De Vietnamese boeddhist en vredesactivist Thich Nhat Hanh bracht in zijn Franse toevluchtsoord Plum Village met regelmaat Israëliërs en Palestijnen bij elkaar om in een dialoog te treden en elkaars lijden te leren ervaren.
Nu verschijnt er een door tientallen boeddhisten ondertekende petitie in deze krant met een oproep aan Israël om de waanzin in Gaza en het Midden-Oosten te stoppen.
Voor iedereen die betrokken is bij de humanitaire verschrikkingen in Gaza en behoefte heeft aan steun, inspiratie en handvatten voor meer emotionele veerkracht, is bovendien een reeks Zoom webinars gestart onder de titel ‘Gaza Resilience Live’. Dit is een initiatief van pro-Palestina actievoerders én boeddhistische sympathisanten. Op de website van dit initiatief staan inmiddels twee uitzendingen, die je kunt terugkijken.
Na de opeenvolgende, afschuwelijke oorlogen van de negentiende en twintigste eeuw houdt de aandacht nu stil bij Israël en Gaza, waar mensen depressieve gedachten en gevoelens van onmacht van krijgen. Waarom? Taigu krijgt zulke gedachten en gevoelens van alle oorlogen, geweld en onrecht in de wereld, die in een opbouw van honderden jaren steeds meer slachtoffers maken op steeds grotere schaal.
Als historicus en voormalig journalist beziet Taigu boeddhisten die sympathiseren met pro-Palestijnse actievoerders intuïtief met een zeker wantrouwen. Partij kiezen staat haaks op de intellectuele erfenis van Thich Nhat Hanh, die dit juist niet deed, maar altijd dialoog en de weg van het midden bepleitte. En die met gevaar voor eigen leven opbouwwerk verrichtte tijdens de Vietnamoorlog. En in de Verenigde Staten jarenlang goed bezochte, besloten mindfulnessconferenties organiseerde voor leden van het Huis van Afgevaardigden, de Senaat en hun medewerkers.
Het is afwachten in hoeverre pro-Palestijnse actievoerders en hun boeddhistische sympathisanten bereid en in staat zijn zich te spiegelen aan deze weldoordachte, weldoorleefde houding van Thich Nhat Hanh.
Het conflict tussen Israël en Gaza is van een grote complexiteit. Twee partijen onderscheiden, Israël en het Palestijnse volk in Gaza (en inmiddels ook in het zuiden van Libanon), zoals in de eerste uitzendingen gebeurt, is een te eenvoudige voorstelling van zaken. Het Midden-Oosten is het toneel van een machtsstrijd van regionale actoren en van ’s werelds grootmachten. Niet iedereen treedt hierin op met heilzame intenties.
Het woordgebruik van moderator Dorine Esser en de sprekers bij ‘Gaza Resilience Live’ getuigt niet van een bewustzijn van de noodzaak van boeddhistische geweldloze communicatie. Zonder te aarzelen over de juistheid en de beladenheid van termen wordt er gesproken over “genocide” en “kolonialisme”, waarbij de staat Israël ten onrechte als de enige agressor wordt aangemerkt.
Dat de propagandamachines van Hamas (sunni), Hezbollah (shia) en de met hen verbonden landen overuren draaien, dat sommige actievoerders hier te lande universitaire gebouwen hebben vernield en gelijkgestemde provocateurs geweld hebben uitgelokt, voedt mede Taigu’s wantrouwen.
De algoritmes van de social media versterken de aandacht voor het onrecht in Gaza ten koste van onrecht elders.
Dat Hamas en Hezbollah terroristische organisaties zijn die met raad en daad worden gesteund door het theocratische bewind van Iran, en dat zij bewust hun eigen bevolking gebruiken als menselijk schild, blijft meestal verzwegen wanneer we beelden van gewonde en gedode slachtoffers en hun radeloze familieleden op een scherm voorbij zien trekken.
‘Verelendung’, het vergroten van het lijden van hun inwoners, maakt deel uit van de cynische strategie van deze terroristische organisaties. Slechts weinigen stellen de vraag hoeveel van de doden die de het ministerie van gezondheid van Gaza vrijwel dagelijks meldt, behoren tot de rangen van de strijdende terroristen. Deskundigen van denktanks schatten het aandeel van strijders op een kwart tot een derde.
Leiders en strijders van Hamas verschuilen zich in dicht bevolkte woonwijken, vluchtelingenkampen en moskeeën en in en onder ziekenhuizen; van daar schieten ze raketten op Israël af. Dusdoende maken zij deze woonwijken, vluchtelingenkampen, moskeeën en ziekenhuizen volgens het oorlogsrecht tot legitieme militaire doelwitten.
Als iets een legitiem militair doelwit is, dan mag een aanvallende partij het beperken van eigen slachtoffers betrekken in de keuze van het gebruikte soort geweld. Onverminderd een rechterlijke toetsing achteraf, kan niemand tijdens de hitte van het conflict vanuit juridisch perspectief Israël erop aankijken dat het kiest voor bombardementen wanneer het daardoor het aantal doden en gewonden aan zijn zijde wil beperken.
Bovendien zijn oorlog en geweld, eenmaal uitgebroken, niet zo makkelijk tot bedaren te brengen. Oorlog en geweld op grote schaal brengen onvermijdelijk chaos en onbeheersbare processen (zoals mogelijke geweldsexcessen) met zich mee. Natuurlijk zullen Israëliërs, Palestijnen, Arabieren en andere inwoners van de regio na het huidige conflict generaties lang op gespannen voet met elkaar blijven staan.
Beseffen pro-Palestijnse actievoerders dat Hamas een kogel door de kop jaagt van ziekenhuismedewerkers die in de media openlijk zouden durven toegeven dat hun instellingen soms mede wapenopslagplaatsen zijn en terroristische commandocentra in ondergrondse bunkers herbergen?
Dat het lijden van de Palestijnse bevolking mede wordt veroorzaakt door de cynische uitoefening van het burgerlijk gezag door terroristische organisaties, die lak hebben aan democratie en mensenrechten in eigen kring?
Dat Israël als internationaal erkende natie recht heeft op zelfverdediging wanneer Hamas op 7 oktober 2023 in een ongekende pogrom een spoor van menselijke ellende trekt, Hezbollah tot in de gedemilitariseerde zone in het zuiden van Libanon raketten op het land afvuurt, en Iran hetzelfde doet vanaf zijn grondgebied?
Hebben pro-Palestijnse actievoerders een antwoord op de geopolitieke complexiteit van de situatie in het Midden-Oosten? Op het vreedzaam laten samenleven van alle bevolkingsgroepen in de regio? Welke boeddhist met enig gevoel voor de ethiek van de middenweg ruikt geen onraad wanneer hij of zij de nogal partijdige website van ‘Gaza Resilience Live’ bekijkt?
Taigu wil niets goedpraten. Er bestaat een schrijnende humanitaire situatie in Gaza, dat grotendeels in puin ligt en is blootgesteld aan de risico’s van honger en ziekte. Ook regeringen in en buiten de regio doen een klemmend beroep op het Israëlische kabinet om ruimte te maken voor initiatieven om de acute nood van de Palestijnse bevolking te lenigen. Voor duurzame vrede zullen alle betrokken partijen een stap verder moeten zetten, een staakt-het-vuren overeenkomen, gijzelaars vrijlaten en met elkaar in gesprek gaan over blijvende politieke oplossingen.
Niemand die bij zijn volle verstand is, wenst waar dan ook in de wereld oorlog of geweld; en toch steken ze steeds weer de kop op. Fijn dat pro-Palestijnse actievoerders en boeddhistische sympathisanten via de publieke opinie een steentje bijdragen en de druk opvoeren op betrokken regeringen en strijdende partijen om de wapens te laten zwijgen.
Iedereen heeft het recht om zijn eigen prioriteiten te stellen en ergens te beginnen met actievoeren. Als geweld in Israël en het Midden-Oosten echter de enige reden is voor onmacht en depressies bij boeddhisten, dan kunnen vraagtekens worden gezet bij hun besef van perspectief en nuance en bij de oorsprong van hun selectieve verontwaardiging.
Er is namelijk ook het een en ander aan de hand in Oekraïne en op verschillende plaatsen in Afrika. In Zuid-Azië zijn boeddhisten nota bene partij bij het verdrijven van moslims. Behalve oorlog en geweld bestaan bijvoorbeeld ook zulke transnationale verschijnselen als onverdraagzaamheid van religieus fundamentalisme, economische ongelijkheid, uitbuiting, corruptie en mensenhandel. En regeringsgeweld tegen Koerden en andersdenkenden in Turkije en omringende landen, alsmede massale internering van moslims in China.
In eigen land hebben we institutioneel racisme, heeft een vorig kabinet erkend. Hebben boeddhisten al kampementen gebouwd voor mensen die vluchten voor onrecht elders en hier geen waardige opvang vinden in een verstopte asielketen?
Taigu kent kunstenaars die in hun vrije tijd creatieve lessen verzorgen voor kinderen die in asielcentra geen adequaat, regulier en meertalig onderwijs genieten. De mogelijkheid voor boeddhisten om uit dit voorbeeld inspiratie te putten voor actie, zijn legio.
Zet de tv, de radio, de computer en de mobiele telefoon uit. Luister naar de vogels die de dharma zingen. En verdiep je in de stilte van de openbare bibliotheek ook eens in de literatuur over oorlog en internationale betrekkingen. Er is genoeg reden tot grote zorg over de beperkte mogelijkheden van mensen overal om met elkaar een betere wereld tot stand te brengen.
In ieder geval is er een breder boeddhistisch perspectief op maatschappelijk engagement voor nodig om bij te kunnen dragen aan het ideaal van een betere wereld. Hoe kunnen boeddhisten effectief helpen om waar dan ook duurzame vrede te bevorderen? Durven zij het aan om zich, behalve in dialoogsessies zoals die van Thich Nhat Hanh, ook in de wereld van het internationale recht en die van actieve politiek en diplomatie te begeven? Of opbouwwerk te gaan verrichten in conflictzones, met gevaar voor eigen leven?
Thuisblijven en met vereende krachten onderwijs verzorgen in asielcentra zou ook al een mooi project kunnen zijn voor een eigentijds geëngageerd boeddhisme. Zolang je in Gaza en het Midden-Oosten niet als enige agressor Israël aanwijst en je je realiseert dat alle betrokken partijen een begin van helen kunnen ervaren door zich in elkaars lijden te verplaatsen.
Siebe zegt
Volgens mij is het niet realistisch te verwachten dat er een wereld zal ontstaan zonder geweld, zonder oorlog, zonder branden als de geest brandt met de vuren van hebzucht, haat en begoocheling. Ik denk dat de Boeddha dit goed zag. Tuurlijk kun je blussen, en je zal wel moeten ook, maar na het blussen ontstaat weer ergens brand. Dat komt omdat de oorzaken niet aangepakt worden.
Dit is ergens toch allemaal een gebed zonder einde? Wat kun je uiteindelijk meer doen dan je richten op de vuren in jezelf en die trachten te doven, en anderen daartoe ook inspireren? Van regels, politiek, wetten, instituten, organisaties, is ook duidelijk geen vrede te verwachten.
Taigu zegt
“Van regels, politiek, wetten, instituten, organisaties, is ook duidelijk geen vrede te verwachten.” Juist wel, wanneer je in het voorwerk erin slaagt verschillende bevolkingsgroepen duurzaam met elkaar leert samenleven.
kees moerbeek zegt
Zeker, zo niet dan ontstaat dictatuur of glijdt een democratische rechtsstaat af tot een illiberale dictatuur. Sommigen vrezen dat dit in gang gezet is met het kabinet Schoof en de deelname eraan van de PVV. Kijk dus verder dan het Midden Oosten en dut niet in.
Siebe zegt
Het idee dat er vrede is op een bepaalde plek in de wereld, is naar mijn smaak eigenlijk een oppervlakkige kijk op zaken. Er is misschien afwezigheid van een fysieke oorlog op een bepaalde plek en tijd. Maar dat is toch wat anders dan dat er echt vrede is in een mens of samenleving of in de wereld. Onvrede, chaos ligt altijd zo dichtbij. En dan laten we de oorlog in het dierenrijk maar buiten beschouwing.
Echte vrede valt toch ook niet te verwachten van temmende maatregelen zoals wetten, normen en waarden, politiek, systemen? Temmen is nuttig maar de vrede die er mee komt zeer wankel. Zelfs in een democratie.
We roepen wel dat we vrede willen en dat lijkt heel nobel en geëngageerd maar eigenlijk is dat niet echt zo. Als je dit echt open en eerlijk bekijkt zijn we juist bang voor vrede. Bang om de strijd-lust te laten varen. De oorlog-zucht. Het idealisme. De onvrede, de woede, etc. Boeddha zie ik als een uitzondering.
Maar het heeft sowieso geen zin om vrede te zien als de afwezigheid van oorlog. Zo’n visie is te oppervlakkig.
Ujukarin zegt
Geheel met je eens, Taigu! Echt tenenkrommend welk gebrek aan feitenkennis en eenzijdig inkleuren van de situatie te lezen is op de GRL live site. Iedere boeddhist heeft recht op eigen meningen en feitenonderzoek, maar het niveau van feitenonderzoek gekoppeld aan de meeste uitingen op dit vlak geeft me ernstig te denken.
Moge er meer initiatieven zoals destijds van Thich Nhat Hanh komen, waar BEIDE partijen op zoek gaan naar wat hen bindt en hoe ze ervoor kunnen zorgen dat extremisten onder de Arabieren/Palestijnen _en_ onder de Joden minder macht over het gebeuren krijgen en de polarisatie tot stilstand brengen…
Met gevouwen handen,
Lamon Jos zegt
Taigu, voor je zoveel pro Israël blablabla hier komt verkondigen, probeer eens de geschiedenis van de Palestijnen te begrijpen.
Het is al meer dan 70 jaar bezig, probeer eens voor te stellen dat je 70 jaar aan het lijntje wordt gehouden en telkenmale bedrogen word door Israël en het westen.
U weet het misschien niet, Gaza en de Westelijke Jordaan worden bezet door Israël ‘bezet’ (weet u wat dat is?)
Als u dat en al die andere misdaden (apartheid etc teveel om op te noemen) niet verstaat dan hoef ik niet uw betoog hier te lezen.
Uw ‘breder boeddhistisch perspectief’ is Israëlische propaganda. En als dat zomaar kan in dit dagblad, dan heb ik het voor de laatste keer gelezen.
Blaat er nu maar op los, want Israelis hebben lange tenen, en hebben het alleenrecht op vernietigen, gesteund door de o zo correcte VS en de westerse wereld.
Ujukarin zegt
@Jos, dit wordt dus de laatste keer dat je deze site leest. Want met hetzelfde recht als dat jij wat Taigu en o.a. ondergetekende schrijven propaganda is, kunnen wij dat stellen over de dictie van GRL gesteund door jou. Taigu zegt het al:
“Dat het lijden van de Palestijnse bevolking mede wordt veroorzaakt door de cynische uitoefening van het burgerlijk gezag door terroristische organisaties, die lak hebben aan democratie en mensenrechten in eigen kring.”
Om te beginnen met Gaza: dat was van 2005 tot 2023 bepaald niet bezet/gekoloniseerd door Israel, maar groeiend naar zelfstandigheid (omdat Egypte het gewoon niet terug wilde hebben). Het domste wat je dan als bevolking kunt doen is kiezen voor terreur naar de buren toe, en zelfs zo’n beetje alle economische hulpbronnen misbruiken voor wapenproductie.
Jordaanoever ligt complexer; het vredelievende deel van de Israelische bevolking zou dat gaarne een eigen staat geven mits er maar garantie zou zijn voor religieuze tolerantie van minderheden (Christelijk, Joods etc), democratie en voor vredelievendheid naar alle buren toe. Maar helaas, mede door het extremistische deel van diezelfde Israelische bevolking maar minstens evenzeer door Iran, Hezbollah etc die (ook vanwege binnenlandse redenen) een hekel hebben aan tolerantie en democratie, is die garantie ver weg. Sterker nog, 13 maanden geleden richtte de Hamas-pogrom zich juist mede op de vredelievende en tolerante Peace Festival-Israelis…
Dus als je betrokken zou willen zijn bij het kijken naar deze issue vanuit serieus boeddhisme, zou ik je uitnodigen je conditionering door allerlei propaganda eens goed te onderzoeken…
Met gevouwen handen,
Taigu zegt
Als historicus ben ik goed vertrouwd met de geschiedenis van de conflicten in deze regio. “Een breder boeddhistich perspectief” verwijst naar de aanpak van Thich Nhat Hanh waarin partijen uiteindelijk nader tot elkaar kunnen komen omdat zij leren elkaars pijn te voelen. Het is moeilijk, geduldig werk, bedoeld om elkaar over en weer als mensen te leren zien in plaats van als vijanden. Dit is een voorwaarde om als verschillende bevolkingsgroepen met elkaar samen zonder conficten in dezelfde regio of in naburige regio’s te leven.
kees moerbeek zegt
@Jos. ‘Taigu, voor je zoveel pro Israël blablabla hier komt verkondigen, probeer eens de geschiedenis van de Palestijnen te begrijpen.’ Hiermee diskwalificeer je Taigu volkomen en dat doe je nog een keer door ‘zijn breder boeddhistisch perspectief’ te omschrijven als ‘Israëlische propaganda’.
‘Blaat er nu maar op los, want Israelis hebben lange tenen, en hebben het alleenrecht op vernietigen, gesteund door de o zo correcte VS en de westerse wereld’, toont voor de derde keer je gebrek aan respect voor de persoon van Taigu. Ook scheer je alle Israelis over een kam. Natuurlijk mag je het met hem oneens zijn, maar je serveert hem als persoon af. En passant krijgt BD een veeg uit de pan, omdat deze een mening weergeeft die je niet aanstaat.
Volgens mij had je je dag niet, maar zeker is dat je het initiatief van Dorine Esser en de haren geen goede dienst bewijst!
Annigje Winkel zegt
Beide partijen zijn geen lieverdjes,
Ik ben blij dat hier aandacht aan gegeven is!
Dirk Wolbers zegt
Allereerst wil ik als mede-oprichter van ‘Gaza Resilience Live’ benadrukken dat dit initiatief geen boeddhistische pretentie heeft. Het is opmerkelijk om te zien dat het artikel onze inspanningen verkeerd voorstelt en indirect pro-Palestijnse actievoerders aanvalt zonder grondig onderzoek of begrip van onze daadwerkelijke doelstellingen. Wat wel onze doelstelling met ‘Gaza Resilience Live’ is:
“Gaza Resilience Live is een reeks webinars voor actievoerders en allen die zich betrokken voelen bij de schrijnende situatie in Gaza. De webinars willen meegeven dat we niet alleen staan en dat er wegen zijn om op een geschikte, voedende manier goed voor jezelf te blijven zorgen als actievoerder of betrokkene terwijl je je tegelijkertijd volop blijft inzetten voor gerechtigheid in Gaza en voor de inwoners van Palestina.”
Het feit dat ik niet ben benaderd voor de publicatie van dit artikel ontneemt mij de mogelijkheid om misverstanden recht te zetten, waardoor deze reactie mijn enige middel is om te reageren. Daarbij is het jammer dat het artikel geen poging doet om daadwerkelijk in dialoog te treden met degenen die het bekritiseert.
Daarnaast wordt er indirect verwezen naar https://voice-of-buddhism.crd.co, het tweede initiatief dat ik samen met Dorine Esser heb opgericht. Dit is een boeddhistisch initiatief, en het is opvallend dat het statement hiervan niet wordt gedeeld of vermeld in het artikel. Ik ben ontzettend blij dat veel boeddhistische beoefenaars en leraren het statement van 22 oktober 2024 (te vinden op https://voice-of-buddhism.crd.co) al hebben ondertekend, waaronder ook leden van de Plum Village-gemeenschap van Thich Nhat Hanh.
Mocht iemand na het lezen van het artikel en deze reactie vragen hebben over ‘Gaza Resilience Live’ (https://gazaresilience.com) of het door mij mede-opgestelde statement van beoefenaars die zich verbonden voelen met het boeddhisme (https://voice-of-buddhism.crd.co) Graag beantwoord ik je vraag of opmerking via boeddhistischdagblad.elsewhere214@passmail.net
Vriendelijke groet,
Dirk Wolbers
kees moerbeek zegt
@ Dirk Wolbers ‘Het feit dat ik niet ben benaderd voor de publicatie van dit artikel ontneemt mij de mogelijkheid om misverstanden recht te zetten, waardoor deze reactie mijn enige middel is om te reageren. Daarbij is het jammer dat het artikel geen poging doet om daadwerkelijk in dialoog te treden met degenen die het bekritiseert.’
Het gegeven dat je een initiatief ontplooit, houdt niet per se in dat mensen die erop reageren met je contact zouden moeten opnemen of het met je eens zouden moeten zijn. Als je misverstanden voorzag had je legio andere dingen kunnen doen.
Taigu zou met zijn artikel geen poging doen om in een werkelijk dialoog te komen, je kan zijn reactie ook heel anders lezen, maar dit doe je niet en dit is geheel en al jouw keus en daar is niks boeddhistisch aan.
G.J. Smeets zegt
Jules Prast,
Israel is de facto een theocratische staat zonder grondwet. Er zijn een handvol ‘basiswetten’ waarvan de laatste in 2018 de zogeheten wet op de natiestaat. Voluit is de titel van die wet ‘Israel als de natiestaat van het Joodse volk’ met toevoeging dat Jerusalem de hoofdstad is.
Dat is regelrechte Blut und Boden ideologie.
Mijn aandacjhtspunt is dat niemand Jood kan worden wanr je bent het via je moeder of niet. Daar staat tegenover dat iedereen Islamiet kan worden, ongeacht zijn/haar voorgeslacht. Dat is het verschil tussen Israel en Palestina. Palestina is niet gebaseerd op een Blut&Boden ideologie. De rest is historisch resultaat van Israels najagen van het Oud Testamentisch ‘Beloofde Land’. Ik ben
klaar mtt dergelijk ideologisch gedoe en sympathiseer met Palistina. En laat Thich erbuiten, de man is dood.
Ujukarin zegt
@GJ,
Niet relevant welke kant je kiest, dat is samsarisch en gehecht gedrag. Het is relevant dat je vanuit boeddhisme, Metta en Karuna en Wijsheid dus, begrip hebt voor BEIDE standpunten en het leed van beide groepen respecteert. En dan zou je best wel eens kunnen ontdekken dat beiden voor een deel gerechtvaardigde wensen hebben, zoals een eigen territorium waarin ze in vrede met elkaar en de buren kunnen leven.
‘Gelukkkig’ is de VN dat met ze eens, want er is een natie-Israel met de grenzen van 1948 (en die heeft een stuk democratie, en tolerantie naar de eigen minderheden toe zoals Christenen en de 2 miljoen Israelische Arabieren). En er zijn stukken voormalig-Egypte (Gaza) en voormalig-Jordanie (Westoever en Oost-Jerusalem) waar men op dat vlak beduidend minder ver is en waar ook een aantal Arabische ‘bureh’ in hoge mate haat en intolerantie predikt, en zelfs vindt dat er helemaal geen natie-Israel mag bestaan en volkerenmoord daartoe gerechtvaardigd is. En ja dat is wel degelijk Blut&Boden; ‘je mag hier wonen als je Islamiet wordt’ is je reinste intolerantie en racisme.
En dat is ook wat broeder Taigu predikt – geen eenzijdige pro-fascistische-Hamas propaganda, doch naar beide partijen luisteren en beiden oproepen het geweld te staken. Waarbei ik me heel goed kan voorstellen dat beiden daarbij als eis stellen dat de ander ook stopt met vechten. Hiermee kun je deradicalisering/de-polarisatie in gang zetten, precies zoals Thich dat wilde en zoals de ondertekenaars van de brief die hem zeggen te volgen de plank misslaan. En daarmee ook Israel democratischer (met grondwet en zonder harde claim op Oost-Jeruzalem) maken, en de Palestijnen mogelijk zelfs tolerant naar religieuze minderheden. Want alleen als hun ‘Palestijnse staat’ multireligieus, democratisch en vreedzaam wordt hebben ze kans dat bijvoorbeeld kolonialisten op de Westoever hun zelfstandige positie opgeven en als burger van zo’n staat verder willen leven. Democratie is NIET dictatuur van de meerderheid over de minderheid (zoals bijvoorbeeld Trump en Wilders het interpreteren), maar je eigen meerderheid-achterban bedienen door je programma uit te voeren met alle respect voor de grenzen en wensen van de minderheid…
Met gevouwen handen,
G.J. Smeets zegt
Ujukarin,
”Niet relevant welke kant je kiest”. Tja, voor mij is dat wel degelijk relevant. En verder:
begrip voor het lijden in beide groepen is een deur die ook voor mij wagenwijd open staat. Daar heb ik de trits Metta, Karuna en Wijsheid die je als zelfverklaarde boeddist opvoert niet voor nodig..
kees moerbeek zegt
@G.J. Smeets
Je vindt het voor jezelf blijkbaar erg belangrijk te kiezen voor een partij in dit conflict. Dat is je goed recht, maar voor de betrokken partijen in het conflict is het niet van belang, lijkt mij.
Het probleem van dit conflict, zoals bij zovele, is de botsing en zijn de kwetsuren ervan van de ‘ego’s’ van de strijdende partijen. In dit geval de regeringen van Israël en Iran met hun pionnen. Beide hebben hun politieke redenen voor dit conflict en de bevolking in het conflictgebied zijn of menselijk schild of worden vaak/soms als slachtoffer ge-/misbruikt als aanklacht tegen de wreedheid van de ander. Nauwelijks verhuld is er op de achtergrond een geopolitieke strijd aan de gang.
Daders en slachtoffers op hun manier van dit conflict lijden: hebzucht, onwetendheid en haat. Metta, karuna en wijsheid kunnen hiervoor een oplossing bieden, als de strijdende partijen hiervoor open staan. De historische Boeddha moest ervaren dat dit niet altijd het geval is, maar verschillende keren was hij wel succesvol met zijn adviezen. Jij hebt deze trits niet nodig en geeft Ujukarin een veeg uit de pan. Ook verwijt je hem een zelfverklaard ‘boeddist’ te zijn, waarvan ik de zin niet inzie.
Hoe kun je desondanks je deur wagenwijd open hebben voor het lijden van beide groepen. Wijdopen is wijdopen, lijkt me. Je vindt je keuze voor de ene groep belangrijker dan voor de ander en dus zijn er verschillende soorten van wagenwijd open?
G.J. Smeets zegt
“…kiezen voor een partij in dit conflict. Dat is je goed recht, maar voor de betrokken partijen in het conflict is het niet van belang, lijkt mij. “
Mij lijkt de keuze van stemgerechtigde omstanders, zoals jij en ik, van belang voor de betrokken partijen. En Kees, praatjes aan de zijlijn over metta karuna wijsheid of voor mijn part naastenliefde vullen geen gaatjes.