Het Theravadaboeddhisme in Myanmar (voorheen Birma) bevindt zich in een pijnlijke situatie. Het probeert op te krabbelen na decennia militaire dictatuur, na internationale isolatie en na voortdurend etnisch geweld. In dit artikel een schets van de geschiedenis van dit land in de achtertuin van China en een indruk van de invloed van de Sangha.
De Rohingya moslims vluchtten in augustus 2017 met honderdduizenden naar Bangladesh om uit handen te blijven van het Birmese leger en boeddhistische bendes die zich schuldig maakten aan genocide, dorpen platbrandden, vrouwen verkrachtten en kinderen en volwassenen vermoordden.
Verjaagd uit hun kloosters worden nonnen geconfronteerd met geweld en verkrachting in afschuwelijke Chinese detentiecentra. Ze worden gedwongen hun boeddhistische kleding af te leggen en zich in militaire kledij te steken.
Orbán is berucht om zijn fanatieke anti-immigratiebeleid en anti-moslim xenofobie, evenals zijn verheerlijking van het Hongaarse Horthy regime, dat verbonden was met nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog.
‘Velen meldden dat ze getuige waren van wreedheid jegens bijzonder kwetsbare personen, zoals een soldaat die een 5-jarig meisje doodde dat geen gelijke tred kon houden met haar vluchtende familie door haar schedel te breken met de kolf van zijn geweer, of veiligheidstroepen die oudere mensen die niet terug konden vluchten in brandende huizen duwden. Twee vrouwen met wie we spraken werden gedwongen om te kiezen welk kind te redden; één verkrachtingsslachtoffer moest er één achter laten in een brandend huis.’
De man werd bekend in 2005 nadat aanhangers zeiden dat hij onbeweeglijk enkele maanden zonder water, voedsel of slaap in de jungles van Nepal kon mediteren. Sindsdien wordt hij in het diep gelovige Nepal beschouwd als een reïncarnatie van de Boeddha.
Vier vrouwen, discipelen bij de Franse ‘Tempel van duizend boeddha’s’ en hun kinderen, beschuldigden de monnik van veelvoudige verkrachtingen en seksueel misbruik in de jaren ’90 en 2000.
Birma heeft met Bangladesh afgesproken dat Rohingya worden gerepatrieerd naar Birma en daar worden opgevangen in nieuw te bouwen kampen. Turkije vindt dat geen goed idee en zegt dat de Rohingya moeten terugkeren naar hun plaatsen van herkomst en hun basisrechten moeten worden gegarandeerd.
Amnesty International: ‘Als ambassadeur en het geweten van Amnesty International was onze verwachting dat u uw morele autoriteit zou blijven gebruiken om u uit te spreken tegen onrechtvaardigheid, waar dan ook, niet in de laatste plaats binnen Birma (Myanmar). Vandaag de dag zijn we diep geschokt dat u niet langer een symbool van hoop, moed en de onsterfelijke verdediging van de mensenrechten vertegenwoordigt.’
De internationale gemeenschap, met inbegrip van de Verenigde Naties, heeft haar bezorgdheid geuit over de repatriëring van de vluchtelingen.
