• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Negende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Kritisch boeddhisme in een onvrije wereld

21 oktober 2018 door Taigu

Een dissidente Saoedische journalist werd in een consulaat van zijn land in Turkije vermoord. Wat betekent dit voor ons, westerse boeddhisten?

In de Washington Post stond dezer dagen een artikel van een Saoedische dissident die zich in Canada had gevestigd. Hij werd bij herhaling bezocht door twee diplomaten die hem probeerden te overreden terug te keren naar zijn vaderland. In het gesprek openbaarden zich afwisselend de zachte en de harde hand; het ging van “wij zorgen dat je daar een goede baan krijgt” tot en met “we kunnen je familie thuis zo opsluiten.”

Op zijn smartphone nam deze dissident de gesprekken heimelijk op; hij deelde tien uur aan tapes met Human Rights Watch en de Amerikaanse krant. Hij vertrouwde de praatjes van zijn bezoekers niet; anderen die dit wel deden, waren bij hun terugkeer in een gevangenis verdwenen.

De vrije pers in de wereld staat op zijn kop om de vermoedelijke moord op een naar de VS uitgeweken Saoedische journalist die een consulaat van zijn land in Turkije bezocht om een formaliteit te regelen. En terecht. Maar bij alle aandacht voor dit incident, zou een mens bijna vergeten dat beïnvloeding en intimidatie van eigen burgers in het buitenland door diplomaten en anderen aan de orde van de dag is.

Russen, Turken, Chinezen en vertegenwoordigers van andere onvrije landen proberen met alle middelen al te kritisch geachte landgenoten elders in de wereld onder de duim te houden, met de harde of de zachte hand.

Linksom of rechtsom raken deze praktijken aan voor ons vanzelfsprekende waarden van de democratische rechtsorde, zoals vrijheid van meningsuiting of vrijheid van religieuze belijdenis. En dat kan weer van invloed zijn op ons boeddhisme.

Historisch bezien heeft boeddhisme geen schone lei waar het gaat om gemene zaak maken met onvrij openbaar bestuur. Door de eeuwen heen hebben vertegenwoordigers van verschillende boeddhistische scholen erom gevochten als enige in het gevlei te komen van wie er in de lokale omstandigheden in Azië ook maar aan de macht was. Ook de oude Gautama vormde op deze regel geen uitzondering; hij begreep al vroeg dat de lotus alleen met zijn wortels in de modder kan bloeien.

Democratie bestond nog niet. Hoeveel monniken er in een klooster mochten worden opgenomen, hing vaak af van een van overheidswege verstrekte vergunning. Boeddhisme gedroeg zich naar bevind van zaken. Maar boeddhisme had voor machthebbers ook een groot voordeel: het was naar binnen gericht, op geestelijke herprogrammering en spirituele ontwikkeling. Boeddhisme was niet snel een gevaar voor de openbare orde; integendeel, het was – evenals veel andere religies – eerder een naar behoeven plooibaar instrument om gezag uit te oefenen over onderdanen.

Wat ons boeddhisme hier en nu ook is, het is een boeddhisme dat zo kritisch kan zijn als het zelf maar wil, al kost kritisch zijn op zichzelf vaak nog de meeste moeite. Wij mogen ons vrij uiten en ons zonder gevaar voor vervolging publiekelijk zorgen maken over misstanden in Myanmar of Tibet. Ons wordt niet voorgeschreven dat wij in onze meditatieruimte een hoek moeten inrichten waar een wereldlijke heerser of diens favoriete bodhisattva wordt vereerd, of dat we in onze beoefening een boeddhistische versie van Romeinen XIII moeten opnemen.

Nog niet. Maar de liberale wereldorde kraakt tot in zijn voegen, zeker nu de Dolleman in het Witte Huis in Washington zich ontpopt tot een autocratenvriend met bijkomstige kwestieuze mores. In eigen land geeft hij het verkeerde voorbeeld en onvrije landen geeft hij als het ware een vrijbrief om in de wereld huis te houden zoals zij willen, als ze Amerika en Amerikanen maar met rust laten en hem, Dolleman, alle eer bewijzen.

Zelf koester ik een gezonde dosis wantrouwen tegen modern Chinees boeddhisme dat in het Westen zendingswerk verricht en argeloze boeddhisten van hier uitnodigt voor uitwisselingsprogramma’s in China, in kloosters die onder partijgezag staan en waarvan geen monnik zonder vergunning het kloostercomplex mag verlaten. China wordt assertiever en zijn huidige keizer heeft de partijmantra van harmonieuze, vreedzame co-existentie verruild voor de imperialistische ‘Grote Droom’.

Als een kritische boeddhist hecht ik aan de rechtstatelijke paraplu van naar onze maatstaven grondwettelijk gegarandeerde belijdenisvrijheid. En aan een defensie die bijdraagt aan een geloofwaardige afschrikking. Vanuit deze grondtonen zeg ik: westerse boeddhisten, pas op uw zaak. Vrijheid heeft niet alleen een spirituele, maar ook een wereldse betekenis. Maar tussen ons in opereren krachten die lak hebben aan zulke vrijheden. En boeddhisme heeft de historische kwetsbaarheid van het spirituele te bewaken en het wereldse te verzaken. Wij moeten het evenwicht tussen die twee daarom extra goed in het oog houden.

Namu Amida Butsu,

Taigu

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Jules Prast, Mensenrechten Tags: Birma, Boeddhisme, China, democratie, Gautama, geen schone lei, journalist vermoord, lotus modder, mensenrechten, Tibet, Trump, Turkije, vrije pers, wereldorde, Witte Huis

Lees ook:

  1. VS – China koploper in het schenden van religieuze rechten
  2. Communistische partij China: intensivering van inspanningen om het Tibetaanse boeddhisme onder controle te krijgen
  3. Chinese wetenschapper – ‘Wel vrijheid van religie en meningsuiting in Tibet’
  4. ‘Trump moet China aanpakken voor schenden mensenrechten in Tibet’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Akshaya de Groot zegt

    21 oktober 2018 om 21:01

    Mindfulness betekent ook mindfulness in het politieke.

    Wie zijn ogen openhoudt, ziet dat wij in gevaarlijke tijden leven. Krachten waarvan we dachten dat ze waren verslagen (fascisme en authoritarisme) steken in een nieuwe gedaante opnieuw de kop op (via social media bijvoorbeeld, maar ook geholpen door oudere mechanismes als spionage, infiltratie en corruptie).

    De filosofie van het Boeddhisme is vooral gericht op individuele ontwikkeling. Er is geen Boeddhistisch land dat de democratie en alles wat daarbij hoort, zoals algemeen onderwijs en een modern rechtssysteem, (zelf) heeft bedacht.

    Het is een denkfout om levensadviezen op dat individuele niveau – bijvoorbeeld over tolerantie of vergevingsgezindheid – zomaar te vertalen naar het meso- of macroniveau van een samenleving.

    Taigu Prast heeft daarom groot gelijk dat hij ons waarschuwt op onze hoede te zijn voor wereldse machten, zoals China, die deze democratische waarden niet delen. Culturele politiek is vaak een onderdeel van machtspolitiek.

    En misschien dat er ooit nog eens een mooi huwelijk tussen het Boeddhisme en het democratisch denken zal ontstaan, dat beide sterker kan maken, en ons helpt nog helderder over dit soort zaken na te denken.

    • G.J. Smeets zegt

      22 oktober 2018 om 11:38

      @Akshaya,
      “Het is een denkfout om levensadviezen op dat individuele niveau – bijvoorbeeld over tolerantie of vergevingsgezindheid – zomaar te vertalen naar het meso- of macroniveau van een samenleving.”

      Dat is inderdaad een denkfout. Maar ook is het een denkfout te denken dat individuele deugden zoals tolerantie en vergevingsgezindheid alleen in een democratie gepropageerd (kunnen) worden.

      Wat betreft een ‘mooi huwelijk’ tussen Boeddhisme en democratie: maak je daarover geen enkele illusie. De democratie heeft dat uitgesloten vanwege de grondwettelijke scheiding van staat en religie.

  2. Louis van Bebber zegt

    22 oktober 2018 om 10:05

    It’s a thin line between:
    -Liefde en haat
    -Wakker zijn en slapen
    -Helder zien en achterdocht
    -Staan en spartelen

  3. Arie Manten zegt

    22 oktober 2018 om 12:08

    Het artikel gaat mijn inziens voorbij aan de positieve ontwikkelingen binnen het boeddhisme in China. Ik heb van binnenuit zelf de enorme positieve ontwikkeling van het boeddhisme in China meegemaakt en om dit nu zomaar weg te zetten als een gevaar vind ik verre van eerlijk en geeft mij twijfel aan de boeddhistische oprechtheid van de schrijver. Een artikel als dit werkt zeker niet mee aan het vinden van een juiste dialoog tussen de diverse groepen cq. richtingen binnen het voor ons aller zo dierbare boeddhisme. Het is belangrijk kritisch te zijn en te blijven in deze wereld, maar laten we vooral verbindend zijn en blijven.

    Arie Manten

  4. Jan Toussaint zegt

    22 oktober 2018 om 21:40

    Als de vos de passie preekt, boer pas op je kippen, er kan veel gezegd worden over vertalingen van het individuele niveau naar hoger gelegen echelons, er zijn echter weinig hoger gelegen echelons die vertalingen maken naar het individuele; recentelijk kennis genomen van ouders met kinderen op een wachtlijst van twee jaar, China is dan in mijn ogen, the least of my problems; anders gezegd wat zou het vrije boeddhisme kunnen betekenen in de hogere echelons, zonder daarbij politiek geëngageerd te zijn?

Primaire Sidebar

Door:

Taigu

Historicus en auteur Jules Prast (Taigu), dobbert ergens tussen zen en reine land. Ondertussen laat hij zijn geest vrijmoedig zweven over de wereld en het boeddhisme. Zijn website is bereikbaar op www.julesprast.nl (Twitter @julesprast). 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 18 januari 2021
    Gratis proefles introductietraining Skillful Means
  • 18 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 19 januari 2021
    Gratis proefles cursus Caring - Caring from the heart
  • 19 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 20 januari 2021
    Zen Spirit Doorgaande groep Meditatie Arnhem
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

De Lotussoetra – boeddhisme en politiek

Erik Hoogcarspel - 14 januari 2021

In de Lotussoetra worden de geboorte, de meditaties, het ontwaken het preken en de dood van de Boeddha beschreven als niet meer dan een show die hij opvoert. Het is een didactische methode. In feite is hij de eeuwige wetgever van het universum en daarom de inrichter van de ware politiek.

Het boeddhisme en religie

Erik Hoogcarspel - 12 januari 2021

Is het boeddhisme een religie, een levensweg of een filosofie? Als je deze vraag aan meerdere mensen stelt krijg je geheid verschillende antwoorden en voor elk antwoord valt wel iets te zeggen.

Tien jaar Boeddhistisch Dagblad

Joop Ha Hoek - 8 januari 2021

...

Jasper Schaaf – Marx’ diepe respect voor Aristoteles

gastauteur - 1 januari 2021

Jasper Schaaf: 'Aristoteles noemt het doel van het menselijk bestaan ‘geluk’. Klinkt dit te makkelijk? Is het vreemd? Speelt zo’n ver, groot en toch belangrijk doel echter ook geen belangrijke rol in de vroegere geschriften van Marx, waar hij nog meer dan later op de werken van Georg Hegel en Ludwig Feuerbach leunt?'

Bodhiwappie

Erik Hoogcarspel - 27 december 2020

De symboliek is maar al te duidelijk: de elite bestaat uit vampiers, ze voeden zich zelfs met het bloed van onschuldige kwetsbare baby’s, de politiek is een groot complot om de macht en de wetenschap wil de mensen inspuiten met nano-computers om ze hun wil te ontnemen. Het gaat er niet meer om of het waar is, maar om hoe het voelt. Het enige wat je nog kunt doen is wat ketelmuziek produceren aan de voet van de ivoren toren van de macht. Samen tegen iedereen. Intussen klinkt in vele Tibetaanse tempels over de gehele wereld ketelmuziek voor ‘het welzijn van alle levende wezens’.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Beeldschets
  • Ontwaand
  • Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (2) -Parijs en Amsterdam
  • Free Tibet – toezien op werkelijke vrijlating taalactivist Tashi Wangchuk
  • Ardan

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens