In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor.
serie
Geen dood, geen vrees (42) Dood. Straf?
doodlachen, lag dood
Geen dood, geen vrees (39) – Over leven
We zijn voor van alles bang – voor de dood, voor alleen zijn, voor verandering. De oefening van bewuste aandacht helpt ons in aanraking te komen met niet-angst.
Goff – fabels voor fabeldieren (19) kanarie
In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor.
Menno – aids
“Gaan deze gordijnen de was in?” Belangstellend kijkt Menno op een verpleegafdeling vanuit de deuropening toe hoe een verpleegster bezig is gordijnen van de rails los te maken. Zo vaak gaan bedgordijnen de was niet in, dus op zich is het al bijzonder, vooral doordat hij vindt dat ze er nog heel schoon uitzien. ‘Nee, ze gaan de verbrandingsoven in’, zegt de verpleegster.
Geen dood, geen vrees (35) – Het is goed, wat de uitslag ook is
Rust is mijn anker en is daarom essentieel voor me. Te veel invloeden van buitenaf putten me snel uit en maken me erg moe. Bijwerkingen van mijn ziekte en medicatie helaas. Het is niet anders, het is aan mij te leren er mee om te gaan. Zelfs in mijn dromen ben ik bezig en daar vinden creatieve concepten vaak hun oorsprong.
Goff – fabels voor fabeldieren (18) leguaan
In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor.
De ziel en de chip 7 – Weten dat leeft
Onze samenleving lijkt zich steeds meer te verliezen in cijfers en modellen. Alles moet meetbaar zijn, en dat voedt de groei van steeds meer bestuurders, managers en toezichthouders. Zij plaatsen zichzelf daarmee boven de werkelijke ervaring en bepalen van bovenaf wat telt en wat niet, waardoor het geleefde weten naar de marge wordt geduwd. Maar wie in cijfers en modellen leeft, ziet vaak het wezenlijke niet meer: de ervaring, het contact, het geleefde weten.
Menno – voldoende?
“Mijn dochter heeft zes van de tien sommen goed gemaakt. Wat is dat voor idioterie dat iedereen van u per se een tien moet halen om voor een rekentoets te slagen? Zolang ze van u geen tien heeft gekregen voor rekenen, kan ze bepaalde punten niet laten aftekenen, en zolang…” De beste man komt bijna niet meer uit zijn woorden. Hij komt duidelijk oprecht op voor de belangen van zijn dochter, en staat voor Menno ’s bureau te briesen als een getergde stier. Menno heeft hem zojuist nul op het rekest gegeven. Hij zal géén handtekening zetten onder welke verklaring dan ook dat de dochter de rekentoets succesvol heeft afgerond.
Menno – yogales geven
De vraag naar Hatha Yogalessen neemt geleidelijk toe, maar alleen doordat het wordt gezien als een soort veredelde gymnastiek. Op gemiddeld twee avonden per week geeft Menno totaal vier uur les in Hatha Yoga: in Zeist Noord; Maarssen en Woerden. Dat levert jaarlijks een niet te verwaarlozen extra bijdrage aan het gezinsinkomen op. Ondertussen worstelt hij met alles wat met Yoga te maken heeft, doordat hij enerzijds de financiële voordelen van het lesgeven in Hatha Yoga wel kan waarderen, maar anderzijds in toenemende mate twijfelt aan alle filosofische en spirituele aspecten van Hatha Yoga. Die twijfels hangen nauw samen met de rage om in een oranje gewaad achter Bhagwan Sri Rajnees aan te lopen. In Amsterdam en andere grote plaatsen paraderen deze zogenaamde sannyasin ‘Hare Krishna, hare Krishna’ chantend met een bijkans kale kop door de straten. Hij wil daar absoluut niet mee vereenzelvigd worden, maar vindt het tegelijkertijd mateloos boeiend.
Geen dood, geen vrees (23) – Dood
Bij ons thuis ligt Minie sinds haar inslapen in een kaasdoek in een mandje. Ik praat met haar, aai haar en bedank haar voor alles wat we samen hebben meegemaakt. Voor haar aanwezigheid in de tijden dat ik het moeilijk had, voor haar rust en voor de gekke capriolen die ze uithaalde.
Geen dood, geen vrees (22) – radicale remissie
Iedere drie maanden is het raak. Bloedprikken om te bepalen of de medicatie nog werkt en iedere zes maanden bloedprikken en een scan om te zien of er daadwerkelijk niet meer uitzaaiingen zijn bijgekomen.
Geen dood, geen vrees (19) – Kunst te leven
De kunst te leven is voor mij zo lang mogelijk op een voor mij acceptabele manier door dit leven te gaan. Alles is veranderlijk, dus ongetwijfeld zal ik de normen die ik nu heb voor wat kwaliteit van leven is, aanpassen, zoals ik dat eerder heb gedaan.
Geen dood, geen vrees (18) – een bel van volle aandacht
Geniet zolang je leeft van elk moment en oefen diepgaand kijken om zo je ware natuur van geen-geboorte en geen-dood te kunnen ervaren.
Goff – fabels voor fabeldieren (16) -vleermuis
In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor.
Geen dood, geen vrees 14 – manifestatie
Als je diep kijkt naar een doosje lucifers, kun je de vlam zien. Hij heeft zich nog niet gemanifesteerd, maar doordat je mediteert kun je de vlam zien. Er is voor de vlam aan alle voorwaarden voldaan om zich te manifesteren: hout, zwavel, een ruw oppervlak en mijn handen. Dus als ik een lucifer afstrijk en de vlam verschijnt zou ik dat niet de geboorte van een vlam noemen. Ik zou het de manifestatie van een vlam noemen.
Geen dood, geen vrees (13) – A year to love
Hoe ik er in sta als het straks zover is weet ik niet. Ik ervaar het als een groot voorrecht van Thich Nhat Hanh te hebben geleerd in het nu te zijn. Nu in dit moment. Wanneer het zo ver is, is het tijd om een nieuw besluit te nemen.
Jan Veenendaal – geen dood, geen vrees (12) – een brief
Je mediteert op het ergste dat je kan overkomen, je stelt je voor wat dat is. Dan blijkt in de praktijk, dat als je dat al overkomt – wat vaak niet het geval is – je weet hoe je ermee om moet gaan omdat je het al doorleeft hebt.
Jan Veenendaal – geen dood, geen vrees (11) – Twijfel
De afgelopen maanden en ook nu voel ik me goed; wat vermoeider dan anders, weinig last van de bijwerkingen van de hormoontherapie gelukkig. Vannacht bekroop me de twijfel of ik wel de scan wil laten doen. Waarom zou ik eigenlijk? Waarom zou ik willen weten hoe het ervoor staat? Genezen kan niet meer volgens de artsen.
Goff – fabels voor fabeldieren (15) – zwaluw
In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor.
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (9) – Leven als doden?
In de ultieme dimensie zijn we nooit geboren en zullen we nooit sterven. In de historische dimensie leven we in vergetelheid en zijn we zelden springlevend. We leven als doden.
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (8) – Schemerzone
De schemerzone tussen hoop en vrees wordt het leven met kanker vaak genoemd. Het is inderdaad een diffuse wereld. De artsen vertellen me dat ik erg ziek ben maar ik heb nergens last van.
Goff – fabels voor fabeldieren (14) – pauw
In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor.
Menno – docent gezocht
In het voorjaar van 1971, enkele maanden nadat hij op Huygens is begonnen, komt het hoofd van de afdeling opleiding bij hem. “We hebben je nodig,” zegt hij op de man af. “We zitten met een enorm probleem. We hebben geen docent somatische verpleegkunde meer, en er moeten lessen worden gegeven. Wil jij dat doen? Dat wil je wel, toch?”