Een zenstudent zit in de tuin van de tempel- in meditatie verzonken.
De meester ontdekt tijdens zijn ochtendwandeling de student, tikt hem op de schouder en vraagt:’ ‘Wat is het doel van je meditatie?’ De student antwoordt: ‘Om een ontmoeting met mijn werkelijke natuur te bewerkstelligen.’ Hmmm, bromt de meester en raapt een oude dakpan op en begint die over een rots te wrijven. Na een half uur zegt de student: ‘Wanneer bent u klaar met dat irritante geschuur, wat bent u in godsnaam aan het doen?’ De meester antwoordt: ‘Ik probeer deze dakpan tot een spiegel te polijsten waarin ik mijzelf kan zien.’ Verbaast roept de student: ‘Maar meester dat zal u toch nooit lukken, je kunt een dakpan niet tot spiegel polijsten.’ Waarom niet? Antwoordt de meester: ‘jij kunt toch ook door meditatie een ontmoeting met jezelf bewerkstelligen?’
