• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Jeugdhulpverleners zorgen voor rust, maar niet bij de kinderen

Jeugdhulpverleners zorgen voor rust, maar niet bij de kinderen

20 augustus 2024 door Rob van Boven en Luuk Mur

Ze kregen een verhouding toen ze begin twintig waren. Yvonne kwam uit een gezin met duidelijke regels. Ze leerde zich aan te passen. Ze geloofde dat ze om de liefde van haar ouders te verdienen ze uit zelfbescherming haar authenticiteit moest opgeven. Eric had ook een lage zelfwaardering, maar had dit omgezet in een uitdagende overdreven hoge zelfwaardering. Een machtsspel spelen was voor hem een way of life. Beiden groeiden op in een situatie waarin hechting met de ouders niet vanzelfsprekend was. Ze kregen samen twee kinderen. Yvonne voelde zich in de loop van de tijd steeds minder gewaardeerd door haar man. Ze deed nog lange tijd alsof ze zich gelukkig voelde, maar op een gegeven moment kon ze het eisende en op eigen gerief gerichte gedrag van Eric niet meer verdragen. Er volgden jaren van ruzie maken.

Yvonne zag geen andere oplossing dan te scheiden. Er kwam een bezoekregeling voor de kinderen. Eric ervaarde de scheiding als een vernedering en begon de kinderen op te stoken tegen hun moeder. Dat had als eerste succes bij de zoon en die besloot permanent bij zijn vader te blijven wonen. Een aantal maanden volgde de dochter dit besluit. Vanaf dat moment was moeder “kinderloos”.

Er kwam een melding vanuit school bij Veilig Thuis (1). Daar werd vanwege personeelskrapte het onderzoek gedaan door een ZZP-er. Toen moeder uitgenodigd werd voor een gesprek durfde ze niet. In conflictsituaties met haar inmiddels ex-man ervaarde ze panische angst, moest hyperventileren, haar spieren verkrampten en ze was zelfs een keer flauw gevallen. Dan schrijf ik het rapport wel zonder de verklaring van moeder moet de onderzoekster gedacht hebben. Zonder wederhoor en op basis van het verhaal van vader en de kinderen concludeerde ze dat er sprake was van een onveilige situatie bij moeder thuis en dat de Raad van de Kinderbescherming daar onderzoek naar moest doen. De onderzoekster legde haar bevindingen intern niet voor aan een gedragswetenschapper en haar conclusies waren bewijsbaar onjuist.

De Raad deed vervolgens onderzoek, er kwam een OTS en de GI wees een jeugdbeschermer aan. Er volgden jaren van strijd, waarbij de gebruikelijke partijen een rol speelden: advocaten, een kinderrechter, mediators, een jeugdbeschermer, therapeuten enzovoort. Geen enkele vorm van mediatie lukte, omdat vader de situatie wel prima vond zo en niet wilde meewerken aan welke vorm van contact tussen moeder en de kinderen dan ook. Hij zorgde er ook steeds voor dat geen enkele hulpverlener de kinderen alleen, dus zonder hem, te spreken kreeg. De Kinderrechter wist het ook niet meer, beëindigde de OTS en gaf als opdracht mee dat de vrijwillige hulpverlening de begeleiding moest overnemen. Tot aan de burgemeester werd er door de verantwoordelijke hulpverleners over gesproken. De eindconclusie was: laat de kinderen bij vader, dat geeft de kinderen rust. Moeder was zonder ook maar iets te doen dat op mishandeling of verwaarlozing lijkt haar kinderen kwijt, met als argument: dat geeft rust voor de kinderen.

In haar eigen gezin had Yvonne geleerd zich aan te passen. Nu raakte ze haar kinderen kwijt, omdat ze niet weerbaar was. Maar wat kunnen we zeggen van de betrokken hulpverleners. Is deze “rust” die ze prediken een goede oplossing voor de kinderen? Rust voor wie, voor vader die gerust kan geloven dat moeder het probleem is en genoegdoening kan ervaren dat hij de goede ouder is. Rust voor de hulpverlening omdat zij kunnen geloven dat het probleem is opgelost en geen besef hoeven hebben van hun eigen onvermogen? En dat ze geen verantwoordelijkheid hoeven te nemen voor hun onwetendheid?

Voor de kinderen is er beslist geen rust. Kinderen houden van beide ouders a priori. Ze moeten nu kiezen. Van beide ouders blijven houden is voor hun nu dis-loyaal naar vader. Blijven houden van beide ouders geeft nu het gevaar afkeuring te krijgen van vader van wie ze nu afhankelijk zijn. Om de verbinding met vader niet in een gevarenzone te brengen, moeten de kinderen zich in meer of mindere mate afkeren van hun eigenheid. In plaats daarvan moeten ze zich identificeren met een model van wie ze dienen te zijn.

Voor een kind is verbondenheid primair en fundamenteel van belang, net zoals het een fundamentele behoefte is vrij te zijn in wie je bent. Word je gedwongen te kiezen tussen verbondenheid en vrij zijn, dan laat je je je vrijheid vallen en verlaat je je daarmee je authenticiteit. Bevrediging van beide behoeftes is essentieel voor een kind in zijn of haar ontwikkeling, om later als volwassene zich zowel emotioneel te kunnen verbinden als in die verbondenheid vrij te zijn in wie het is.

Als dit proces van aanpassen aan iets wat je niet bent (een model wie je dient te zijn om niet verlaten te worden), maar lang genoeg duurt, dan gaan kinderen op den duur wel geloven dat dit model hun ware zelf is. Dit is dan normaal geworden. Dit geeft natuurlijk een forse interne spanning bij de kinderen, maar als dit proces duurzaam is, dan wordt de ervaren spanning ook als normaal ervaren. Als een ervaring constant is, dan ontwikkelen we daar geen bewust zijn over of we verliezen het bewust zijn erover. De kinderen gaan dan de interne spanning niet meer bemerken of herkennen. Moeder zal “moederloos” verder moeten.

Rob van Boven (1951) is psycholoog en geregistreerd psychotherapeut. Hij was consultant voor verschillende organisaties (drugs en verslaving counseling, vaardigheden workshops) en werkte vijftien jaar als een behandelingscoördinator in een psychiatrische instelling. Bij Rob van Boven wordt het geloof van de overlever bewust gemaakt en een juiste plaats gegeven. Het doel is om los te komen van de dwang van het geloof en bewustzijn te ontwikkelen naast deze denk- en voelpatronen. Hoe meer je van het geloof van de overlever bevrijd bent, zonder het te bestrijden, maar door het de juiste plek te geven, hoe vrijer je kan leven.

Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en heeft een drietal boeken geschreven over de door hemzelf ontwikkelde hulpverleningsmethode communitysupport. Hij is lid van de Dzogchen Community Nederland. Dzogchen is een vorm van Tibetaans boeddhisme waarbij veel belang wordt gehecht aan de ontwikkeling van individueel bewustzijn. Bij deze traditie streeft men naar non-dualiteit van het bewustzijn. Mensen zijn zich niet alleen bewust ( je weet dat je dit leest), maar je kunt je ook bewust zijn van dit eerste bewustzijn. Dit meta-bewustzijn wordt ‘gewaarzijn’ genoemd.

  1. De taken en verantwoordelijkheden van Veilig Thuis zijn erop gericht om de veiligheid van kwetsbare personen te waarborgen en om effectief op te treden tegen situaties van mishandeling of geweld.

 

 

Categorie: Columns, Geluk, Tweespraak Rob van Boven en Luuk Mur, Zorg Tags: keuzes maken, kinderen, OTSS, raad voor de kinderbescherming, ruzie, scheiding, Veilig Thuis, verbondenheid, weerbaarheid

Lees ook:

  1. Kampioen kinderen weghalen bij ouders
  2. Leven in Thailand – Ouder worden?
  3. Boeken – bijna alles wat je wilt weten…
  4. Het jaar 2023 – dag 235 – veiligthuis

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Rob van Boven en Luuk Mur

Rob van Boven (1951) is psycholoog en psychotherapeut met belangstelling voor het boeddhisme. Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en lid van de Dzogchen Community Nederland. Beide mannen gaan over boeddhistisch gerelateerde zaken in gesprek in Tweespraak. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Paus Leo XIV – ‘help ook elkaar om bruggen te bouwen – met dialoog, met ontmoeting’
    • Aardbeving van magnitude 3,7 schokt Tibet
    • Vrijdag Zindag – Wat Schoof had willen zeggen
    • Je kunt niet gezond zijn op een zieke planeet
    • Het pad uit het woord

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.