• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Maatschappij » Mensenrechten » Tussentijd

Tussentijd

22 januari 2016 door André Droogers

Waarom vonden de Keulse aanrandingen juist op Oudejaarsavond plaats? Een antropologisch antwoord.

In alle culturen worden overgangen ritueel begeleid. Denk aan een bruiloft, bij ons van vrijgezellenfeest via de huwelijkssluiting tot de huwelijksreis. De overgang gaat gepaard met afwijkend gedrag, zoals aparte kleding, maar soms ook moreel afwijkend, zoals bij het vrijgezellenfeest kan voorkomen.

Een ander voorbeeld is carnaval, als overgangsritueel naar de vastentijd. Daarbij wordt allerlei normaal gedrag omgekeerd. Deel van het spel is dat de burgemeester de sleutels van de stad overdraagt aan Prins Carnaval. Mannen verkleden zich als vrouw. Bij carnaval hoort de lichte suggestie dat afwijkingen van de normaal geldende moraal mogelijk zijn. In tussentijden staan de normale machtsverhoudingen en gewoonten even tussen haakjes.

Nog een voorbeeld. Ooit deed ik in Kongo bij een kleine vissersstam onderzoek naar een overgangsritueel, jongensinitiatie. Bij het pad naar het kamp waar de jongens in afzondering verbleven, kwamen op een avond vrouwen liedjes zingen met nogal schunnige teksten. Vanuit het kamp zongen de mannen even scabreuze antwoordliedjes. Alleen op dat moment kon dat.

De oudejaarsnacht is ook een tussentijd. En dus een uitnodiging voor afwijkend gedrag, zoals illegaal vuurwerk afsteken, inbegrepen overlast, letsel en verspilling. Of auto’s in brand steken en vervolgens de brandweer hinderen.

Omdat tussentijden in alle culturen voorkomen, voelden de Keulse aanranders het moment feilloos aan. Dat is niet de enige verklaring. En ook geen excuus. Een tussentijd is op zich neutraal, het is maar net hoe die ingevuld wordt. Jezus en Mohammed beleefden tussentijd in de woestijn en deden daar kerninzichten op. Een bedrijf houdt een heidag om nieuwe inspiratie op te doen. Keulen liet zien dat de omkering ook kwalijke vormen kan aannemen.

Tussentijden tonen de mens als knappe knoeier, als omkeringsexpert, constructief èn destructief.

Is oorlog niet een tussentijd waarin moord doodnormaal wordt?

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Mensenrechten, Opmerkelijk, Rechtspraak Tags: aanrandingen, André Droogers, doodnormaal, Keulen, moord, oorlog

Lees ook:

  1. Verketteren
  2. Ook als ik naakt ben…
  3. Hoe om te gaan met geweld in de samenleving
  4. Chinese abt verdacht van doodsteken vrouw

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Marcus zegt

    22 januari 2016 om 13:48

    Tussentijden verlopen volgens strikte schema’s en zijn nooit geen excuses om schade aan te brengen aan anderen of eigendommen. Ze zijn bovendien gericht op het opzettelijk of buitensporig negeren van gebruiken maar hebben nooit schade op het oog. Het in brand steken van auto’s is gewoon vandalisme en heeft weinig met antropologie te maken.
    De Keulense aanranders hebben dus geen enkel excuus, kunnen zich niet beroepen op een cultureel gebruik uit hun landen of zelfs uit onze landen. Het besluit dat ze dan het moment feilloos aanvoelde getuigt dan van voorbedachte rade en maakt de feiten tweemaal zo erg.Zeer verontrustend is trouwens uw laatste zin waarin u peilt naar het feit of anderen in een oorlogssituatie moord ook doodnormaal gaan vinden.

    • Jesse zegt

      22 januari 2016 om 18:51

      Dag Marcus, heb jij een ander stukje gelezen dan ik? Volgens mij schrijft André duidelijk dat er geen excuus is voor de acties in Keulen. Ook lees ik niet dat hij peilt ‘of anderen in een oorlogssituatie moord ook doodnormaal gaan vinden’.

      Wat ik wél lees is een uiteenzetting over de verschillende wijzen waarop wij mensen verschillende tussentijden invullen. Constructief of destructief. In dit geval (Keulen) dus destructief.

      Wellicht nog eens lezen?

      Overigens zou het feit dat ze het moment feilloos aanvoelden niet persé hoeven te duiden op wel of geen voorbedachte rade, maar dat terzijde.

      Je bent duidelijk verontwaardigd over het gebeurde, en dat is m.i. terecht, maar jouw reactie doet (wederom m.i.) geen recht aan het schrijfsel van André.

    • kees moerbeek zegt

      22 januari 2016 om 19:47

      ‘Zeer verontrustend is trouwens uw laatste zin waarin u peilt naar het feit of anderen in een oorlogssituatie moord ook doodnormaal gaan vinden.’

      Wat een rare reactie, Marcus! Je suggereert dat als een meerderheid ja op de vraag van Droogers antwoordt, Droogers moord in oorlogstijd doodnormaal vindt. Je legt hem nogal wat in de mond.
      Onthoud je a.u.b. van lasterlijke taal!

      ‘Tussentijden verlopen volgens strikte schema’s,’ kun je een wetenschappelijke bron vermelden?

      ‘Het in brand steken van auto’s is gewoon vandalisme en heeft weinig met antropologie te maken.’ idem! Wat is gewoon aan vandalisme?

      ‘Het besluit dat ze dan het moment feilloos aanvoelde getuigt dan van voorbedachte rade en maakt de feiten tweemaal zo erg.’ Ken je ze, en zo ja, heb je hun identiteit doorgegeven aan de Keulse politie? De vrouwen die aangifte gedaan hebben, zullen je dankbaar zijn. Alsook de geschokte rechtsorde.
      Onthou je a.u.b. van onzinnig gepraat!

      • Marcus zegt

        22 januari 2016 om 21:22

        Iemand die een vraag stelt peilt, suggereert en legt de lezer een dilemma op, waarin hij al dan niet op ingaat.

        • Sjoerd Windemuller zegt

          23 januari 2016 om 10:43

          Helaas, moord en oorlog zijn min of meer synoniem met elkaar.

        • Kees moerbeek zegt

          23 januari 2016 om 16:06

          Nou, dat is dan maar duidelijk, Marcus. En geen speld tussen te krijgen. Ga er een tegeltje van maken, hak het in marmer, zodat we er voor eens en altijd van overtuigd zijn!

          Gelukkig mogen we in dit land nog steeds zelf denken wat we willen en het zeggen.

          Blijkbaar vind je het niet nodig om je mening toe te lichten :-( Waarvan akte!

  2. G.J. Smeets zegt

    22 januari 2016 om 20:32

    Geachte André Droogers,
    je ‘Tussentijd’ doet me denken aan het feit dat tijd en tussentijd een vrouwelijke aangelegenheid is. Kwestie van biologie: 9 maanstanden, 28 zonsopgangen, etc.. Mannen hebben enkel abstract weet van tijd (ik overdrijf effe voor het redactionele gemak) en je zegt het: ze voelen de tussentijd -en die is er altijd- haarfijn aan, zeker als ze in het hun vreemde Keulen verkeren. Wat te doen?

    http://www.economie.nl/weblog/vrouwen-en-kinderen-eerst

    geeft een suggestie. Wat vind je als antropoloog daarvan? Ik ben er niet uit.

  3. Frans-Jozef zegt

    23 januari 2016 om 10:33

    Beste André, wat een interessante belichting en mooi omschreven. Voor mij een mooie toevoeging in mijn proces van beeldvorming hierover. Dankjewel!

  4. Hans van Dam zegt

    23 januari 2016 om 18:57

    Ik wens iedereen alle antwoorden toe die hij nodig heeft, antropologisch, boeddhistisch of anderszins.
    Persoonlijk blijf ik liever vol in mijn verbijstering staan.
    Al heb ik makkelijk praten, want daar stond ik toch al.

  5. Sjoerd Windemuller zegt

    23 januari 2016 om 19:26

    Wie de jaren zestig heeft meegemaakt (ik als puber en jongvolwassene (21 +) kan zich misschien de jeugdbendes herinneren die rond ’62 tot ’66 de straten in Den Haag ’s avonds onveilig maakten. Vandalisme, aanranding, verkrachting en zelfs moord op onwetende passanten waren delicten die door groepen van 80 tot 200 jongeren en jongvolwassenen gepleegd werden. Veel jongens, maar ook meisjes.
    In die tijd was dit vooral plaatselijk nieuws.
    Het bijzondere was dat ze uit alle lagen van de bevolking afkomstig waren.
    Gewoon van die gezonde Hollandse jeugd!?

Primaire Sidebar

Door:

André Droogers

André Droogers is emeritus hoogleraar culturele antropologie, in het bijzonder religieuze en symbolische antropologie, aan de Vrije Universiteit, Amsterdam. andredroogers.nl 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

05 jan
Cursus Leven met Sterven
5 jan 23
29 jan
Vervolgcursus boeddhistische psychologie
29 jan 23
29 jan
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
29 jan 23
29 jan
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
29 jan 23
29 jan
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
29 jan 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Kan je jezelf dom leren?

    Rob van Boven en Luuk Mur - 5 januari 2023

    We hebben twee hersenhelften en deze hebben ieder een eigen manier om de wereld te begrijpen. De rechterhersenhelft (R.H.) beleeft de werkelijkheid rechtstreeks en de linkerhersenhelft (L.H.) maakt zich een voorstelling van de wereld en probeert vanuit die voorstelling de wereld te begrijpen. De wereldbekende psychiater en filosoof Iain McGilchrist* heeft er zijn levenswerk van gemaakt om de (samen)werking van deze twee asymmetrische hersenhemisferen te onderzoeken.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • De virtuele denkster 406
    • Dick – drie maal scheepsrecht
    • De Boeddhistische Blik zendt op 5 februari twee films uit – Letter to San Zaw Htway en Free as a monk
    • Haiku
    • Arabisch rijstgerecht Mejadra/mujadara

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens