Op grond van de internationale mensenrechtenwetgeving hebben regeringen de plicht om het recht op vrije meningsuiting te beschermen, met inbegrip van het recht om allerlei soorten informatie te zoeken, te ontvangen en te verstrekken, ongeacht de grenzen. Toelaatbare beperkingen van de vrijheid van meningsuiting om redenen van volksgezondheid, zoals hierboven vermeld, mogen het recht zelf niet in gevaar brengen.
Tijdens de solidariteitsactie op de internationale mensenrechtendag, georganiseerd door International Campaign for Tibet (ICT), wordt er door de deelnemende organisaties en Amnesty International stil gestaan bij de extreme repressie door het Chinese regime in Tibet, Xinjiang, Hong Kong en China zelf.
Critici stellen dat de Communistische Partij van China de strenge wetten van het land gebruikt, niet om gerechtigheid te garanderen maar om de staatsmacht te behouden.
Mensenrechtengroeperingen, waaronder Free Tibet, hebben de plannen van Google bekritiseerd, terwijl de eigen medewerkers van Google zich tegen het project hebben verzet, wat in strijd is met het aloude motto van het bedrijf: “Don’t Be Evil”.
‘In Tibet is dit beleid tot stand gekomen tijdens de democratische hervormingen in China (…) die 60 jaar geleden begon, veranderde het “theocratie”-systeem in het oude Tibet, schafte het uitbuitingsysteem af en verwijderde de privileges van tempels, herstelde religieuze functies die het lamaïsme had moeten hebben, hielp tempels zich opnieuw te richten op hun ware religieuze doeleinden en verleende mensen de vrijheid van godsdienst.’
Chinese ambtenaren hebben nu een onbelemmerd vrije toegang tot de VS. Datzelfde wil de VS voor Amerikaanse ambtenaren en organisaties die de mensenrechtensituatie in Tibet willen onderzoeken.
Amnesty International: ‘Als ambassadeur en het geweten van Amnesty International was onze verwachting dat u uw morele autoriteit zou blijven gebruiken om u uit te spreken tegen onrechtvaardigheid, waar dan ook, niet in de laatste plaats binnen Birma (Myanmar). Vandaag de dag zijn we diep geschokt dat u niet langer een symbool van hoop, moed en de onsterfelijke verdediging van de mensenrechten vertegenwoordigt.’
Als een kritische boeddhist hecht ik aan de rechtstatelijke paraplu van naar onze maatstaven grondwettelijk gegarandeerde belijdenisvrijheid. En aan een defensie die bijdraagt aan een geloofwaardige afschrikking. Vanuit deze grondtonen zeg ik: westerse boeddhisten, pas op uw zaak.
De nieuwe regels wijzen op een meer agressieve benadering van de Chinese Communistische Partij (CCP) met betrekking tot geloof en religieuze uitoefening. Dit wordt onderstreept door de gedeeltelijke vernietiging van het boeddhistisch instituut Larung Gar.
Tsering Jampa: ‘Ik weet, uw rol is ceremonieel. En het past niet om u op uw geweten aan te spreken. En dat hoeft ook niet. Ik weet dat de schending van de mensenrechten in het al meer dan 65 jaar lang door China bezette Tibet u aan het hart gaat.’
