Stress is een fascinerend fenomeen, het lijkt als het lied van U2: You can’t life with or without it! In eerste impuls zullen de meesten van ons zeggen dat we graag stressloos zouden willen leven. Pff, natuurlijke rust en ruimte, niet? Een goede vraag is hierbij wat eigenlijk de functie van stress is?
De volgende dag zit ik als een zak rotte aardappelen op mijn meditatiekussen. Aan het einde van de ochtend begint een lezing.
Boeddhisme en Frits Koster zijn nauw met elkaar verweven. Ruim veertig jaar geleden maakte hij er kennis mee.
Voor veel mensen is het een nog een grotere stressplek dan de werkplek: het verkeer! De dagelijkse files, eindeloos wachten op een trein die maar niet komt en heel wat mensen die niet rijden zoals je het zou willen.
Stress en burn-out; er zijn er maar weinigen die zich erover uit durven te spreken. Annelies Vette geeft in Zout water een ongecensureerd beeld van haar burn-out; hoe ze kortsluiting in haar hoofd kreeg, huilend onder de douche stond, niet naar de supermarkt durfde.
Er was echter geen bewijs dat online training in mindfulness het ziekteverzuim verminderde zoals gehoopt.
‘Ik overvraag mijn lichaam. Al jaren. Daarom lig ik hier op 34-jarige leeftijd met hartklachten in dit ziekenhuis.’
Ze beloven je ontspanning, minder stres, ze verleiden je tot nog meer grijpen en graaien in hun winkel van ‘wolken illusie’. Ze hebben een trukendoos vol ideeën om je over het nu en het grote niets te vertellen. Maar zelfs niets is genoeg, is te veel, loslaten voor het je afgenomen wordt is een zeldzaamheid.
Voetballen in het nu – zenuwslopend.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
