De traditionele maranasati-praktijk van het Theravada is gebaseerd op de (Maha) Satipatthana Sutta. Deze meditatiebeoefening omvat de visualisatie van het lichaam dat metaforisch uit 32 ‘onderdelen’ (organen en lichaamsvloeistoffen) bestaat. Het lijk wordt door de beoefenaar gevisualiseerd in verschillende stadia van verval. In de Oosterse praktijk worden skeletten prominent op verschillende locaties in de kloosters geplaatst om deze contemplatie aan te moedigen en te bevorderen.
mara
Nathan – Liefde
Als je liefde of mededogen organiseert maak je het dood. Zoals mensen graag dieren stoppen in kooien en dan beweren van deze dieren te houden. Ik woon vlakbij een hertenkamp, hier in Bloemendaal. Maar mijn schatje en ik genieten pas echt van een hert en ree in de vrije natuur. Opeens zie je zo’n kwetsbaar dier. Prachtig!
Oost en West op hun best
Boeddha leefde zo’n vijfhonderd jaar voor Jezus. Beiden spraken over liefde en geweldloosheid. Die combinatie is heel bijzonder, want er zijn genoeg mensen die spreken van en over liefde. Het is goed om te mediteren op geweldloosheid, dat verdiept onze liefde in ons leven.
In drie woorden
Als je mij zou vragen om in één woord iets over het boeddhisme te zeggen dan zou ik zonder aarzeling antwoorden: mededogen. Uiteindelijk is dat het enige dat telt. Daar komt het op neer.
Zijn
Nirvana betekent het uitblussen van het zelf. Maar hoe kun je je eigen aanwezigheid uitblussen? Dan moet het iets zijn in de mens. Iets psychologisch, lijkt mij. Het zogenaamde ego, dat van ons onmensen maakt of zogenaamde helden. Hoe kunnen we het ego het beste aanpakken?
Bestaat het ego? En wat is het dan?
In mijn ogen ben je alles, dus ook iedere hersenschim. Maar je kunt wel onderscheid hebben, zoals je het verschil behoort te weten tussen een broodje poep en een broodje gezond.
Guy – dhammazaadjes – De Perfectie van wijsheid
Inzicht en beoefening van de prajnaparamita belichamen de kern van het bodhisattva-ideaal. Voor het Mahayana is dit het hoogtepunt van transcendente wijsheid—de meest perfecte manier om de ware aard van de dingen te zien. Het is te vergelijken met de manier waarop de Mahasatipatthana Sutta van het Theravada de aard van de verschijnselen forensisch analyseert en tot uiting brengt.
De Boeddha en de hertenvanger
Mara is geen vreemde voor de Boeddha; in werkelijkheid is hij Gotama’s (en in uitbreiding ieder van ons) conflicterende mens-zijn.
‘De Dhamma en de discipline door mij onderwezen en uiteengezet, zijn na mijn heengaan jullie leraar’
In het boeddhisme wordt de duivel Mara beschouwd als de personificatie van de Dood. Vaak wordt hij de Boze of de Verleider genoemd.
A-sociale media
Als boeddhist kun je Internet misschien als oefening gebruiken. Het is in feite een karikatuur van saṃsāra. De begeerte, de afgunst, de woede, de illusie en de leegte zijn er nog gemakkelijker te begrijpen. Als je het scherm van je mobieltje kunt leren zien als een soort ingewikkelde lamp waar niets gebeurt, kun je misschien ook begrijpen dat de werkelijkheid waarin je leeft een soort openheid is waar echt niets gebeurt.
Guy – De sangha
In de ogen van de Boeddha is de Sangha de spirituele groepering van gelijkgestemden die samen op weg zijn naar bevrijding uit dukkha.
Het jaar 2022 – dag 49 – amicaal
De begroeting door een bezorger van Chinees eten.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – De Perfectie van wijsheid — (Skr. Prajnaparamita)
Alle dhammas, alle verschijnselen, alle bestaansvormen worden gekenmerkt door leegte: zij ontstaan noch vergaan, ze worden niet geboren en ze sterven niet; ze zijn niet zuiver en niet bezoedeld; ze nemen niet toe en niet af. Ze zijn zonder verleden, zonder toekomst, zonder aanwezigheid.
De Facebook Sutta (SN 57.1)
Mensen delen niet elk betekenisvol ding dat hen overkomt: ze delen wat hun leven geweldig en speciaal maakt. Worden we hierdoor niet gewend om hele gebieden van ons menselijk bestaan te ontkennen? Hoe rijmen we dit met de eerste grote opdracht om dukkha volledig te kennen en te omarmen?
Het jaar 2021 – dag 185 – eten bij mara
Geen bevende vloeren in restaurant Mara, wel heerlijk eten.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Ad van Dun – Zelfonderzoek – jezelf en de werkelijkheid steeds beter leren kennen
Ik besef hoe alles wat ik doe of denk, inclusief zelfs de diverse spirituele initiatieven, in feite zelfzuchtig en geconditioneerd belangenspel is: niet echt authentieke, betrouwbare beleving, maar ontleende en ingevulde projecties.
Ad van Dun – Herberg
welkom in herberg de Juwelenhaard
waar men wijsheid serveert en gemoedsrust.
Ad van Dun – Waseming
…
Sterven als een wolk
Volgens de boeddhistische traditie is sterven niet het omzetten van een knopje, waarna het lampje van de geest definitief dooft, of voor eeuwig voort gloeit in een poel van jolijt of ellende. Als leven een kunst is, dan is sterven dat des te meer, zoals Philip Kapleau Roshi in zijn boek over zen, leven en sterven schrijft.
‘En waar is het, monniken, dat Mara en zijn gevolg niet kunnen komen?’
In dit sutta gebruikt de Boeddha de gelijkenis van de hertenvanger om ons te onderrichten over de manier waarop wij kunnen ontsnappen aan de invloed van Mara, de Boze en dit door ‘onzichtbaar’ te worden voor hem. Door het daarmee gepaard gaande inzicht worden de mentale vergiften uiteindelijk vernietigd en de verlossing bereikt.
Niksnatuur en de leegteverdwazing
Gautama kende de goden en Mara, voorbije levens en spirituele ervaringsverruiming. Waar zijn wij, met onze steriele beoefening? Bevooroordeeld als wij zijn zien wij onze vooroordelen niet en laten wij ons kanaal naar juist inzicht verstoppen. Zurück, zurück, gij demonen van een allesverslindend nihilisme!
Preek 13 – Boeddha’s ontstaan uit wantrouwen!
Geloof niets, dit ook niet, en je hoeft geen boeddha meer te worden. Dat is het juiste inzicht.
Preek 10 – Geen Boeddha, geen Mara!
Er zijn geen voelende wezens, er is niemand om te verlossen, er is niemand die verlost. Dat zijn allemaal hersenspinsels. Fantomen in je geest.
Preek 9 – Geen Boeddha zonder Mara!
Wie van Mara naar Boeddha overloopt, van gehechtheid naar onthechting, van de vorm naar de leegte, die verruilt het ene nest voor het andere.
