We shall overcome
We shall overcome
We shall overcome some day
Het bos en de bomen
Een oude dwaas van niks.
‘Iets in mij wilde de stilte in’
Zondag 7 september was het tien jaar geleden dat Bieke Vandekerckhove is overleden of overgegaan. Ze was 46 jaar. Bieke was 19 toen ze hoorde dat ze ALS had. Ze kreeg te horen dat ze hooguit nog vijf jaar zou leven, maar tegen alle verwachtingen in leefde ze nog 25 jaar in toenemende afhankelijkheid van de zorg van anderen. Na de diagnose belandde ze in een ernstige depressie; periodes van wanhoop en woede wisselden elkaar af met periodes van diep verdriet. Alles had zijn glans verloren, niets was meer wat het was. Bieke ging lezen, las alles wat los en vast zat, waaronder ‘Het verstoorde leven’ van Etty Hillesum. Een vriend vroeg haar mee naar de abdij van Westvleteren. Ze ontdekte de psalmen en de stilte van de zenmeditatie. “Eigenlijk was ik dood nog voor ik zou sterven. Toen gebeurde er iets dat ik nog altijd niet kan vatten. Iets in mij, wat kan ik niet benoemen, wilde de stilte in, ik begreep niet waarom.”
Menno – Over en uit
Kort na de bevalling krijgen Menno en Tineke bericht dat er geen bezwaren meer zijn tegen een eventueel kerkelijke inzegening van hun huwelijk. Professor Harry Eijsink (kerkjurist) heeft zich er persoonlijk hard voor gemaakt.
Geen dood, geen vrees (66) – Het gaat hard
Loslaten van mijn lijden en angsten is in de fase waar ik me nu in bevind een pittige klus, zeker nu sinds een paar weken de pijn regelmatig doorbreekt en alleen met steeds zwaardere opiaten onderdrukt kan worden. Iedere nacht en ochtend is er de angst om weer met nog meer pijn wakker te worden. Hoe goed ik ook probeer me te concentreren op mijn ademen, welke (begeleide) meditatie ik ook doe, ik loop net aldoor achter de pijn aan.
Wie het gelijk zoekt, moet afzien
Over het onnavolgbare verband tussen geluk hebben en gelijk hebben.
Dagopening
good morning autumn
Boeken – iedereen ziet anders
Mick Matthys laat in zijn boek Iedereen ziet anders een grote gevarieerdheid aan stemmen horen: van vurige gelovigen tot uitgesproken atheïsten. In openhartige en persoonlijke gesprekken met onder andere Antoine Bodar, Mohammed Benzakour en Kristof Smeyers, ontdekt Matthys waar zij hun inspiratie uit halen en waar ze aan twijfelen.
Guy – dhammazaadjes – Dhutanga
Een dhutanga is een ascetische (wandel) pelgrimstocht van monniken van de Thai Forest Tradition. De monnik verlaat het klooster voor een tocht door de jungle en over knekelvelden en bezoekt op deze tocht meditatiemeesters van andere kloosters. Meestal zijn dit kleine nederzettingen van 5 à 10 bhikkhu’s. Maar soms ook grote(re) viharas.
Nederlandse demonstranten in Londen gearresteerd na uiten steun aan Palestine Action
Een aantal Nederlandse XR-rebellen demonstreerde zaterdag samen met meer dan 1500 mensen in Londen met borden waarop stond: ‘Ik ben tegen genocide – ik steun Palestine Action’ Alleen al het uitspreken van die steun leidde onder de Terrorism Act tot honderden arrestaties, onder wie enkele Nederlanders.
Renske – haiku – zwemvijver
…
Ardan – De eeuwigdurende vraag…
Wie ben ik eigenlijk?
Geen dood geen vrees (65) – Na een moedige strijd …
Niets geen moedige strijd of een moedig gedragen lijden. Dat is niet de bedoeling met deze laatste tocht die ik ga. Het liefst maak ik hem zo draaglijk mogelijk en liefst zo pijnvrij mogelijk. Op een gegeven ogenblik als de pijnmedicatie niet meer werkt, of als ik erg versuft ben, gewoon kunnen zeggen dat het genoeg is. Ik heb een prachtig leven geleefd en nu mag dat eindigen. Wat een rijkdom dat dat hier in Nederland mogelijk is!
Geluk is niet weten (wat geluk is)
Dwaalspreuken van meester Nitwit.
Dagopening
good morning autumn
Sodis – de virtuele denkster 548
like an open flower…
Zin in Overgave
Wat is de zin van het leven? Het is een veel, vaak indirect, gestelde vraag, maar ook een die regelmatig als retorisch of onbeantwoordbaar wordt afgedaan.
B’eter: hartige taart met kikkererwtenbodem
Onlangs had ik een teamuitje met collega’s. In de bus terug zat ik naast een nieuwe collega die ik nog niet kende. Ik weet niet meer hoe het gesprek liep, maar, gek he, gesprekken die ik voer monden vaak vroeg of laat uit in het uitwisselen van recepten. Van haar kreeg ik toen het volgende recept, dat ik noteerde achterop de plattegrond van Zutphen – de locatie van ons teamuitje.
Gesprekjes: waar is het water gebleven?
De hele buurt weet dat ik bijna altijd liedjes loop te fluiten wanneer ik mijn mijzelf uitlaat. Blijkbaar floot ik een Christelijk deuntje, want ineens riep een voor haar huis tuinierende dame mij toe: “O, u bent Christen!”
Geen dood, geen vrees (64) – Lijden en doodgaan
Het is bijzonder om te zien hoe mijn leven in vier weken helemaal veranderd is. Van nog volop in het leven staan en nog veel willen doen (denken nog te kunnen doen), tot bezig zijn met de laatste aspecten van deze menselijke tijdelijkheid.
Schijnzekerheden in een onzeker heden
Meester Nitwit dringt aan.
Dagopening
good morning autumn
Het jaar 2025 – dag 276 – redding
Als mijn moeder er niet geweest was had ik dit niet kunnen schrijven.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care.
Vrijdag Zindag – ‘OK’ of ‘Hmm?’
Wat kunnen mensen toch veel bij elkaar bedenken. Soms reageer je: ‘OK’. En soms frons je: ‘Hmm?’. Zo gaat dat sinds Homo Sapiens uit de evolutie tevoorschijn kwam. De laatste tijd denk ik vaker ‘Hmm?’ dan ‘OK’. En dat terwijl anderen juist ‘OK’ zeggen.
