De monnik werd beschuldigd van het in bezit hebben en opnieuw uitgeven van boeken van de Tibetaanse gemeenschap in ballingschap en van contacten met mensen buiten de regio toen hij de leiding had over de bibliotheek in het Kirtiklooster in het district Ngaba in de provincie Sichuan in het zuidwesten van China.
Boeddhisme
China lanceert grootschalige internationale propaganda-inspanningen over Tibet
Op 2 september werd in Lhasa, Tibet, een conferentie gehouden over ‘Het bouwen van een effectiever internationaal communicatiesysteem met betrekking tot Tibet’ in verband met de openingsceremonie van het Xizang International Communication Center.
Er wijzer van worden
De eerste twee jaar dat ik mijn zentraining (intern) deed op het zencentrum de Noorder Poort in Wapserveen, heb ik geen boeken gelezen. En zeker geen boeken over zen of over boeddhisme. Eigenlijk ben ik daar heel blij om. Daardoor kon ik mijn ervaringen niet ‘invullen’ .
Ganden: A Joyful Land nu eenmalig in de bioscopen
Deze documentaire, geregisseerd door Ngawang Choephel, maker van Tibet in Song, is zowel onthutsend als ontroerend. Het verhaal gaat over vluchtelingen en hun opvang, over compassie met minder bedeelden. De beelden, zowel in zwart-wit als kleur, pakken de kijker van begin tot eind. Uitspraken zoals “Kunnen bommen de lessen van Boeddha vernietigen?” benadrukken de wilskracht en het doorzettingsvermogen van de monniken die in India een nieuw klooster bouwden.
Breuklijn door de menselijke conditie
Al die flarden van verhaallijnen brengen mij echter in verwarring. ‘Precies hier en nu, als niets lukt, wat doe je dan?’ Een levensechte koan. Dat is dus waarom ik in de put zit.
Mildheid en meedogenloosheid
Laten we mild zijn voor onszelf. We zijn zo kwetsbaar en we leven niet zo lang. Wanneer we mild zijn voor onszelf hebben we geen schuld, moeten we niets veroordelen, zelfs niet beoordelen. Ook anderen niet, want ook lijk dat niet altijd zo, zij zijn even kwetsbaar als wij. Dat is de essentie van boeddhistisch mededogen.
China – Resten boeddhistisch klooster nu ook weggevaagd door dam in rivier
De Chinese autoriteiten zeiden dat ze de kosten van de ontmanteling en wederopbouw van delen van het klooster zouden financieren, maar veel van de muurschilderingen en omringende stoepa’s kunnen niet fysiek worden verplaatst en werden dus vernietigd. Tibetanen geloven dat de plaats waar het klooster stond heilig is en dat het heiliger is gemaakt in 135 jaar van gebeden en beoefening door verschillende generaties.
Voorkom ongelukken!
Seksualiteit (en daarmee seks) is er ook nu eenmaal. Geen mens kan daar wat aan doen, toch? Je krijgt een erectie of je wordt nat. Het kriebelt. Het jeukt. Het verlangt en het ‘weert’. Dag in dag uit. En als de manier waarop wij met zijn allen het seksklimaat veranderen, veranderen individuen langzaam maar zeker mee. Dat gebeurt al, of je dat nu leuk vindt of niet.
VrijdagZindag – De gekooide God
Feitelijk zet de georganiseerde religie God gevangen. Dat gebeurt niet alleen in de orthodoxie. In een beveiligde comfort zone vereert elke religieuze groep een gekooide God. Omdat andere visies de groepsconsensus bedreigen, controleren religieuze leiders de verbeelding – terwijl dichters daar juist mee spelen. Hoe sterker de eigen identiteit, des te strakker de groepsgrenzen. Voor de variatie aan godsbeelden is daardoor doorgaans weinig ruimte.
Afscheid van de Boeddha is niet nodig
De democratisering van de Dharma gaf, eeuwen na de dood van de historische Boeddha, de stoot tot Mahayana, van oorsprong een beweging binnen het ‘oude’ boeddhisme die de beeldtaal van het religieuze voorstellingsvermogen vernieuwde. Ergens in de latere doorontwikkeling van Mahayana is men zich, helaas, tegen dat oude boeddhisme gaan afzetten. Dat houdt mede verband met de culturen waarin het boeddhisme landde, maar het blijft jammer dat het onderscheid zich in de hoofden van mensen nu heeft voortgezet. Alsof bodhisattva’s superieur zouden zijn aan arhats.
De mond gesnoerd?!
Op het moment dat ik de kerk openlijk – online – begon te bekritiseren werd ik uitgesloten/beperkt voor 2 dagen op Facebook.
Het jaar 2024 – dag 256 -oeverloos
Joop, getuige van de Boeddha.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De blinde vlek
Iedere typologie doet onrecht aan een immer rijk geschakeerde en per definitie veranderlijke en door onze beeldvorming mede bepaalde historische context. Maar dit geldt eveneens voor het denken in termen van boeddhistische scholen of tradities waarvan de lucht in onze tijd zwanger is. Ook zonder ‘zen’ te zijn of een leerling van de vroeg-twintigste eeuwse fenomenologie hoor je als boeddhist gewoon te kunnen doorzien dat iedere naam van een school niet meer is dan een losse flodder, of een vogel in de lucht die weg is wanneer je haar probeert te benoemen.
China’s Wereld Boeddhistisch Forum bedoeld om invloed te vergroten
China zal in oktober gastheer zijn voor een wereldwijde boeddhistische conferentie die volgens experts en rechtenactivisten buiten het land bedoeld is om zijn invloed in Azië te vergroten en voort te bouwen op zijn verhaal dat het meer invloed heeft op landen met een boeddhistische meerderheid dan India, de bakermat van het boeddhisme.
Wedergeboorte, afgeknot boeddhisme en afschrikking
Toen ik ging nadenken over het verzoek van de redactie om enige achtergrond te geven bij het elders in dit nummer staande artikel van Bhikkhu Bodhi over wedergeboorte, kwamen er drie punten omhoog die belangrijk leken om ter sprake te brengen: ten eerste de moeilijkheid om met zekerheid iets te zeggen over het hiernamaals; ten tweede de te nauwe opvatting die sommige westerse boeddhisten hebben van de leer van de Boeddha (de afgeknotte Boeddha-sâsana); ten derde de vraag in hoeverre geloof in wedergeboorte noodzakelijk is als motivering op het pad van de Boeddha.
Een boeddhistische maatschappijvisie?
Bestaat er binnen het boeddhisme iets van een verbindende maatschappijvisie? Is zo’n visie per definitie een sociaalecologische? Terwijl paus Franciscus op wereldschaal het initiatief naar zich toetrekt met de contouren van een sociaal programma, maakt de urgentie van de problemen een omvattender bijdrage van het boeddhisme wenselijk.
Uitvaren met een schip dat op zee zal vergaan
Het lijden (dukkha) is niet het centrale idee van het boeddhisme. Geluk (sukha) is een even courant woord in de Palicanon. Ook de eerste edele waarheid is niet meer dan een platitude. Het is een simpele vaststelling. Er is nu eenmaal lijden. Overigens, als dat niet jouw ervaring is dan heb je er weinig boodschap aan. Geen probleem, er zijn nog interessante dingen in de wereld. Niemand zegt dat je de Boeddha moet geloven.
Guy – dhammazaadjes – De drievoudige training (P. tisikkha)
In concreto: hoe beter de moraliteit (juist spreken, juist handelen en juist levensonderhoud) is, hoe beter de concentratie (juiste inspanning, juiste aandacht en juiste concentratie) zal zijn. En hoe beter de concentratie, hoe beter de wijsheid (juist inzicht en juiste intentie) wordt.
Wereldverbeteraar
…
‘Vijf Tibetaanse tienermonniken doen zelfmoordpoging’
De vijf jongens behoorden tot de ‘vele jonge monniken’ die in augustus gedwongen werden het 14e-eeuwse Muge klooster te verlaten nadat de Chinese autoriteiten een richtlijn hadden uitgevaardigd die vereist dat jongeren onder de 18 jaar hun kloosters moesten verlaten en naar een door de overheid beheerde kostschool moesten gaan, aldus een van de bronnen.
Lof der zekerheid
De middenweg is voor iedereen toegankelijk. We moeten niet wachten tot we doodgaan om dood te gaan. Kijk naar onze meditatiepraktijk. We gaan zitten met een milde open aandacht. We sluiten niets uit, we houden niets vast, we weten niet wat er gaat komen. Soms is er rust en vrede, soms vliegt de angst ons aan. Het hoort er allemaal bij. Er is niets om ons aan vast te klampen, geen iets en geen niets. We doen het gewoon, van moment tot moment, van adem tot adem. Sommige boeddhistische tradities definiëren zichzelf als een voorbereiding op de dood. Maar onze praktijk is in de eerste plaats leven, leven de maalstroom, in de middenweg tussen illusie en desillusie.
Het jaar 2024 – dag 253 – lusje
De lus en de vertraging.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Nieuwe serie: De dagelijkse ervaring van een boeddhist
Samen met de BD-redactie bereidt Nicole Mulders nu een nieuwe serie voor, onder de werktitel: De dagelijkse ervaring van een boeddhist. Daarin zoekt zij contact en vraagt zij (zich ervaren noemende) boeddhistische leraren en andere mensen die ervaren zijn op het boeddhistische pad naar hun (dagelijkse) praktijk.
Imagining the blue light – lessen van Sri Kumaré
En toch, overal ter wereld vind je schrijnen, tempels, kerken, praktijken, priesters, leraars … Telkens herkennen we dat als religie, maar als we religie proberen te definiëren komen we er niet aan uit. Zelfs de grote wereldreligies zijn nooit tot een gemeenschappelijke definitie van religie kunnen komen.
