Zo word ik wel eens wakker: Alleen maar ruimte, aan alle kanten; alle poorten staan open. Het hele universum, zo voelt het, bevindt zich overal in mij, staat overal aan ‘mijn’ kant. Bevrijding alom. Is dat hoogmoed of deemoed?
Columns
Geen dood, geen vrees (29) – terugkeer
Op het moment dat ik sterf,
zal ik proberen naar je terug te komen
zo snel als ik kan.
Het jaar 2022 – dag 146 – misbruik
Het grote verdriet, de totale afzondering.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Vrijdag Zindag – Zegeningen tellen
De laatste tijd houdt de misère in de wereld ons flink bezig. De crisissfeer wordt op meer manieren gevoed: pandemie, klimaat, oorlog. Om van een ongelukkig stemmende persoonlijke ervaring maar te zwijgen.
Het jaar 2022 – dag 145 – hemels
Schapen kennen geen hemelvaart, ze gaan naar de slager.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 144 – pakje
PostNL heeft weinig respect voor Feyenoord.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Werk in uitvoering…
‘Vroeger zaten er arbeiders in gemeenteraden, maar de man met de pet is er niet meer. Vakbondsbonzen rijden in dikke auto’s en hebben een navenant loon. Eigenlijk is het socialisme dood. Maar ik blijf mij inzetten voor betere tijden. Tot iedereen van goede wil is.’
Gedachten over vergankelijkheid…
Zal men in de zee ooit zoeken naar de resten van de verzonken stad New York, de eens zo machtige stadstaat in het oosten van het Noord-Amerikaanse continent?
Het jaar 2022 – dag 143 – spijt
De boodschap die te laat werd verstuurd.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 142 – kleinkind
Voor mijn grootouders was ik altijd hun kleinkind.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Zen en de kunst van het Solex-onderhoud
Maar Solexen zijn net kleine kinderen, af en toe wil je ze achter het behang plakken.
Over Theologie 18 – De Reformatie
Ik herinner mij dat een jonge achterbuurman ooit bij mij thuis voetbal kwam kijken, omdat hij geen televisie mocht hebben als onderwijzer op een Calvinistische school. Televisies waren luxeartikelen – dus ‘verboden – en voetbal kijken was een zonde.
Dick – Bedelen
Ik buig mijn hoofd voor Annapurna terwijl er een lawine naar beneden dendert van het soort dat Annatoli doodde.
Geen dood, geen vrees (28) – Identiteit
Op het moment van sterven verliezen we niet alleen alles wat we bezitten, maar ook onze volledige identiteit. De reden waarom we bang zijn voor de dood, is dat we onszelf identificeren met deze wereld, dit lichaam, ons bezit, onze status, en onze familie.
Het jaar 2022 – dag 139 – perceptie
De regen en de oude man.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 138 – hoekie
Hoekie.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 137 – functioneringsgesprek
De boeddhistische beuk erin.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 136 – held
De klarinet, onze zoon en de trotse ouders.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Wakker worden
Ik liet mij niet meer chanteren door het vooroordeel en de mening van anderen, volgens hen was ik stronteigenwijs en zou het nog slecht met mij aflopen.
Het jaar 2022 – dag 135 – schaamte
Het gras, de asielzoekers en de schaamte.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Over Theologie deel 17- Moderne Tijd (2)
De moderne tijd is volgens de cursus theologie dus zo rond het jaar 1500 na Christus begonnen. Nu speel ik zelf een rol in een soort reenactment spel met betrekking tot 1672 (bekend als ‘het rampjaar’) en daar bespeur ik niets moderns in. Eerlijk gezegd vind ik dat die tijd alles ontbeert dat ‘modern’ genoemd zou kunnen worden.
Het jaar 2022 – dag 133 – cirkel
Het verdriet verlicht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Dick – Leven & laten leven
‘Als we aanvaarden dat alles verschillend is, beginnen we de eenheid van het leven te zien. Als we de eenheid proberen te vinden zonder de verschillen te aanvaarden, is dat meestal het begin van een eindeloze zoektocht die nergens toe leidt en die alle wezens oneindig doet lijden.’ Zegt Bernie Glassman in Erkennen wat is.
De eenzame vreemdeling
‘Er schuilt een eenzame vreemdeling in ieder van ons, onbekend met zichzelf, onbekend met de wereld. Vraag deze vreemdeling de weg, het antwoord zal steevast luiden: ik weet het niet. Vraag hem wat er ten diepste in hem omgaat en hij zal het antwoord schuldig blijven’.
