• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Sogenji desu – Koban

Sogenji desu – Koban

4 oktober 2022 door Bertjan Oosterbeek

There is a zenstory in which a man is enjoying himself on a river at dusk. He sees another boat coming toward him. At first it seems so nice to him that  someone else is also enjoying the the river on a nice summer evening. Then he realizes that the boat is coming right toward him, faster and faster. He begins to get upset and starts to yell, “Hey, hey, watch out! For Pete’s sake, turn aside!” But the boat comes faster and faster, right toward him. By this time he’s standing up in his boat, screaming and shaking his fist in anger, and then the boat smashes right into him. He sees that it’s an empty boat.

From: Pema Chödrön – Start where you are

Zodra het belletje voor de vierde keer geklonken had, sprong iedereen op van zijn kussen en rende zo hard als ‘ie kon de zendo uit. Voor sanzen, het persoonlijk onderhoud met de Roshi. Daarvoor gold immers: wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Degene die het eerste – slalommend tussen de kleine, ronde struikjes voor de hondo – de kohojo (de wachtruimte voor  sanzen) wist te bereiken, was het eerste aan de beurt. En wie niet op tijd was, kwam ergens achteraan te zitten en liep het risico om helemaal niet meer aan de beurt te komen. Iedereen deed daarom zijn best om zo snel mogelijk in de kohojo te komen.

Iedereen, behalve ik. Ik bleef alleen achter in de zendo – samen met de koban, degene die op de tijd lette en na 25 minuten het belletje luidde dat het einde van de zazenperiode aankondigde. Mijn training met de Roshi zou pas beginnen nadat ik mijn eerste o-sesshin overleefd had. En die zou pas volgende week beginnen, mijn eerste o-sesshin in Sogenji. En ook al had ik in Nederland al tien van zulke intensieve weken doorstaan, toch zag ik er tegenop. Vooral de lange, aaneengesloten zazen-perioden in Sogenji – 7 x 25 minuten zazen in de ochtend, en 8 x 25 minuten ’s avonds – leken ten opzichte van mijn Nederlandse sesshins toch een stuk zwaarder. Nog los van het feit dat je hier toch wel geacht werd niet te bewegen én in zazen (dat wil zeggen: met gekruiste benen) te blijven zitten.

Yamato-san, één van de Japanners in de zendo, had me eerder die dag al gevraagd: ‘And Bert, are you looking forward to the o-sesshin?’ Hij had me gerust willen stellen door te zeggen dat mensen die voor het eerst een o-sesshin deden soms ook wel op een stoel mochten gaan zitten, of – als het echt niet meer ging – een paar perioden in de keuken mochten helpen in plaats van te mediteren. Maar dat klonk bijna nog erger dan opgeven. Ik was vastbesloten om het niet zover te laten komen.

Daar kwam bovenop dat het mediteren me nog altijd niet makkelijker afging. Mijn benen leken steeds sneller te gaan tintelen, soms al bij het opvouwen nog voordat de periode begonnen was. Mijn hoofd zat zo vol gedachten die maar over elkaar heen bleven buitelen zonder ooit tot rust te komen. En als die eindeloze stroom van zinloze gedachten eindelijk wat tot rust leek te komen, werd ik meteen overvallen door de slaap. Zat ik knikkebollend op mijn kussentje te knokken om wakker te blijven. Voordeel daarbij was wel dat halfslapend de perioden om leken te vliegen en dat nog voordat je er erg in had het belletje alweer had gerinkeld.

Die avond was daarvan echter geen sprake. Op een gegeven moment dan voel je, dan wéét je gewoon dat de periode voorbij is. Maar nog altijd geen belletje. Eerst dacht ik nog dat ik me misschien in de tijd vergist had, maar toen het geluid van het belletje maar uitbleef, begon ik me meer en meer op te winden. Zat de koban nou te slapen? Wie was er vandaag eigenlijk koban, Hosan of Ekei? Waarschijnlijk Ekei, want die zat altijd te slapen. Hoe asociaal… het is toch ook de verantwoordelijkheid van de koban om een beetje rekening met mij te houden? Dat hij nou makkelijk een uur achter elkaar in zazen kon zitten, betekende dat toch niet dat ík – als nieuweling – dat dan ook maar even moest kunnen?!

Op een gegeven moment gingen mijn benen zo pijn doen, dat ik écht moest gaan verzitten. En nog altijd had er geen belletje geklonken. Terwijl ik mijn benen langzaam van elkaar haalde, wierp ik een nijdige blik naar de voorkant van de zendo, waar de koban zat… Maar tot mijn verbijstering bleek er helemaal niemand te zitten. Ik was helemaal alleen in de zendo! Ik had niet gezien dat de koban vandaag ook naar sanzen was gegaan. En blijkbaar nog steeds niet was teruggekomen.

Ik begreep meteen dat ik me weer eens enorm had zitten aanstellen. Voor niks, want er was niks of niemand om de schuld te kunnen geven. Alles wat ik hier deed was enkel en alleen mijn eigen verantwoordelijkheid.

In 2012 en 2013 plaatste het Boeddhistisch Dagblad elke veertien dagen het relaas over de belevenissen in een Japans klooster van Bertjan Oosterbeek. Hij bracht daar een jaar door. Wij plaatsen nu opnieuw de hele lezenswaardige serie, echter in een hogere frequentie.

De verhalen ‘Sogenji desu – verhalen uit een Japans zenklooster’ zijn gebundeld en verkrijgbaar als boek en e-book.

Categorie: Bertjan Oosterbeek, Columns, Zen Tags: Bertjan Oosterbeek, Japan, klooster, serie

Lees ook:

  1. Sogenji desu – Koban
  2. Sogenji Desu – Shu Jo Mu Hen…
  3. Sogenji desu: KUYO
  4. Sogenji desu: SANZEN 2

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Bertjan Oosterbeek

Is bioloog, filosoof en zen student. Tussen 2011-2012 bracht hij een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama - Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het wezen van het christendom
    • Guy – dhammazaadjes – Onwetendheid
    • Burgerinitiatief – ‘minister  van vreemdelingenhaat Faber uit ambt zetten’
    • Gedachten over een haiku 36 – Chiyo-ni
    • Ardan – Een boot die waarschijnlijk nooit komt…

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.