Coolblue en de glimlach.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Columns
Stiltespinster – vreemde eend
Heeft u zich ooit weleens een vreemde eend gevoeld? In zo’n situatie waarvan u dacht:” hoor ik hier wel thuis?” Of wordt u dagelijks overvallen door deze gevoelens?
Guus – gaan sport en boeddhisme samen?
Of sport en boeddhisme samengaan? Het is een vraag die kan leiden tot veel discussies. Wat is tegenwoordig belangrijker, sport of het naleven van boeddhistische voorschriften? Helaas, maar dat zegt mijn gevoel, lijkt het erop dat sport nog altijd – of steeds meer – aan de winnende hand is.
Het jaar 2022 – dag 303 – zeeredder
De Boer, de redders.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Taigu – Het lege graf
De mens is pas werkelijk mens in het zicht van het transcendente. Het antwoord op de vraag of de Boeddha vrijwillige levensbeëindiging had kunnen billijken, is vrij voorhanden.
De natuurlijke gang van het leven
Ik fietste verder en zag de stoet langzaam dichterbij komen. Een witte kist, zes dragers en – ik schat – ruim honderd mensen die achter de kist aanlopen. Lopen. In stilte. Ik vond het aangrijpend.
Over Theologie 41: Godsdienstles
Laat ik zelf de eerste vraag dan maar beantwoorden: vervang godsdienstonderwijs door onderwijs in het leren van het voeren van een dialoog met anderen, vanuit zelfonderzoek, zelfreflectie en empathie. Hoe zou je dat moeten noemen? Ik sta open voor suggesties!
‘Goodbye Bertjan… don’t forget to shine!!!’
Dit was het laatste verhaal uit de serie ‘Sogenji desu…’
Toen gaf ze me nog een laatste hug en zei ze:
– ‘Goodbye Bertjan… don’t forget to shine!!!’
En inderdaad: misschien is het wel zo eenvoudig.
Eigentijds dromen over de Dha(r)mma…
Ik droom, ik droom van een boeddhisme waar monniken, en nonnen, mannen en vrouwen, leken, op gelijkwaardige basis kunnen omgaan zonder onderscheid des persoons, motivatie , kaste (figuurlijk dan toch). Ik droom, van een boeddhisme waar alle regels en keurslijven wegvallen ( opgebouwd door de eeuwen heen ten gevolge van profilering, cultuureigen of andere motivatie […]
Sogenji desu: SUSOKKAN
Dat zijn de momenten dat je iemands hersenen wel zou willen inslaan. Letterlijk dus…En trouwens ook de hersenen van al die mensen die langsliepen met de kyōsaku – de encouragement stick die ons tijdens zazen bij de les moest houden.
Dansen met je Ego vanuit je stiltepunt
Je grote IK is als de grootste diepte van de Oceaan waar het altijd rustig en stil is en dat niet wordt verstoord door de golven aan de oppervlakte, ook al razen daar stormen en orkanen.
Ludo – aangespoeld
…
Dick – Mijn vader
Als ik dat opschrijf, ‘mijn vader’, komt er een gevoel in mij op dat ik moeilijk kan omschrijven. Hij is nooit ‘van mij’ geweest. Nooit echt.
Sogenji desu: KI
Voor ik naar Sogenji vertrok vroeg ik me af of ik het allemaal wel aan zou kunnen: eindeloos veel zazen, weinig slapen, de kou, het moordende tempo waarin alles ging, het gebrek aan privacy, het harde werken.
Geen dood, geen vrees (47) – Het gaat goed
De inzichten van Thich Nhat Hanh, de ongelofelijke inspiratie die hij geeft, ervaar ik iedere dag.
het jaar 2022 – dag 300 – rijweg
De rijweg en de herinneringen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Sogenji desu: SAKURA
Vanaf half maart werden we toch wel een keer of tien per dag opgebeld met de vraag ‘of de sakura al bloeide’. Hanami – de kunst van het bloemen kijken – is namelijk big in Japan en daarbij draait alles om de bloesem van de sakura, de kersenboom.
Het jaar 2022 – dag 299 – mezen
Ik huur mezen bij een dierenzaak.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Boeddhistische doeners en denkers – de serie (61)
‘Niet denken en niet doen. Want is dat niet de grootste valkuil van de mens. Alleen maar denken en dan doen?
Sogenji desu: DOZO
Als het om eten ging, dan was het ieder voor zich. Ik kan me nog goed herinneren dat toen ik nog maar net in Sogenji was, iemand tijdens yakuzeki – de maaltijd om vijf uur ’s middags waar de opgewarmde restjes van de lunch geserveerd werden – iemand recht voor mijn neus ongegeneerd letterlijk alle stukjes tomaat uit de salade viste.
Zeshin – De functie van een zenmonnik
Toen ik indertijd naar een Japans klooster vertrok had ik geen idee waar ik terecht zou komen, laat staan dat ik wist wat het kloosterleven inhield. Zonder dat ik het inhoudelijk wist was ik aan een opleiding begonnen. Elke Japanner weet dat je voor twee zaken in een klooster kan verblijven. De eerste is de priesteropleiding, en de tweede is een tijdje in retraite gaan.
Het jaar 2022 – dag 298 – verdriet
Het water en de dood.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – Vergankelijkheid (P. anicca)
Vergankelijkheid is de sleutel tot inzicht: beseffen dat het niet onze vergankelijkheid is die ons doet lijden, maar wél ons verlangen om bestendig te zijn.
Sogenji desu: KANNON
Net een week ervoor had Peter me verteld dat hij hier in Sogenji pas gemerkt had hoe jaloers hij eigenlijk was. ‘En dat terwijl ik van mijzelf dacht dat ik dat helemaal niet was! Maar man… ik ben zó jaloers… en de hele tijd ook… op iedereen… om niks!’ Dat kwam me akelig bekend voor.
