Hoe kun je mensen helpen het leven in te stappen in plaats van eruit? In de documentaire My Soul Drifts Upon A Sea of Trees zien we hoe Ittetso Nemoto, een zenpriester in Japan, zich het lot van suïcidale mensen en hun naasten aantrekt. Eerder in zijn leven verloor Nemoto zelf een oom, een vriend en een vriendin door zelfmoord.
Gemankeerd door dit vroege verlies besluit hij een groep voor mensen met suïcidale gedachten op te starten. Hij gelooft dat met aandacht voor elkaar, meditatie, muziek en dans en met het op tijd oppikken van de signalen, deze epidemie in Japan kan worden bestreden waar zelfdoding soms zelfs als een ‘daad van schoonheid’ wordt gezien. En daar wijdt hij zich vol overgave aan toe. Door te luisteren en te praten probeert hij suïcidale mensen op andere gedachten te brengen. Hij helpt ze anders naar hun leven en verleden te laten kijken, hun ervaringen te transformeren om ze zo in staat te stellen dat ze niet voor de dood, maar voor het leven kiezen en niet ten onder gaan aan hun wanhoop en eenzaamheid, terwijl hun leven nog zoveel belofte bevat.
Zelfmoord is een universeel gegeven. De cijfers zijn schokkend. In de EU plegen jaarlijks 58.000 mensen zelfmoord. Dat is meer dan het aantal Europese gewelds- en verkeersslachtoffers per jaar bij elkaar (resp. zo’n 5.300 en 50.000 doden). Volgens een onderzoek van het Trimbos-instituut onder Nederlanders van 18 tot en met 64 jaar denken jaarlijks in Nederland zo’n 410.000 mensen aan zelfmoord. Daarvan doen 94.000 mensen ook daadwerkelijk een poging om zichzelf te doden. Elke dag overlijden er 5 mensen in NL door zelfdoding. On a global scale plegen ieder jaar naar schatting 1.000.000 mensen over hele wereld zelfmoord. Dat betekent: iedere 32 seconden één persoon.
Uit onderzoek is bekend dat degene die een eind aan zijn leven maakt vrijwel nooit “zichzelf” is op het moment dat hij overlijdt. Zo iemand is in paniek en voelt zich opgejaagd. Dat leidt tot een blikvernauwing met maar één mogelijke conclusie.
Hoewel de film geen gemakkelijk onderwerp behandelt, zijn de makers erin geslaagd dicht op de huid van hun personages te komen, wat resulteert in een intieme ingetogen en cinematografische film waarmee ze een belangrijke bijdrage leveren aan dit complexe, maatschappelijk vraagstuk.
