Erik Hoogcarspel en Taigu hebben een verschillende beoordeling van én Schopenhauer en én het westerse boeddhisme. Schopenhauer koesterde hoop op een convergentie van Oost en West een eeuw voordat Japanse studenten in Europa en Amerika neerstreken om zich te verdiepen in de kunst van wetenschap en filosofie. Zij droegen, eenmaal terug in eigen land, bij aan het imperialisme dat Japan in 1945 van een koude kermis deed thuiskomen.
Taigu
Het spook dat Linji heet
Een spook recht in het gezicht kijken, is een vergeefse oefening.
Vrijmakers
De vrijheid wordt pas compleet wanneer de vrijheid om het vlot te dumpen vanzelfsprekend is.
Taigu – Onder de motorkap
Een korte verhandeling over het spel van hoofd en hart, en de kracht van geloof.
.
Taigu – Berouw
Voor alles waar ik scheef zit, zat en zal zitten, toon ik mijn berouw.
Taigu – Wat de Boeddha zag
Geen uitweg. Geen hoop. En kom dan nog eens terug met je boeddhisme om te vertellen wat dat te betekenen heeft.
Verandering van spijs
Ga niet te snel ‘sangha shoppen’. Maar als de tijd er rijp voor is, en je aarzelt, dan kun je er baat bij hebben om te onderzoeken welke steun je beoefening elders ondervindt.
Het menselijk tekort
Zoals wel vaker, ben ik de draad van het boeddhisme weer eens kwijt. Op de een of andere manier kan niets in het boeddhisme me vandaag overtuigen. Het is alsof de hoop het geloof voedt en al doende de realiteit van ons menselijk tekort overstemt.
Taigu Prast – Een bodhisattva aan je bed
“Goedemiddag, mag ik me even voorstellen? Ik ben boeddhistisch geestelijk verzorger en ik kom even langs omdat ik zag dat er vandaag een boeddhist is opgenomen. Bent u dat? Dit komt namelijk niet vaak voor.”
Taigu – verlichting onnodig voor geëngageerd zen
Zenleraar Edel Maex wil achttiende-eeuwse samenlevingswaarden revitaliseren. Voor een maatschappelijk betrokken zenbeoefening is dit echter onnodig en ongewenst.
Taigu – Domme boeddhisten
Die domme boeddhisten toch, die zich vastklampten aan uiterlijkheden, aan tempels en teksten; zo benamen zij zich de mogelijkheid om zich te realiseren dat alles al in verlichte staat aanwezig is en dat de enige opdracht is in andere levende wezens dit lichtje van bevrijding aan te steken.
Taigu – twee zekerheden
Leven naar boeddhistische inspiratie maakt het leven er al niet makkelijker op. Met de wet van het voorwaardelijk ontstaan komt ook de alleenheerschappij van ons cultureel voorgeprogrammeerde denken in termen van oorzaak en gevolg onder druk te staan.
Vrede en vrijheid
Na een verblijf van zeven weken in een revalidatiekliniek kijkt Taigu met ogen van verwondering en ontroering naar zijn vertrouwde woonomgeving.
God, Spinoza en boeddhanatuur – deel twee
Taigu schrijft van zich af over modern westers boeddhisme. Dit mag én moet een adaptatie zijn van het oerboeddhisme.
Boeddhanabijheid
“Mediteer jij nog wel eens?”, vroeg iemand me pas op een belangstellende toon.
Het maximaal haalbare voor een mens van eenvoud
Zen houdt van mystificatie. Boeddhanatuur is de ultieme mystificatie. Maar mystificatie moet niet de boventoon voeren.
Boeddhisten onder de wapenen
Gevoed door beelden uit het oosten van de Oekraïne, Syrië en Irak spoelt er een golf van pacifisme door Europa. Terwijl regeringsleiders oorlogstaal bezigen en in grote Europese steden soldaten en legervoertuigen in het straatbeeld verschijnen, stemt het volk met de voeten.
Taigu – Dharma delen
Als de leraar (m/v) spreekt, dan spreekt de boeddha. Sommige mensen van buiten onze kring zeggen dan: “Daar ligt een beginpunt van autoritaire verhoudingen die meekomen met de Japanse traditie.”
Wat is bevrijding?
Weg, weg.
De blinde vlek
De blinde vlek van het westerse boeddhisme is de onbalans tussen ‘karmisch’ en ‘nirvanisch’, het idee dat je al is het maar een glimp van bevrijding zult kunnen ervaren wanneer je braaf op je mat mediteert.
De knuppel in het hoenderhok
Wat in onze tijd vaak wordt uitgemaakt voor de ‘mythische’ elementen in de sutra’s, is volgens Brazier juist de kracht van het boeddhisme.
Allah, Boeddha, Christus, Dharma
Naar aanleiding van de gebeurtenissen in Parijs gaven vier vooraanstaande Franse imams samen met paus Franciscus een verklaring uit waarin zij het belang onderstreepten van vrije meningsuiting en opriepen tot wederzijds respect van religies en intensivering van de onderlinge dialoog. Precies het soort werken aan vrede en verzoening waarvan Thich Nhat Hanh zijn levensmissie heeft gemaakt.
Een grote luchtbel vol compassie
“Waar was ik voordat ik geboren werd?, vraagt het kind. Zenpapa glimlacht.” Over de kern van Zen en onvermogen tot spirituele zelfverheffing.
Taigu met de noorderwind vertrokken
Geen letter meer…
