Die rijke schakering, die volheid, die meestal aan ons gewone brein ontsnapt, doet me altijd weer denken aan de vinger die wijst naar de maan.
Columns
Ikje
Volgens het schermpje zitten we ergens boven Omsk en moeten we nog zeven uur. Mijn geest begint te bewegen. De slee van drs P komt voorbij, en wat de Chinezen in het vliegtuig in Amsterdam gaan doen, de kleine Pjotr die van de slee gegooid werd, opgegeten door wolven, hoe lang zou het duren voor je de grond raakt als je neerstort? Mijn geest waait en gaat.
Korea, konijntjes en de verjaardag van de Boeddha
Buddha’s Birthday begint om zeven uur al met het boeddhistisch chanten. Korea is het enige land waar Boeddha’s Birthday én Kerstmis wordt gevierd.
Een grote pan dharmagoulash
Een Hongaarse website blijkt een schatkamer vol met digitaal beschikbare boeken en artikelen over zenboeddhisme.
De ander is een andere IK
In de Afrikaanse cultuur gaat men uit van de Ubuntu, waarin het WIJ het uitgangspunt is van de zekerheid. Het IK kan pas tot zijn recht komen als het WIJ tot zijn recht komt.
Niets doen
Never a dull moment op het kussen.
De skandha’s zijn leeg
Dit is het. Ik ben uitgeraasd; mijn intellectuele gewoonte-energie is opgebrand, uitgedoofd.
Lang leve Mahayana
Voor de zenbeoefening is het van belang altijd de dynamiek van loslaten en stilzetten van overerfde beelden en metaforen geactiveerd te houden. Mahayana, waarvan zen een vertakking is, kent een potpourri aan zulke voorstellingen die, welbeschouwd, niet altijd goed verenigbaar of te rechtvaardigen zijn.
Kaartje van God
Het boeddhisme, zo heet het, heeft het niet zo met God. Met of zonder O. Dat heeft vast te maken met het massaal ontvlieden van het Christendom sinds in onze cultuur het idee groeit dat God Dood is.
Geen verzekeringspolis voor verlichting
Hoezeer Dogen ons de weg ook wijst, zijn tijdgenoot Shinran lijkt meer van het leven in de wereld te hebben begrepen.
Wakker worden
Als de ochtend valt over de avond zal ik vrij zijn ‘and rise to the sky’
Een donderslag voor niets
Ik had drie vensters open staan maar hoorde het niet.
Het bos, de vogels en de verrassing
Waar mijn zenleraar zo geschokt van was, was dat ze zich afvroeg of mensen nog wel in staat zijn een directe ervaring te hebben.
Thee
Soms is ieder woord te veel.
Onze democratie is ontaard in een ondemocratisch controlesysteem
Fouten worden onbarmhartig gestraft met zware boetes.
De minister en de moordenaar
Mensen die je kent, vrienden, oude collega’s, ze worden ouder. Ze worden directeur, generaal, kamerlid, staatssecretaris en minister. En eentje bezwijkt er onder zijn aandeel in de dukkha, begaat twee moorden en pleegt zelfmoord.
Durven boeddhist te zijn
Aan Thich Nhat Hanh werd ooit de vraag gesteld of hij zenboeddhist was. Hij bleef enige tijd stil. Toen antwoordde hij: “Als ik ja zeg, dan geef ik mogelijk voedsel aan het beeld dat u hebt van een zenboeddhist. Als ik nee zeg, dan doe ik onrecht aan de traditie waarnaar ik leef.”
Niets is zo praktisch als een goede theorie
Dit adagium, wat onder andere toegeschreven wordt aan het Orakel van Delphi, is van alle tijden.
Ik denk dat het tijd wordt…
Goedbedoelde adviezen leiden soms tot irritatie en kunnen vaak zo de prullenbak in.
Zen is het leven, dat wat je meemaakt…
Zen geeft je de mogelijkheid om de ervaren werkelijkheid meer ruimte te geven.
Een kostbaar kleinood
Een inleiding in het boeddhisme kruist mijn weg. Het is de vrucht van een gelukkige pen.
We tuimelen van de ene crisis in de andere
Een succesvol beleid kan omgaan met crisissituaties en angst.
Als een bende idioten
Terwijl op hoog niveau processen gevoerd worden over misdaden tegen de menselijkheid, zien we in onze onmiddellijke leefomgeving de menselijkheid uit de common sense wegglippen.
Hangjongeren hangen aan elkaar omdat ze elkaar waarderen
Als je ze laat zien dat ze je kunnen helpen, voelen ze zich gewaardeerd. Dan ontstaat er een ontmoeting van hart tot hart. De Franse filosoof Levinas zegt: “in de ogen van de ander herken ik mijzelf”. Dat is de innerlijke gastvrijheid van het hart.
