Ik was gisteren bij Dennis, een fantastische broodjeszaak aan de Parkkade 1 in Rotterdam met uitzicht op de Nieuwe Maas. Ik was er door omstandigheden, drukte en lichamelijk ongemak, al maanden niet meer geweest maar gisteren had ik besloten dat ik niet langer kon wachten op die heerlijke broodjes van Dennis.
Ik schreef al vaker over Dennis en zijn vrouw, de hartelijkheid waarmee hij zijn klanten begroet, de fantastische gerechten die hij bereidt, zijn liefde voor zijn vak.
Ik at mijn broodjes op aan een tafel in de zon op de stoep voor het Frietpaleis, zoals zijn zaak officieel heet. En zag de schepen op het water, de prachtige skyline van Rotterdam, mensen die passeerden en in de korte rij stonden eten te bestellen. Ze begroetten Dennis als een oude vriend en Dennis hen. Geen agressie, geen ruw taalgebruik, vrede op de Parkkade.
Achteraf realiseerde ik me dat ik een vakantiegevoel had daar, zoals ik dat als jonge vent ook had toen ik de eigenaar van een persbureau was. In de middagen ging ik vaak met vrienden op stap, of met de honden naar het Kralingse Bos. De hippievrijheid. Nu heb ik soms het gevoel verpletterd te worden door drukke werkzaamheden en verplichtingen. Het was maar een uurtje dat ik bij Dennis was maar de geest raakte vrij, als in een meditatie.
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Willy Waumans zegt
Foei Joop
Parklaan 1 in Rotterdam
“Dennis” zal huilen als hij het leest. Dat zelfs jij in de fout gaat met zijn adres.
;-)
Met vriendelijke groet
Willy Waumans
Joop Ha Hoek zegt
Allemachtig, dat moet natuurlijk de Parkkade zijn. Dennis is mijn vriend, hij houdt van mij en vergeeft mij.