Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Dertiende jaargang

Columns

B’eter Ovenschotel met rijst, bonen, sperziebonen en tofu

door

Sommige mensen noemen zichzelf een when-at-home-vegan. Thuis eten ze plantaardig, buiten de deur niet. Ik ben ook een soort when-at-home vegan: ik probeer zo plantaardig mogelijk te eten maar wil ook niet al te moeilijk doen en neem soms maar gewoon de meest plantaardige optie op de menukaart. Als je in een restaurant vraagt om een veganistische maaltijd dan wordt het veganisme vaak nog  geïnterpreteerd als het weglaten van dierlijke producten, zonder dat deze vervangen worden.

Collectief manisch-depressief

door

Ik sta telkens verbaasd van hoeveel ik zelf moet. Zelfs deze tekst schrijven moet, al zit niemand er op te wachten. Deze tekst was dood, ik had er eigenlijk geen zin in, zolang ik ‘moest’ schrijven over boeddhisme. Pas toen ik de tirannie van mijn innerlijke dwang doorzag, kwam de tekst tot leven. Tot het leven dat er al was, achter de depressie, en dat ik enkel moest beschrijven.

Oude politiek versus frisse vormen van actie?

door

Eindelijk is de Groninger gaskraan definitief dicht. Wat heet ‘definitief’? Maar de tranen van de staatssecretaris heeft ieder kunnen zien. Ze waren echt, toch? Betekent dit dat de half vergeten periode van voor het gas nog bestaat, óf dat onder het gasregiem politiek vooruitgang geboekt is, afgezien van alle nog te herstellen huizen en fabrieken? Waar was Groningen politiek op weg naar toe en is die weg onderbroken? Moeilijk te zeggen, je kunt niet zomaar de toestand van nu vergelijken met die van het verleden. Ook niet met een soort automatisch ‘voortschrijdend verleden.’

‘Toen heb ik meteen gebeld’

door

Monnik Kido: ‘Muziek heeft een spirituele kant. Bach vond ik geweldig, dat was misschien zelfs wel de reden dat ik klassieke muziek ben gaan studeren. Ik heb een jaar het vak Gregoriaans gevolgd en gregoriaans gezongen. Het mooie van een blaasinstrument is dat je heel direct met je lichaam verbonden bent, met zingen is die verbinding zelfs nog veel sterker. Je kunt het zien als meditatie in actie. Je bent helemaal een met wat je doet.’

Koele beschrijvingen en droge lijstjes

door

Toen ik voor het eerst boeddhistische teksten las, had ik vooral moeite met het schijnbare fatalisme in gortdroge beweringen zoals ‘het leven is lijden’. Tot ik inzag: het is nuchter gezien toch zo? Het leven is vaak best moeilijk. Dat kon ik pas toegeven toen ik ‘lijden’ leerde vervangen door ‘stress’, het loutere feit dat we allen problemen en ongemakken ondervinden. Dat klonk al veel gewoner. Ook de schijnbaar strenge boeddhistische houding tegenover begeerte vond ik eerst erg veroordelend. Vooral een koele omschrijving als die van onze verderfelijke ‘dorst’ naar genot. Tot ik begeerte en genot leerde vervangen door gewoon ’zich hechten aan.’ We kleven tenslotte vast aan onze behoeften en onze opvattingen.