‘Vroeger zaten er arbeiders in gemeenteraden, maar de man met de pet is er niet meer. Vakbondsbonzen rijden in dikke auto’s en hebben een navenant loon. Eigenlijk is het socialisme dood. Maar ik blijf mij inzetten voor betere tijden. Tot iedereen van goede wil is.’
Interviews
In het hart van alle dingen
‘De andere kant, en die is eigenlijk veel moeilijker, is de levenslange leerweg om vanuit dat inzicht te leven. Dat betekent dat je handelen in iedere situatie voortkomt uit wat hopelijk het beste is voor de situatie als geheel. Dat geeft een ander perspectief. Het betekent niet dat je jezelf altijd moet wegcijferen, want je bent zelf ook onderdeel van de situatie. Maar alles wordt anders als je kijkt vanuit de situatie als geheel en niet vanuit ‘wat betekent het voor mij’.
Zen en Wijn
Ik drink één of twee glazen wijn bij de avondmaaltijd en vier op dat moment het leven.
Cabaretier en boeddhist Arie Vuyk: ‘De Dhammavoorstellingen zijn een mooie mix tussen boeddhisme en cabaret.’
Boeddhisme sijpelt in zijn leven door. ‘Ik ben er altijd mee bezig. En het verveelt nooit. De kern is voor mij: het allesomvattende en tijdloze nu. En het open staan naar de wereld en naar jezelf.’
Boeddha in de Linie – terugblik op een verstilde periode
Vier boeddhistisch beeldende kunstenaars, Leen Kaldenberg, Airco Caravan, Raoul Deleo en Mark Schalken, namen in de maanden maart en april van 2014 deel aan het project Boeddha in de Linie en werkten en woonden ieder twee weken in een atelier en bomvrije ruimte op het terrein van Werk aan het Spoel in Culemborg. Hoe brachten ze het er vanaf?
Boeddha in de Linie, de film
Een oud landschap, bunkers, vier kunstenaars, de Boeddha. Regisseur Emil van Zuylen maakte voor de boeddhistische televisie een film over het vriendelijke, door Elisabeth ter Borg bedachte experiment Boeddha in de Linie. Het BD sprak met de regisseur over het maken van deze film.
Wat is de waarde van deze mislukking?
Zo gauw het naar religie neigt en er chakra’s, wedergeboorte en dat soort zaken aan te pas komen, haak ik af. Ik vind het niet belangrijk of dit het laatste moment van dit leven is of het eerste van mijn volgende.
‘We leven het leven zoals zich dat aan ons aandient, en niet voor niks’
Ik ontmoette een keer een boeddhist die zo fanatiek was dat ik dacht, nee, dit is het niet. Ik kan me wel voorstellen dat mensen op zoek zijn naar de reden van hun bestaan, er volledig induiken. Maar in het boeddhisme is toch de middenweg belangrijk.
‘De held moet struikelen, door het moeras van de wanhoop gaan’
Filmmaakster en dramadocent Anna Spohr heeft een passie voor mensen die buiten de boot dreigen te vallen. Haar projecten, waarin jongeren zelf de camera richten op voor hen belangrijke onderwerpen, maakt ze tot trotse helden in hun eigen levensverhaal.
Boeddhisten en het eenvoudige handwerk
Ik hou van opschieten. Een ander kan mij niet helpen. Het zijn mijn gedachten, mijn oordeel, mijn eigen projecties maar ook mijn eigen dankbaarheid.
Je leven waarderen – Er is niet iets verheven boven het grote geheel.
Gretha Aerts: ‘Deze hele zentraining gaat ook over: hoe ga je om met dit leven? Er is altijd wel ergens een paradox. Je wilt het één èn je wilt het ander, en blijkbaar is dat op dat moment niet verenigbaar.’
Je leven waarderen – Waarom doe je dat, wat wil je bewerkstelligen?
Gretha Aerts: ‘Toen ik in het centrum van Genpo Roshi woonde, hadden we de meeste tijd een dagprogramma. Dat was een vol programma met lange dagen. Van ’s ochtends tot ’s avonds laat mediteren, afgewisseld met loopmeditatie, het reciteren van soetra’s, werk, een toespraak of verhaal van de leraar en in de middag was er een pauze.’