De onderstaande meditatie schreef ik in december 2017. Achteraf gezien niet wetend wat pijn, échte pijn, is en wat het met je doet.
Helaas weet ik dat sinds een week wel en ook dat er veel verschillende soorten pijn zijn. De ergste is nu de ‘doorbraakpijn’, een woord dat ik niet kende. Daar helpt de opgebouwde basis van standaard pijnstillers niet meer voor.
Ook een meditatie zoals deze werkt dan niet. Gelukkig zijn er de opiaten die snel werken en die het mogelijk maken – nu half versuft liggend op de bank – dit stukje te schrijven.
De volgende stap is constante pijnonderdrukking door opiaten, van pleisters tot morfinepomp. En daarmee half bewust aanwezig of zo.
Alles wat nog belangrijk leek is steeds meer naar de achtergrond aan het gaan. Meer en meer ontspannen vallen mijn ogen steeds vaker dicht.
Tot een volgende keer.
—
Meditatie op pijn
1
Ik adem in
ik adem uit
in
uit
2
Inademend ben ik me bewust dat ik inadem
uitademend ben ik me bewust dat ik uitadem
bewust in
bewust uit
3
Inademend ben ik me bewust van mijn lichaam
uitademend ben ik me bewust van mijn lichaam
bewust van lichaam, in
bewust van lichaam, uit
4
Inademend ben ik me bewust van de pijn in mijn lichaam
uitademend ben ik me bewust van de pijn in mijn lichaam
bewust van pijn in mijn lichaam, in
bewust van pijn in mijn lichaam, uit
5
Inademend verbind ik me met de pijn in mijn lichaam
uitademend verbind ik me met de pijn in mijn lichaam
verbinding met de pijn in mijn lichaam, in
verbinding met de pijn in mijn lichaam, uit
6
Inademend glimlach ik naar de pijn in mijn lichaam
uitademend glimlach ik naar de pijn in mijn lichaam
glimlachen naar de pijn in mijn lichaam, in
glimlachen naar de pijn in mijn lichaam, uit
7
Inademend omarm ik de pijn in mijn lichaam
uitademend omarm ik de pijn in mijn lichaam
pijn in mijn lichaam omarmen, in
pijn in mijn lichaam omarmen, uit
8
Inademend laat ik de pijn in mijn lichaam los
uitademend laat ik de pijn in mijn lichaam los
pijn in mijn lichaam loslaten, in
pijn in mijn lichaam loslaten, uit
Astrid zegt
Heel veel sterkte en Metta!
(De andere) Dick zegt
Beste Jan,
Omdat je nooit weet wanneer die volgende keer komt of in welke vorm wilde ik je vast laten weten dat ik veel inspiratie uit je stukjes en de reis die je maakt haal. Enerzijds omdat je een pad beschrijft dat ik ook misschien moet bewandelen en anderzijds omdat je ‘reisverslagen’ veel andere, bijvoorbeeld dagelijkse pijntjes en kwaaltjes, relativeert. En boven alles hoe jij het perspectief op de dood, en daarmee ook het leven, vaak mooi kantelt, waardoor je aspecten van deze diamant ziet die anders aan je voorbij gaan. Een mooie ‘footprint’. Dank 🙏.
Adriaan zegt
Dag Jan,
Een morfinepomp betekent normaal gesproken het begin van het einde.Dat wetende is het ook een mooie laatste kans om mensen die jij nog iets belangrijks wilt zeggen te schrijven (eventueel via dicteren aan anderen) of te bellen of te spreken.
Vrede.
Patrick zegt
Dag Jan,
Tot een volgende keer…