Een eerste vraag waar ik lang mee zat was: waarom zou ik mezelf eigenlijk een ‘boeddhistische’ psychotherapeut noemen? Een cliënt vraagt zich toch niet af welk soort therapie hij krijgt, hij wil gewoon iets doen aan zijn probleem? Maar een andere vraag waar ik ook al lang mee zat was: hoe gaat het verder met mijn cliënt nadat we aan zelfinzicht hebben gewerkt? Wanneer hij weer ‘gewoon’ moet overleven in een maatschappij met een immens vacuüm als het over zingeving gaat? Mijn conclusie is dat psychotherapie niet ‘neutraal’ is omdat onze samenleving het ook niet is. Onze levensbenadering wordt voortdurend in de richting geduwd van een technologische, materialistische, individualistische en zelfs concurrentiële visie.
psychotherapie
Psychotherapie en meditatie
Meditatie en psychotherapie vormen in feite twee polen van eenzelfde gebied. Na een tijd heeft het in psychotherapie geen zin meer om eindeloos in jezelf te blijven wroeten. Na een tijd mediteren, beland je weer in een diepere laag van waaruit inhouden naar boven komen waar in feite psychotherapie of op zijn minst ondersteuning van een ander voor nodig is. Meditatie en psychotherapie overlappen mekaar, vullen mekaar aan maar hebben ook belangrijke verschillen.
Psychotherapie en vajrayana boeddhisme
Transformatie als therapeutische ‘oplossing’.
Ksaf – Kernelementen van boeddhistische therapie (2 en slot)
De elementen van het ‘Juiste Pad bieden mij dus een set van concrete aandachtspunten voor een beter leven. Al blijft hét kernelement hoe dan ook hoe liefdevol ik durf zijn als therapeut en hoe zichtbaar als medemens…
Tweespraak – ‘Je doet dus niets in deze oefening, je bent gewoon’
In de meditatieoefening houd je jezelf voor dat je zo natuurlijk mogelijk probeert te zijn. Gedurende de gehele meditatie laat je je ervaringen precies zo zijn als ze zijn. Dit doe je door gewoon te ZIJN.
Tweespraak – Wat we voelen en denken dat zijn we niet
We hebben ons er wel mee geïdentificeerd, de één meer dan een ander. Er zijn verschillen tussen mensen als het gaat om de mate van identificatie, onwetendheid en bewust zijn. Zowel psychotherapie als Dzogchen wijst ons een weg uit het onbevredigende geconditioneerde platland, waarin we ons afhankelijk gemaakt hebben van de erkenning van anderen.
Psychotherapeut Guido Machielsen – ‘Ik ben niet hun redder of iemand die bepaalt hoe ze hun leven moeten inrichten’
‘Groepsgewijs doe ik mindfulnessoefeningen met patiënten met een persoonlijkheidsproblematiek. En ik ervaar hoe ze dat verandert. Ze noemen zich vriendelijker, minder oordelend. Zachter en opener, ze voelen zich meer als mens dan als patiënt aangesproken.’
‘Tegenwoordig kan je bij de LOI zes lessen mindfulness volgen’
Toen ik met mijn zentraining begon deed ik op dinsdagavond zen en de rest van de week had ik andere bezigheden. Ik noemde mij zenboeddhist en hiermee kromp mijn wereld ineen tot het kleine handje vol mensen dat ook zen beoefende.
Moet ik een leraar hebben?
Op een manier is de vraag de moeite van het stellen niet waard. Als ik iets wil leren is het interessant om iemand te hebben die mij dat kan leren.
