Zittend in meditatie jezelf tot uitdrukking brengen op alle wegen van het bestaan is niet iemand anders worden dan je bent. Het is zijn wie je bent, nu in dit ogenblik, zoals je bent. Het is wat Linji noemt: ‘De ware mens zonder rang of stand’. Naakt, van alle franje ontdaan.
Columns
De herberg van geborgenheid: kanttekeningen bij de Avatamsaka-commentaren van Edel Maex
De Avatamsaka Sutra is dikker dan de Bijbel en vol wollige mythologische passages die mijzelf wel eens huiverig maken de rest voor vol aan te zien.
De Boeddha aan het woord tijdens meditatie
In mindfulnesstraining actief mediteren op de woorden van de Boeddha? De tijd is rijp om de grenzen wat op te rekken. Laat de ervaring leidend zijn en neem de proef op de som. Tijdens het zitten knauwen op de condities van het lijden: wie durft?
Voorschrift #1
Als boeddhist heb je het maar gemakkelijk. Je hebt een setje gedragsregels en als je je daar aan houdt, ben je een goed mens.
‘In het nu verwijlen is een dwaalleer, het brengt niet de bevrijding die de Boeddha voor ogen had’
Wat is er toch met het boeddhisme dat je zo’n beetje op eigen kracht expert moet worden in de exegese van een berg van 2500 jaar teksten en tradities?
Houd op met dat vruchteloze blindstaren op je persoonlijk geluk: de business-sattva
Laat het los en stop alle extra tijd en energie die u daarmee krijgt in het van betekenis zijn voor anderen. Help anderen. Zorg voor anderen. Geef om en aan anderen. Maak een verschil.
Met losse handen
Een gevoel van thuis zijn, compleet thuis zijn, overvalt me. Er is geen andere plek waar ik liever wil zijn dan daar in die overvolle ruimte waar we op halve kracht moeten ademen. Als ik hier thuis kan zijn, kan ik overal thuis zijn, realiseer ik me. En overal thuis zijn betekent thuisloos zijn.
Boeddhistisch televangelisme: van Dalai Lama naar Digital Lama
Hoe talloos de levende wezens ook zijn, met het internet kun je ze allemaal bereiken. Het is wachten op een nieuwe generatie boeddhistische leraren die inhaakt op de jongste technologische mogelijkheden.
Waarom toch die wil om te weten wat ‘het’ boeddhisme is? Hou op.
We hebben in dit leven iets te doen, nu. Dat is wat de historische Boeddha ons voorhield.
Het lied van het niet weten
Een gedicht voor een wereld die geen weet heeft van niet weten
Pot en deksel
Winter 2013. Zittend op mijn kussentje, hartje Amsterdam, reciteren we deze tekst uit de 8e eeuw. Deze tekst die steeds maar helderder wordt….’Deze woorden tonen de Grote Werkelijkheid’. Het ontroert me en maakt me dankbaar.
Oost en West: een culturele Rorschach
Ons verlangen naar de ideale meester creëert vacatures die blijkbaar snel ingevuld worden. Het is schokkend te zien hoe bereid we in het Westen zijn om te geloven in verlichte leraren. Alle rationaliteit, alle autonomie evaporeert oog in oog met iemand die zich als verlichte leraar presenteert.
Drie maanden huur niet betaald, op straat gezet
Ik heb me afgevraagd of een tehuis, het zich thuis voelen, niet een fundamenteel recht is van iedereen. Het diepste verlangen van ieder mens is de behoefte om zichzelf te kunnen zijn. Dan voelt iemand zich thuis.
Gedachten over vergankelijkheid…
Zal men in de zee ooit zoeken naar de resten van de verzonken stad New York, de eens zo machtige stadstaat in het oosten van het Noord-Amerikaanse continent?
Pleegzuster Bloedwijn
De motieven van Pleegzuster Bloedwijn zijn niet helemaal zuiver: ze wil redden en daarmee een bijzondere plaats verwerven, lief gevonden worden, gezien worden. Ook Pleegzuster heeft traumaatjes namelijk.
‘Economisch gezien begint het bewandelen van de Middenweg met het beteugelen van hebzucht.’
Er is niks mis met – economische – productie en consumptie, mits het maar dienstbaar is en constructief bijdraagt aan het welzijn van alle levende wezens. Het materiële wordt gezien en behandeld als een middel om het immateriële doel – geluk – te bereiken.
Modder
Verlichtingservaringen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, zoveel is weer duidelijk. Het geestelijk pad gebeurt precies daar: in de geest.
Shikantaza
Ga zitten en kijk. Doe niets. Wacht tot je het ziet.
Een boeiende festivaldag in India
Ujukarin is lid van de Triratna Boeddhistische Orde. Mensen komen hem tegen als nerd, familiemens, wereldreiziger maar bovenal als Ordelid. In dit soms hilarische verhaal beschrijft hij hoe hij in India de dharma onderwijst aan Indiërs. Deel twee: over een beetje onbegrip.
De hunkering naar heil en de macht van zelfbedrog
Als je niet oppast kan boeddhisme worden vervormd in de mal van het al te menselijke wensdenken in termen van houvast waar geen houvast is. Op iedere stap loert de dreiging van zelfbedrog. Door zijn ontkenning van het bestaan van een onsterfelijke ziel (atman) heeft het boeddhisme in zijn lange wordingsgeschiedenis vaak gekampt met een ‘nihilistisch’ imago.
Dharmachari Ujukarin, een Solex en de Boeddha: Een lesdag in India
Natuurlijk op geheel Indiase wijze, achterop z’n Solex. En helmen, daarvan hebben in India weinigen gehoord :-). Ik dus zonder m’n onafscheidelijke baseballpet (die anders zou afwaaien) en met beide handen vastgeklemd achterop, en de tien minuten ging eigenlijk opvallend goed gezien het echt-Indiase verkeer.
Het is alles of niets in de bodhisattvagelofte.
Wat wij in de bodhisattvagelofte reciteren is het besef dat verlichting of bevrijding geen eenzijdige zaak is. Het is alles of niets in de bodhisattvagelofte.
Onheil? We vergeten dat het om mensen gaat…
In Woerden ontdekt een wethouder dat een probleemgezin wordt behandeld door tien tot zeventien hulpverleners met verschillende uitgangspunten. Een kind in nood dat verknipt wordt in zeventien elementen: wat blijft er over van het kind-zijn en zijn menselijke karakter?
Ontmanteling
Laatst stond ik op een brug en keek naar de winterzon die de sneeuw en de Amstel deed glinsteren. En ik bedacht dat het leven niet gaat over leren maar over afleren. Zien en afleren om precies te zijn. Over het uitpakken van je rugzakje.
