In tegenstelling tot de jongere charismatische monnik Wirathu is de genocidale rol van Sitagu weinig bekend buiten een handvol internationale experts op het gebied van het Birmese boeddhisme.
Het Theravadaboeddhisme in Myanmar (voorheen Birma) bevindt zich in een pijnlijke situatie. Het probeert op te krabbelen na decennia militaire dictatuur, na internationale isolatie en na voortdurend etnisch geweld. In dit artikel een schets van de geschiedenis van dit land in de achtertuin van China en een indruk van de invloed van de Sangha.
Het leger werd tijdens de hoorzittingen van vorige maand in Den Haag verdedigd door Nobelprijswinnaar voor de Vrede Aung San Suu Kyi, de feitelijke leider van Birma. Zij stond voor de rechtbank in haar officiële rol als minister van Buitenlandse Zaken en herhaalde de bewering van haar regering dat het leger het op Rohingya-militanten gemunt had.
Voor velen buiten Birma is de evolutie van mevrouw Aung San Suu Kyi van gevangen oppositieleider naar verdediger van de ergste etnische pogroms van deze eeuw een waarschuwing over hoe macht corrumpeert. In Birma is zij populairder dan ooit.
‘Nergens in het boeddhistische canon staat ook maar iets dat een aanmoediging is om een ander kwaad te doen. Het boeddhisme maakt geen onderscheid tussen doden in vredestijd of in oorlog. Er bestaan geen rechtvaardige of heilige oorlogen.’
De aanbidding van Nat, zo benadrukken de boeddhistische nonnen, is een smet op het ware geloof.
De Rohingya moslims vluchtten in augustus 2017 met honderdduizenden naar Bangladesh om uit handen te blijven van het Birmese leger en boeddhistische bendes die zich schuldig maakten aan genocide, dorpen platbrandden, vrouwen verkrachtten en kinderen en volwassenen vermoordden.
De Birmese rooms-katholieke kardinaal Charles Maung Bo heeft in Yangoon religieuze leiders opgeroepen het aanhoudende geweld in het overwegend boeddhistische Birma (Myanmar) te veroordelen en hun stem te verheffen ter verdediging van de kwetsbaren in dat land. ‘Er gaat geen dag voorbij zonder dat onschuldige burgers ontheemd raken of gedood of verminkt worden door het voortdurende conflict in Lashio, andere noordelijke regio’s en de deelstaat Rakhine’. De kardinaal zegt gekweld te worden door het stilzwijgen van religieuze leiders.
Sommige Rohingya leven al sinds 2012 achter het prikkeldraad rond de kampen in Sittwe- in het Westen van Birma, nadat het geweld in die stad was losgebarsten. Boeddhistische criminelen gingen de straat op met kapmessen en staken huizen en winkels van moslims in brand.
Het Kinderfonds van de VN meldt dat meer dan een kwart miljoen kinderen tot 14 jaar niet-formeel onderwijs krijgen, terwijl meer dan 25.000 andere kinderen geen onderwijs krijgen. Jongeren in de leeftijd van 15 tot 18 jaar krijgen geen enkele vorm van onderwijs waardoor ze volgens het fonds een bijzonder risico lopen.
