• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Taigu – Berouw

7 november 2018 door Taigu

Wat is eigenlijk juiste spraak wanneer je schrijft? Mijn geschrijf, ik weet het, trekt soms een wissel op het geduld van mijn sangha, op het incasseringsvermogen van mensen die ik direct of indirect op de korrel neem en op dat van mijn lezers.

“Al het kwade karma, van oudsher door mij begaan,
Vanwege zijn beginloze begeerte, haat en onwetendheid,
Geboren uit mijn lichaam, mond en gedachten,
Nu toon ik voor dit alles mijn berouw.”

Geen woorden hebben de afgelopen jaren zo’n indruk op mij gemaakt als deze. Tezamen vormen ze het ‘Vers van berouw’ dat wij als zenboeddhisten uitspreken wanneer we ‘officieel’ toevlucht nemen tot Boeddha, Dharma en Sangha en onze lekengeloften op ons nemen (jukai).

Iedere dag heb ik eraan moeten denken, sinds ik na zes jaar dubben in 2013 toevlucht nam. En sommige dagen nog meer dan andere.
In gedachten lig ik helemaal plat op de grond en belijd ik mijn zonden; soms doe ik dit ook wel, plat op de grond liggen en mijn zonden belijden.
Geen diepe buigingen, staan, knielen, voorover, weer opstaan en zo driemaal.
Daarvoor ben ik te veel – letterlijk – ‘zenuwenlijder’ geworden; dat trekt mijn zieke lijf niet meer.

Wat is eigenlijk juiste spraak wanneer je schrijft? Mijn geschrijf, ik weet het, trekt soms een wissel op het geduld van mijn sangha, op het incasseringsvermogen van mensen die ik direct of indirect op de korrel neem en op dat van mijn lezers.

Geloof het, ik weeg mijn woorden, ik bewaak mijn spraak, ook al krijg ik geregeld het verwijt dat ik uit de heup schiet. Je kunt het niet iedereen naar de zin maken.

Is dit een reden niet meer te schrijven? Nee, dat ook weer niet. Maar toch: nu en iedere dag dat ik reflecteer op mijn geschrijf, voel ik voor dit alles berouw.

Ik ben niet altijd makkelijk voor mijn omgeving, nooit geweest eigenlijk. Mijn medewerkers vergeleken me wel met een grote bruine beer, aaibaar en beschermend voor wie dicht bij me in de buurt wist te komen, maar een gevaar voor wie me voor de voeten liep. Grenzen trekken en een gebied afbakenen waarbinnen mijn troep zich kon bewegen, dat was onderdeel van het spel. Grenzen trekken dwars door andermans territoir en dreigend en uitdagend op de uitkijk staan, was eveneens onderdeel van het spel. Kom maar op als je durft, ik maak gehakt van je. Nu voel ik voor dit alles berouw.

Ook onder de omstandigheden waarin ik ben komen te leven, ben ik niet makkelijk voor mijn omgeving. Altijd thuis, vaak zorgbehoevend, en nog aanmerkingen ook. Ja, ik help mijn dochters met hun huiswerk en pak de vaat in en uit, zolang ik er de energie voor heb en ik me halverwege niet duizelig ga voelen. Tussen het rusten door toon ik mijn gezicht, maar vrolijk is mijn uitdrukking niet altijd, zeker niet wanneer ik me zorgen maak over mijn tanende gezondheid of de bijwerkingen voel van weer een nieuw medicijn. Dan ben ik soms knorriger of meer in mijzelf gekeerd dan mijn gezinsleden verdienen. Nu voel ik voor dit alles berouw.

Hoezeer ik me ook oefen in een spiritueel leven, begeerte, haat en onwetendheid blijven geboren worden uit mijn lichaam, mond en gedachten.

Hoe zei Shinran het ook alweer?

“Ook al voert mijn boeddhaweg me naar het Reine Land, het is zwaar om te leven in een geest van waarachtigheid en oprechtheid. Mijn zelf is ‘fake’ en niet oprecht; het ontbreekt mij een en al aan een zuivere geest. Naar elkaar tonen we ons wijs, goed, toegewijd. Maar onze hezucht, woede, verdorvenheid en bedrog zijn zo groot dat we van begin tot einde vol zitten met boosaardige sluwheid.”

Ik heb vrij vertaald om het woordgebruik uit de dertiende eeuw in een voor ons herkenbaar jasje te steken.

Shinran
Shinran (1173-1263)

Geïnspireerd door Shinran zing en mompel ik dagelijks mijn nembutsu’tjes als mindfulnessoefening. Zitten in zazen, thuis of hoogst zelden in de zendo in Amsterdam, is zitten in toevertrouwen en dankbaarheid. Zelftranscendentie is niets actiefs, niets zoekends; het is toelaten, je openstellen en laten gebeuren dat je wordt herboren in de anderkracht, steeds maar weer.

Shinran is volop Mahayana, maar ontdaan van het zelfhulpethos. Als het zelf zichzelf gaat helpen, dan bevind je je op een doodlopende weg met autosuggestie als enige, schijnbare ontsnappingsroute. Als loslaten geloven en toevertrouwen mag zijn, dan zijn Zen en Reine Land elkaars natuurlijke bondgenoten en zie ik niet in waarom de Hart Sutra niet ook het bevrijdingslied kan zijn van de inwoners van het Reine Land.

“Al het kwade karma, van oudsher door mij begaan,
Vanwege zijn beginloze begeerte, haat en onwetendheid,
Geboren uit mijn lichaam, mond en gedachten,
Nu toon ik voor dit alles mijn berouw.”

Het zenvers van berouw komt uit het diepst van mijn hart, steeds weer, mede omdat ik me er geen illusie over maak dat Shinrans mensbeeld ook een beschrijving is en blijft van de dynamische realiteit waarbinnen ik me bevind, zonder mogelijkheid tot ontsnappen.

Als personificatie is Amida Boeddha de onzijdige of juist de veelzijdige werkelijkheid van de boeddhanatuur waarbinnen de adem ademt en wij met iedere hartenklop herboren en ‘ont-boren’ worden in ons oorspronkelijk gelaat.

Voor alles waar ik scheef zit, zat en zal zitten, toon ik mijn berouw. Dit is geen carte blanche, want met de geloften van de jukai en in de geest van Gautama en zijn nazaten, heb ik mij ook gebonden aan de boeddhistische uitgangspunten voor een ethisch leven.

Namu Amida Butsu.

Taigu

—
Er is een nieuwe website die het verzameld werk van Shinran op een toegankelijke manier ontsluit (in het Engels): http://www.shinranworks.com.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Dharma en filosofie, Jules Prast Tags: hulpbehoevend, Shinran, Taigu, toevlucht nemen

Lees ook:

  1. Berusten, ervaren, geloven
  2. Een neo-boeddhistische litanie van niet-weten
  3. Boeddha-dharma als boeddha-dank-u
  4. Een grote luchtbel vol compassie

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. zeshin zegt

    7 november 2018 om 17:42

    Voor Taigu

    Heb nooit spijt van wat je deed
    Van geen enkle stap
    Als je kijkt naar wat je verloor
    Mis je de liefde van je hart
    nu is al wat telt
    Het verleden is niet meer
    Nu is al omvattend
    Groter dan de stratosfeer
    Nu is nu
    geen toekomst meer
    Ook geen weg terug
    Een spiegel voor de ziel
    Ik hoop dat
    de liefde van je hart
    Je niet tegen viel

  2. Piet Nusteleijn zegt

    8 november 2018 om 08:56

    Nu.
    Feitelijk is er niet meer dan dit nu.
    Taigu, toen je dit “berouw” schreef,
    noemde je dit “berouw”.
    Oké, en nu lees je dit.
    Het is te bizar voor woorden.
    Met groet.

  3. Gerben zegt

    8 november 2018 om 10:31

    Voor Taigu 2

    Ach die tijd
    Ook dat is een spel
    Verleden, toekomst, zelfs het nu
    Ik geloof het wel
    Geen vers voor juiste spraak
    Geen grond voor berouw
    Is dat niet miraculeus?
    Ik sluit mijn ogen en denk: WAUW!

  4. G.J. Smeets zegt

    8 november 2018 om 16:37

    Beste Taigu,
    berouwen is erkennen van tekort schieten zoals vreugde erkennen is van toevoegen. Ik vind het een hartroerend stuk dat je ons hebt voorgelegd.

Primaire Sidebar

Door:

Taigu

Historicus en auteur Jules Prast (Taigu), dobbert ergens tussen zen en reine land. Ondertussen laat hij zijn geest vrijmoedig zweven over de wereld en het boeddhisme. Zijn website is bereikbaar op www.julesprast.com (Twitter @julesprast). 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 25 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 26 januari 2021
    Jataka (Huis ter Heide)
  • 26 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 27 januari 2021
    Zen Spirit Doorgaande groep Meditatie Arnhem
  • 27 januari 2021
    Lezingenserie ONLINE: 'Reïncarnatie en karma’
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Verkiezingen 2021 – ‘Er is menselijke warmte nodig in de politiek’

Wouter ter Braake - 18 januari 2021

Ik lanceer een ander alternatief. Een brede bewustzijnsbeweging. Een beweging van kiezers die het geluk van alle mensen vooropstelt en als uitgangspunt neemt. Op basis van een bewustzijn dat boosheid transformeert in wijsheid. Een bewustzijn dat gefundeerd is in het besef van verbondenheid van al wat leeft. Een bewustzijn dat verschillen respecteert en met een warm hart en open mind openstaat voor dialoog.

De Lotussoetra – boeddhisme en politiek

Erik Hoogcarspel - 14 januari 2021

In de Lotussoetra worden de geboorte, de meditaties, het ontwaken het preken en de dood van de Boeddha beschreven als niet meer dan een show die hij opvoert. Het is een didactische methode. In feite is hij de eeuwige wetgever van het universum en daarom de inrichter van de ware politiek.

Het boeddhisme en religie

Erik Hoogcarspel - 12 januari 2021

Is het boeddhisme een religie, een levensweg of een filosofie? Als je deze vraag aan meerdere mensen stelt krijg je geheid verschillende antwoorden en voor elk antwoord valt wel iets te zeggen.

Tien jaar Boeddhistisch Dagblad

Joop Ha Hoek - 8 januari 2021

...

Jasper Schaaf – Marx’ diepe respect voor Aristoteles

gastauteur - 1 januari 2021

Jasper Schaaf: 'Aristoteles noemt het doel van het menselijk bestaan ‘geluk’. Klinkt dit te makkelijk? Is het vreemd? Speelt zo’n ver, groot en toch belangrijk doel echter ook geen belangrijke rol in de vroegere geschriften van Marx, waar hij nog meer dan later op de werken van Georg Hegel en Ludwig Feuerbach leunt?'

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Dick – vertrouwen 2 (niet)
  • Mijn geest ademt ruim en vrij
  • Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (3) -lsd en meditatie
  • Corona – blijf thuis, heb je medemens lief
  • Ardan

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens