Tibetan Rights Collective meldde onlangs dat het bezoek van de Dalai Lama aan Bodh Gaya ‘belangrijk’ is om tal van redenen. Het bezoek moet ‘dienen als een gelegenheid voor de wereld om ervoor te zorgen dat de Tibetaanse kwestie niet wordt vergeten.’
democratie
Dick – Democratie
We leven in een oordelende samenleving. Dat moet vaak ook wel, want anders kunnen we in dit dualistische ondermaanse niet functioneren. Maar we moeten ook iets anders zien en toelaten: en dat is dat liefde en compassie onze belangrijkste drijfveren zijn.
Boekbespreking – Jean-Jacques Rousseau. De solitaire wandelaar
De wandelingen hebben allemaal een eigen thematiek. Ze beginnen met een lofrede op de eenzaamheid en een beschrijving van de berusting in de vijandschap die Rousseau denkt te ondervinden van zijn oude vrienden. Zijn vrouw, Thérèse de Lavasseur, die hem voedt en verzorgt, komt niet in het verhaal voor. Hij heeft het voortdurend over zijn ‘kwelgeesten’, die hem sinds een paar maanden niet meer van streek kunnen brengen, als hij hen maar mijdt.
Vertrouwen in de politiek is zelf politiek geworden
Nederlanders maken zich grote zorgen over de groeiende onenigheid, de tegenstellingen en over de verruwing en verharding in onze samenleving en in de politiek. Is dit terecht? Het boek Politieke polarisatie in Nederland, dat volgens de uitgever gebaseerd is op stevig empirisch onderzoek, wil dit verschijnsel beter in beeld brengen. Het wil de echte gevaren […]
Tibetanen neigen naar een democratische bestuursvorm
De geleidelijke stroom van democratie bereikte zijn hoogtepunt in 2011 toen de Dalai Lama zijn politieke/tijdelijke macht formeel overdroeg aan de door het volk gekozen KalonTripa (nu bekend als Sikyong) door de Tibetaanse burgers.
‘Tibetaanse democratie, het beste geschenk van de Dalai Lama’
De radicale politieke hervormingen die op 2 september 1960 door de Dalai Lama werden ingevoerd, vormden een keerpunt voor de Tibetanen.
Boekbespreking – Vrije staatkundige stellingen
De “Vrije staatkundige stellingen” ademt de sfeer van de moderniteit, de sfeer die het meest treffend werd verwoord door René Descartes, die 15 jaar daarvoor was overleden. Alles wat werkelijk is, is redelijk en alles wat redelijk is, is werkelijk.
De rafelkant van onze democratische rechtsstaat – deel 2
De belangrijkste taak van de rechtvaardige, ‘wiel-draaiende vorst (de rājā cakkavattī) is het opheffen van armoede, die leidt tot diefstal en ander moreel wangedrag. De manier om criminaliteit te bestrijden is niet wreder straffen en de wet strikter toe te passen, maar mensen een gelegenheid en een perspectief bieden om op een eerlijke manier hun brood te verdienen. Hebben de mensen een acceptabele levensstandaard dan berokkenen zij anderen geen kwaad en zal het land vrede en rust kennen.
‘Dat neemt geen criticus van ons dus af’
Het burgerschap was tijdens de opbouw van onze democratische rechtsstaat een bevrijdende en stuwende kracht. Het bracht grondrechten en vrijheden, maar hier tegenover staan plichten en verantwoordelijkheden naar alle andere burgers en de staat en omgekeerd.
China is niet antireligieus
Wat er in China tijdens en na Mao is gebeurd, en gebeurt, zou je bijna kunnen vergelijken met de familiebreuk die de westerse sociaal-democratie teweegbracht binnen de marxistische beweging. De tegenstelling tussen arbeid en kapitaal wordt van zijn scherpe kantjes ontdaan door de werkenden recht te geven op een deel van de koek van de economische groei. Precies deze uitruil is het vlot waarop de staatsmacht in de Chinese eenpartijstaat dobbert. Met dien verstande dat de krachten van de vrije markt in het land niet, zoals in het Westen, samengaan met een pluriforme politieke democratie.
