Deze jaarlijkse herdenking bepaalt ons feitelijk bij de kernwaarden die we als democratisch land hoog houden en die we niet kwijt willen. Dát is onze schuld aan de slachtoffers die we herdenken. Vandaag beloven we opnieuw saamhorigheid en medemenselijkheid. Die waarden gelden binnen onze landsgrenzen, maar ook wereldwijd. Daarom verwelkomen we wie vlucht voor wat autocraten elders aanrichten. We spreken autocratische regimes aan op hun wandaden. En steunen in ons buitenlands beleid alles wat gedaan wordt om nieuwe slachtoffers te voorkomen.
Columns
Je kunt niet gezond zijn op een zieke planeet
Je kunt niet gezond zijn op een zieke planeet. Punt.
Dat eenvoudige besef zou het begin kunnen zijn van een ander verhaal. Een verhaal waarin we stoppen met het behandelen van symptomen, terwijl de oorzaak buiten beeld blijft. Een verhaal waarin we begrijpen dat het gif in onze voeding, de uitputting van de bodem, de verstoring van ecosystemen en de vervreemding van onszelf voortkomen uit één en hetzelfde systeem — een systeem waarin winst zwaarder weegt dan leven.
Het jaar 2025 – dag 128 – eigen vrijheid eerst
Eigen vrijheid eerst…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Taigu – Zen is geen mystiek
Het is niet vergezocht om een vergelijking te trekken tussen Jakob Böhme’s oergrond, het Philadelphia van zijn Europese aanhangers, het mystieke piëtisme van het Nederlandse Reveil en het vormloze zelf van zen.
Kleermaker blijf bij je …?
Als de snijder naait is hij één met de steek, het ritme van de naald, geconcentreerd. Hij gaat mee met de flow maar tegen de stroom in. De stroom van vastgeroeste patronen, en foute vouwen die koppig vechten voor hun bestaan.
Guy – dhammazaadjes -Blijf in het heden
Wanneer de notie van tijd wegvalt, verdwijnen verwachtingen en komen sluimerende verlangens niet aan de oppervlakte.
Peter – Het studentenhuis
Op weg naar de huisarts, met een tweedegraads verbrande schouder, na het incident in de keuken, kwam ik die zondag op het Tilburgse Heuvelplein twee studiegenoten tegen die net dagenlang in complete stilte Thais hadden gemediteerd. Ze waren op weg naar een snackbar. Één van hen zei later dat een Thaise meditatieleraar hem misbruikte.
Het jaar 2025 – dag 126 – parkeerplaats
Het parkeren en de dood.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het geluk van de mens ontplooit zich door de verwondering over het leven
Een gezonde jeugdzorg gaat niet uit van controle als uitgangspunt maar van waardering. Recidivisten voelen zich in de gevangenis thuis omdat ze daar gewaardeerd worden, buiten de gevangenis niet. Hangjongeren blijven aan elkaar hangen omdat ze zich door hun groep gewaardeerd voelen, daarbuiten niet. Waardering is het diepste verlangen van de mens en de belangrijkste bron van zijn levenskracht. In elke mens leeft een diep verlangen naar iets moois.
‘Licht dat open en vrij maakt’ Elisabeth Dinnissen
Een belangrijk thema van Elisabeth is aandacht. Zijn we wel wakker vraagt ze zich af. “We denken dat we wakker zijn als we niet slapen, maar wat ons bewustzijn betreft, leven we meestal in een slaaptoestand[1] waarin we helemaal niet ontvankelijk zijn voor de totale werkelijkheid. Toch koesteren we de illusie dat wat wij zien, de gehele werkelijkheid is”.
Goff – fabels voor fabeldieren – vandaag aflevering 1
In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor. Onderwijzer? Heraut? Clown? Missionaris? Consulent?
Het jaar 2025 – dag 125 – tirannen
Een volk dat voor tirannen zwicht…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Jules – stilstaan bij het wereldgebeuren
Open brief aan Wouter ter Braake. Dank en respect voor je prangende, indringende overweging naar aanleiding van de nationale dodenherdenking (Boeddhistisch Dagblad, 3 mei 2025). Je maakt de balans van een leven echter op in een misantropisch geschiedbeeld, vol helaas ook van westerse zelfhaat die ik niet kan plaatsen in de context van zen en zin. Ja, er is een explosie van lijden, maar verlies de moed niet, broeder.
Wordingsdrang: De oerkracht die ons draagt
In de moderne psychologie en psychiatrie duiken steeds vaker nieuwe begrippen op: traumaverwerking, systeemtherapie, neuroplasticiteit, hechtingsproblematiek, polyvagaaltheorie, lichaamsgerichte therapie, EMDR, mentale veerkracht, compassiegerichte therapie en zelfregulatie. Er lijkt een verschuiving plaats te vinden naar een meer mensgerichte, holistische benadering, waarin het individu serieus genomen wordt binnen zijn context en ervaringen.
Menno – gewelddadig
De mogelijkheid van een derde wereldoorlog wakkert Menno ’s nieuwsgierigheid aan voor wat er in de eerste en tweede wereldoorlog is gebeurd. Wat hij daarover leest, voedt zijn verbeelding met afschuwelijke gedachten, die op hun beurt weer worden versterkt door foto’s uit geïllustreerde naslagwerken en beelden uit documentaires of speelfilms. Hij kan er vaak niet van slapen. Vooral twee foto’s bezorgen hem nachtmerries. De eerste foto toont een stapel lijken in een bevrijd concentratiekamp, de tweede slachtoffers van de bom op Hiroshima.
Guy – dhammazaadjes – Het essentiële
In de Dhammapada wijst de Boeddha erop dat we ons op het essentiële moeten richten. Niet op het bijkomstige.
Ardan – Mijn vader is boeddhistisch…
Allemachtig…
Waarom ik niet twee minuten stil ben
De westerse herdenkingscultuur focust zich op dichtbij én op het schuldgevoel over het wegvagen van miljoenen joodse mensen via de industriële vernietigingsindustrie die de westerse ‘beschaving’ voortbracht. Het is een herdenkingscultuur geworden van selectieve empathie. Het dit-nooit-meer-parool lijkt enkel van toepassing op Europese landen. Het westerse bewustzijn herhaalt daarom dezelfde patronen die hebben geleid tot de gruwelen van de tweede wereldoorlog. Patronen die nu opduiken in genocides die worden voltrokken door ondemocratische en agressieve landen als Israël, Soedan, China (om enkele in het oog springende te noemen). Genocides die plaatsvinden met stilzwijgen of met steun van westerse regeringen, met voorop de Verenigde Staten.
Beter – plastic verpakkingen
De salade op de foto bevatte romainesla – los verkocht maar in de winkel door mij in een plastic zak gestopt, tomaten, komkommer, paprika, salade-uitjes (alles los verkocht), kikkererwten, groene asperges en olijven uit een glazen pot, en verder zout, kruiden, olijfolie en azijn, de laatste twee uit een glazen fles. Al met al een hele hoop afval – helaas lukt het op reis niet om verpakkingsvrij te leven, en ook thuis is het een hele uitdaging.
Het jaar 2025 – dag 122 – partijen
De zuilen en de herdenking en gedenking.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Vrijdag Zindag – Bevrijdingsdag
Er wordt aangebeld. Tegelijk gaat mijn mobiel. Terwijl ik naar de voordeur loop, houd ik het ding aan mijn oor en zeg mijn naam. Geen antwoord, alleen ruis. Voor de deur staat een man in een zwart leren jack. Ook hij houdt een mobieltje aan zijn oor. In zijn andere hand heeft hij een diplomatenkoffertje. Rare combi. Om zijn nek hangt een lint in de nationale driekleur met daaraan een badge. Achter hem, bij de straat, staan twee agenten naast hun politieauto. Het geel van hun blouses spat mij tegemoet. Ik schrik en vraag: ‘Is er iets gebeurd?’.
Bang voor het kussen?
In mijn hoofd is meditatie iets heel groots geworden, iets dat zó belangrijk is dat ik er helemaal van dichtklap. Als je verwachtingen zo hooggespannen zijn, is het soms verleidelijk om er maar helemaal niet aan te beginnen, zodat je dat hele belangrijke ding ook niet kunt verpesten.
Het jaar 2025 – dag 121 – arbeidersdag
Dag van de arbeid, arbeidersmacht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Jules – De uitgestoken hand
Onlangs had ik de eer en het genoegen de here Jezus te ontmoeten, heel persoonlijk en direct. Het was een volkomen onverwachte ontmoeting, een die mij met stomheid sloeg en een diepe indruk op mij heeft achtergelaten.
