• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » De kaars en de vlam

De kaars en de vlam

17 december 2019 door Ksaf Vandeputte

Er zijn in het boeddhisme zeer veel modellen over de vorming van ons ego, maar de essentie is: wat wij als onze persoonlijkheid beschouwen is geen open gewaarzijn, geen vrije geest. Ons unieke ‘ik’ zit vast aan een ketting die voortdurend lijkt te veranderen, maar in wezen telkens opnieuw gesmeed wordt met dezelfde schakels, dezelfde bestanddelen (‘shanda’s’ in het Sanskriet). De schakels van die ketting zijn ons lichamelijk ervaren, ons waarnemen, voelen, denken en handelen. Het is niet prettig voor een westers ego dat zichzelf als het toppunt van de schepping beschouwt, maar de schakels van ons bewustzijn vormen een overwegend onbewust proces. We zien niet in hoe ze ontstaan en ons bewustzijn telkens weer vormgeven. We klampen ons vast aan onze gevoelens en gedachten alsof ze waarheden zijn. We verkeren vaak zelfs in een tranceachtige staat waarin onze diepste ervaringen solide dingen lijken, alsof onze geest een permanente kern heeft. Die letterlijke onwetendheid zag Boeddha als de basisoorzaak van ons lijden. Daardoor blijven we meestal blind voor een van zijn centrale leringen over het voorwaardelijk ontstaan van alle dingen. Hij vatte die leer samen als: ‘Wanneer dit is, wordt dat. Door het ontstaan van dit ontstaat dat. Wanneer dit niet is, wordt dat niet. Door het ophouden van dit houdt dat op.’ [1]

Niets bestaat op zich, alles heeft een oorzaak, een voorwaarde om te bestaan. Er is geen toeval maar ook geen goddelijk ingrijpen, er is enkel de wet van oorzaak en gevolg. Ouderdom en dood bestaan bijvoorbeeld doordat er geboorte is. Karma bijvoorbeeld is niet zomaar een esoterische overlevering van voorbije levens, maar het rechtstreekse gevolg van onze daden, vooral van wat wijzelf nu doen. En of wat we doen goede of slechte gevolgen heeft, wordt geconditioneerd door hoe bewust we zijn van onze drijfveren.

Al wat we ervaren, kennen we enkel doordat we een ‘geest – lichaam’ hebben (Boeddha spreekt van ‘Naam en Vorm’, de eenheid van lichaam en geest). Door ons ‘geest – lichaam’ bestaan alle kennis en vaardigheden, maar ook al ons lijden. Doordat we ons vastklampen aan wat bestaat, creëren we de illusie van een vast, blijvend ‘zelf.’ In het boeddhisme wordt dit misverstand vergeleken met een brandende kaars. Na een tijdje branden is er nog altijd een kaars, maar zijn kaars en vlam nog dezelfde als die van in het begin? Doordat de kaars en de vlam wel degelijk bestaan als vormen, kunnen we hen een naam geven. Maar ook de ‘vaste’ vorm van de kaars is veranderlijk, iets wat we makkelijk beseffen als we naar de invloed van de vlam kijken. Van de vlam beseffen we ook makkelijk dat haar vorm een proces is, omdat ze vluchtig is en zal doven, en dus verdwijnen. Waarom zien we dan niet in dat àlle ‘vaste’ vormen vluchtig zijn en zullen verdwijnen? Je zou kunnen zeggen dat alle dingen branden, omdat alle dingen veranderlijk zijn. Zeker ook ons bijzonder vluchtige ‘zelf.’

Boeddha beschreef het proces van voorwaardelijk ontstaan uiterst gedetailleerd aan Ananda, zijn onafscheidelijke metgezel die ook het grootste deel van de leer zou doorgeven. Die beschrijving kan op de duur logisch en begrijpelijk lijken, maar zelfs Boeddha vond dat niet zo evident. Er is een opmerkelijke opmerking van Boeddha wanneer Ananda zegt dat de leer van het voorwaardelijk ontstaan voor hem nu glashelder is. Boeddha reageert kritisch: moest dit inzicht zo helder zijn, waarom zijn mensen dan zo verward en waarom lijdt de mensheid dan zo? [2]

Waarop Boeddha overging tot de beschrijving van hoe we ons kunnen bevrijden van het lijden, waarvan hij de voorwaarde vaak vergeleek met het ‘uitdoven van het zelf.’

Of zoals hij het bondig formuleerde in deze meditatiemantra:

‘Dit lichaam ben ik niet, ik ben niet beperkt door dit lichaam.
Deze gevoelens ben ik niet, ik ben niet beperkt door deze gevoelens.
Deze waarnemingen ben ik niet, ik ben niet beperkt door deze waarnemingen.
Deze gedachten ben ik niet, ik ben niet beperkt door deze gedachten.
Dit bewustzijn ben ik niet, ik ben niet beperkt door dit bewustzijn.’

[1]   Majjhima Nikaya II 32

[2]   Maha-Nidana-Sutta, Diga Nikaya 15

Categorie: Boeddhisme, Columns, Pakhuis van Verlangen Tags: ego, ik, kaars en vlam, karma, Ksaf, lijden, naam en vorm, voorwaardelijk bestaan, vrije geest

Lees ook:

  1. Ksaf – Kernelementen van boeddhistische psychotherapie (1)
  2. Ksaf – Swipen naar geluk
  3. De grote schoonmaak van Buddhagosha
  4. Het pad van de bevrijding van alle levende wezens

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. kees moerbeek zegt

    18 december 2019 om 15:29

    KSAF, je weergave van (de overlevering van) de woorden van de Verhevene zijn juist. De lezers van BD weten dit, maar het is goed om het nogmaals te melden.

    Je boodschap staat haaks op hoe wij mensen in het algemeen onszelf zien en ik verzin dit echt niet zelf. Het ‘unieke ik’ is een realiteit en wordt m.i. met de dag steeds verder opgeblazen.

    Hoe verder? Dit is mijn vraag in het algemeen. De Boeddha destijds had er suggesties over en BD schrijft erover.

Primaire Sidebar

Door:

Ksaf Vandeputte

De Vlaming Ksaf Vandeputte (1952) werkt als maatschappelijk werker en psychotherapeut. Hij is zeer geïnspireerd door het boeddhisme, meditatie en psychotherapie vormen volgens hem twee polen van eenzelfde gebied. Hij is lid van twee sangha’s in Vlaanderen en gewijd door Dharmavidya (David Brazier), maar even goed geïnspireerd door Thich Nhat Hanh en Ton Lathouwers. www.meditatief.be 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
22 sep
Retraite: natuur en meditatie
22 sep 23
23 sep
Teaching over Bodhicitta, het actieve mededogen
23 sep 23
23 sep
De Vijf krachten en de Dood
23 sep 23
24 sep
Meditatiedag: handleiding voor creatieve meditatie
24 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Kleefkracht
    • Het ene bewustzijn is het andere (niet)
    • Het jaar 2023 – dag 245 – benenwagen
    • Het BD en het grote driedaagse onderhoud
    • Ik keur alles af…

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.