• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zeshin – Op zoek naar jezelf

Zeshin – Op zoek naar jezelf

15 juli 2022 door Zeshin van der Plas

Het is een onmogelijke opdracht  en kan een leven lang duren, En ondertussen schrijdt het leven voort. Hoewel. Wat is jezelf?

Je hebt bij je geboorte een naam gekregen net als ik. Als ik mijzelf  moet voorstellen, zeg ik : Mijn naam is… en niet ik ben Zeshin van der Plas, Ik heb de naam Zeshin gekregen, voor die tijd had ik een andere naam, die heb ik ook gekregen. Je kunt dus van naam veranderen, maar verander jezelf daarmee, word je opeens anders? Je bent dus niet je naam.

De naam die je krijgt hoort bij je  persoonlijkheid en je persoonlijkheid is niet meer dan de voorstelling die we van onszelf hebben. Die veronderstelling noemen we Ik, wat een soort kapstok is voor al onze veronderstellingen. Die veronderstelling willen we bevestigd zien, er is een kapstok die ons een plek geeft in de wereld. Dat zijn twee dingen, ik en de wereld. Daarmee onderscheiden wij ons en  ketenen ons vast aan een maatschappelijk systeem

Door het ik concept onderwerpen we ons aan een systeem waar we aan moeten voldoen.

We zijn slaaf van de kapstok daar hangt onze hele identiteit aan. En we geloven dat we dat zijn: Ik ben vrouw, ik ben man ik ben directeur ik ben vuilnisman Ik stem rechts, ik stem links Ik ben de vriend van.

Dan krijg je nog Ik heb, Ik kan niet en tot slot: Ik proef, ik zie, ik hoor ik ruik, ik voel, ik denk.

Onze hele identiteit is dat wat we ik noemen, het is een denkbeeld die we vol hangen met dingen die we als ons zelf bestempelen, terwijl iedereen weet dat we niet een ‘groot aantal dingen’ zijn.

Wat gebeurt er als we de kapstok eruit gooien? Het enige wat er dan gebeurt is dat alle denkbeelden verdwijnen. Jij kijkt niet, er is kijken, je bent geen directeur, er is een directeur, je bent geen vrouw, er is een vrouw.

Er bestaat dan niet meer zo iets als ‘het is van mij, dit ben ik’. En wat niet van jou is kan je niet afgepakt worden, hoef je niet te verdedigen en niet in je rugzak mee te dragen. Je kunt vrijelijk dingen zien zoals ze zijn.

Er valt niets aan te begrijpen, als er geen Ik zit tussen zien en dat wat je aanschouwt,  er is dan ‘direct inzicht’.  Je waarneming wordt dan niet gekleurd door aannames, oordelen, veronderstellingen” ik is een soort roze bril waarmee je de realiteit vervormt.

Een monnik genaamd Hogen worstelt in zijn jeugd met de wetenschap dat iedereen uiteindelijk sterft. Zijn vader was op jonge leeftijd gestorven en toen hij zijn moeder vroeg:  ‘Waarom heb ik geen vader?’  vertelde zijn moeder over de dood.  Ze antwoordde: ‘Vroeg of laat zal ik ook sterven. Iedereen, ook jij, zal sterven.’

Hij begreep het niet, maar geleidelijk aan, terwijl hij luisterde naar de uitleg van zijn moeder kwam er een besef van mensen en dieren die in het niets verdwijnen. Dus iedereen gaat dood. Hij was diep geschokt. Sinds die tijd, wat hij ook at of proefde, waar hij ook maar van genoot, alles werd overschaduwd door de dood. Het eten smaakte niet meer en alle plezier verdween uit zijn leven. Hij was toen ongeveer zeven jaar oud. Het had hem zo diep geraakt dat hij zijn hele lagere- en middelbare schooltijd vrienden en leraren vroeg. Wat is leven? Wat is de betekenis van mijn leven, mijn bestaan? En wat moet ik doen? Niemand kon hem een bevredigend antwoord geven. Op zijn zestiende kwam hij in contact met zen en verbleef voor langere tijd in een zentempel in Tokyo. Op een dag kwamen er twee monniken naar de tempel en hij stelde een van hen de vraag,

‘Wat is leven, wat is mijn leven’. Onverwachts pakte de monnik hem bij de schouders en riep: dit is het. Zijn antwoord was direct zonder tussenkomst van wat dan ook, zijn antwoord was het leven zelf.

Hogen was onthutst maar bleef op een intellectueel niveau hangen, nog steeds was er een muur tussen hem en zijn antwoord. Nog zeven jaar bleef hij zoeken tot hij zich de monnik herinnerde. Hij arriveerde bij de tempel van de monnik om 11 uur ’s avonds en stelt hem weer dezelfde vraag.

De monnik antwoordde dat ze met een retraite bezig waren en dat hij mee kon doen. Hij kreeg een koan, een zenraadsel en de monnik verzekerde hem dat die koan het antwoord op zijn vraag zou zijn. Tijdens de hele retraite stortte hij zich op de koan: ‘Heeft een hond ook een boeddhanatuur?’ Ooit had iemand geantwoord: mu, wat zowel nee als woef betekent. Dag en nacht, de hele week, was hij alleen met mu bezig alsof zijn leven er vanaf hing. Eerst in zichzelf maar later hardop, mu, mu, mu. Zelfs om middernacht zat hij buiten op het kerkhof met mu tussen zijn tanden geklemd. Op de vijfde nacht deed het hele universum mu. Toen hij naar het toilet ging, volgde het hele universum hem naar het toilet. Wat hij ook deed, het hele universum deed hetzelfde. Als hij “aaaah” riep, was dat het hele universum gewoon “aaaah”, geen scheiding, alleen eenheid. Het hele universum was gewoon mu.

En nu is het hele universum nog steeds een, of je nu een Ik installeert of niet, dit is het.

Categorie: Boeddhisme, Columns, Geluk, Zeshin van der Plas Tags: dood, geboorte, ik, naam, verandering

Lees ook:

  1. Zeshin – Wie heeft er tijd om te huilen
  2. Geboorte en dood
  3. Sterven als een wolk
  4. Zin en onzin

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Hans Tilman zegt

    16 juli 2022 om 11:36

    Als ik de kapstok weggooi, wie gooit dan de kapstok weg?

    • Johan zegt

      17 juli 2022 om 07:42

      Welke kapstok?

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • De dood van de paus
    • Seks: Joodse posities in Joods Museum Amsterdam
    • Paus Leo XIV – ‘help ook elkaar om bruggen te bouwen – met dialoog, met ontmoeting’
    • Aardbeving van magnitude 3,7 schokt Tibet
    • Vrijdag Zindag – Wat Schoof had willen zeggen

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.