Houd gewoon op met …(4 en slot)

Dit is de vierde van vier afleveringen met dezelfde titel. “Houd gewoon op met …” Deze laatste aflevering gaat over: ophouden met afwijzen ….

Het is de vierde stap van de vier-stappen-methode naar mindfulness.

 Ontspan. Neem waar wat er is, oordeel niet en accepteer wat er nu is als precies dat wat er nu is. Alles accepteren is niet hetzelfde als alles maar voor zoete koek aannemen of zo. Welnee. Wie dat beweert, snapt er niets van. Als je zegt: het is, zoals het is, zeg je dat het hier (waar je bent) en nu (op dat moment) is zoals het is; en dus niet dáár (waar je niet bent) en ook niet zo-even (want dat is voorbij) of straks (want dat is pas over een poosje). Neem maar weer eens het weer: stel je bent je paraplu vergeten en je komt in een hoosbui terecht. Dan wordt je nat. Accepteer dat maar, want als je niet accepteert, wordt je én nat chagrijnig. Of misschien nog een beter voorbeeld: stel je bent stuurman op een schip dat in de haven van Amsterdam ligt. Je moet een koers uitzetten naar New York. Accepteer dan maar dat je in Amsterdam ligt én een koers moet uitzetten naar New York, want als je doet of je ergens anders ligt dan wel ergens anders heen gaat, kom je nooit op je plaats van bestemming. Hoogstens per ongeluk. Accepteren van hoe iets hier en nu is, is niks anders dan leven in en met de realiteit die zich voordoet. En pas als je dat accepteert, kun je die – zo je wilt – proberen te veranderen, zodat je straks dáár bent. Droog, bij de kachel.

Voor iedereen bij wie het kwartje nu niet valt, volgt hier enige toelichting.

Ongeacht in wat voor situatie je je ook bevindt, als je die situatie wenst te veranderen, begint die verandering bij de situatie waarin je je bevindt. Op dit moment. Gisteren beginnen kan niet meer, want gisteren is voorbij. Morgen beginnen dan? Ken je die van de bar waar een bordje boven de toog hangt met de tekst: morgen gratis bier! Precies, kom je morgen, vraag je gratis bier … zegt de barman: “Gratis bier? Morgen! Kun je niet lezen”.

Gisteren is voor altijd geweest, en morgen schuift elke dag weer op … je komt er nooit. Leef je in ‘hoe het ooit was”? Dan loop je achterwaarts de toekomst tegemoet. Leef je in ‘hoe het ooit zal zijn”? Dan loop je met oogkleppen op. Je bent er nu. Hier. En wat je ook probeert, denkt, hoopt, verwacht of vreest… hier en nu gaan altijd met je mee. Het is onmogelijk los van hier te komen of om op een ander moment te zijn dan precies nu. Accepteer dat maar. Inclusief alle omstandigheden. Inclusief de hele santenkraam die maatschappij heet. Anders heb je geen leven, maar ben je óf een fossiel óf een fantasiefiguur.

Je wilt dat er iets verandert? Je bent bijvoorbeeld bang dat de mensheid uit zal sterven door klimaatverandering. Okay. Accepteer dan om te beginnen dat de mensheid misschien wel zal uitsterven door klimaatverandering… maar als jij wilt dat de kans daarop kleiner wordt, is het aan jou om hier en nu te beginnen met het zetten van stappen die ertoe moeten leiden dat het niet gebeurt, door te accepteren dat de kans erop hier en nu is zoals die is. Garanties krijg je niet. Nooit. Zelfs niet als je helemaal niets doet. Als de mensheid uitsterft, sterft de mensheid uit. Dat gebeurt als de laatste mens zijn laatste adem uitblaast. Waar? Ik durf te wedden dat (als je het hem of haar zou kunnen vragen) die mens zou antwoorden: hier!

Je komt tegenwoordig allerlei aanbiedingen tegen van cursussen mindfulness. Tegen een (on)redelijke vergoeding krijg je dan van een leraar of instructeur aanwijzingen wat je moet doen om mindfull te kunnen leven. Ik vind het allemaal flauwekul. Om mindfull te kunnen leven, hoef je helemaal niets te doen.

Ontspan. Daarvoor hoef je alleen maar op te houden jezelf in te spannen.
Neem waar. Daarvoor hoef je alleen maar op te houden jezelf af te sluiten.
Oordeel niet. Daarvoor hoef je alleen meer op te houden te oordelen.
Accepteer. Daarvoor hoef je alleen maar op te houden af te wijzen wat je niet bevalt.

Klaar. Iedereen kan het. Kost niets.