/34988-kenchinjiru-japanse-maaltijdsoep/).

Geniet, maar eet met mate. Restjes kunnen de volgende dag prima koud gegeten worden, als salade.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: B'eter, Boeddhistisch leven, Nieuws Tags: Amerikaanse eetcultuur, eten, genen, Jana Verboom, volproppen

Lees ook:

  1. Refreshing Earth of the Heart – waarom eten we vaak meer dan we nodig hebben?
  2. B’eter – Groenten roosteren in de oven
  3. B’eter- Variëren met wortel
  4. Avocado-maissoep en groenten uit de oven met twee sausjes

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Marja zegt

    3 april 2015 om 11:24

    Wat een ontzettend goed artikel! Dank je wel Jana!

Primaire Sidebar

Door:

Refreshing Earth of the Heart

Ecoloog, heeft een passie voor de natuur en koken. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 1 maart 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 3 maart 2021
    Zen Spirit Doorgaande groep Meditatie Arnhem
  • 3 maart 2021
    Weten - Niet Weten | Cursus Lotus Trilogie online
  • 3 maart 2021
    Lezingenserie 'Mystiek leven'
  • 4 maart 2021
    Doorlopende groep Vipassana Haarlem
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boeddhisten ontwaakt (deel 3)

Kees Moerbeek - 28 februari 2021

Grant onderzoekt hoe de geleerde Rahula zijn begrip van de kern van de leer van de Boeddha kan verenigen met de claims van het door Dharmapala geïnspireerde Singalese nationalisme. Rahula nam volgens Grant ‘zijn toevlucht tot de intellectuele strategie die claimt dat verschillende historische omstandigheden vragen om een andere manier van de uitleg van de boodschap van de Boeddha.’ Hij doet een beroep op het historisch moment om de interpretatie van het boeddhisme in de Mahavamsa te rechtvaardigen en daarmee zijn eigen activistische politieke agenda.

Mijmeringen over bewustzijn

Rob van Boven en Luuk Mur - 23 februari 2021

Je trok in je jeugd de conclusie dat je niet gewenst was. Met die ervaring ging je de wereld zien. Dat werd het fundament van je geloofssysteem. Je ging jezelf beschermen tegen deze pijnlijke gevoelens, die het gevolg zijn van wat je bent gaan geloven.  Dat kan zijn door jezelf zoveel mogelijk terug te trekken of vooral niet lastig te zijn. Of misschien ging je juist heel nadrukkelijk aanwezig zijn, wat door anderen juist als heel vervelend ervaren kan worden.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 2 en slot))

Erik Hoogcarspel - 21 februari 2021

Het is niet verwonderlijk dat het begrip “gelijkheid” in andere culturen geen rol speelt. Blijkbaar heeft men daar wel van de ervaring geleerd. Voor Confucius waren rangen en standen in de maatschappij noodzakelijk voor een harmonische en goed functionerende samenleving. Een referendum zou volgens hem alleen maar tot grote rampen leiden, want ongeletterde en slecht opgevoede mensen kunnen niet weten wat het beste is voor ieder.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 1)

Erik Hoogcarspel - 20 februari 2021

We leven in procrustische tijden waarin gelijkheid heilig is geworden. Onderscheid, discriminatie, is zo’n beetje de bron van alle kwaad. We moeten allemaal gelijk zijn. Alle kinderen in een klas, allemaal schaatsen of naar het strand op hetzelfde moment, allemaal dezelfde kleding en dezelfde maten, met wat elastiek in de stof past het toch wel.

Paul Boersma – Het portret als valkuil

Paul Boersma - 16 februari 2021

Het Boeddhabeeld is een symbolische weergave van de vergoddelijkte mens, van de verlichte mens, van de mens waarin wijsheid en mededogen tot volle ontplooiing zijn gekomen. Het is een toonbeeld van harmonie.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Podcast #14 – Verbonden met Myanmar
  • Milieudefensie – Burger flink belast en industrie ontzien onder kabinetten Rutte
  • Elf percent Nederlanders – coronavirus bewust ontwikkeld
  • Niet-weten is leven in onduidelijkheid
  • Boeddhisten ontwaakt (deel 3)

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens