
…
door Fred Valkering
door Ardan
door Dharmapelgrim
Donald Trump en Hillary Clinton groeiden uit tot de belangrijkste politici van de wereld. Beiden hebben zich als kind machteloos gevoeld, misten noodzakelijke verbinding en veiligheid in hun jeugd en grijpen in hun volwassen leven naar macht. Politici die al vroeg leerden om zich liegend staande te houden en als kind door een tekort aan onvoorwaardelijke hechting gedwongen werden uit zelfbescherming hun authenticiteit te verloochenen. Macht speelt bij deze mensen een cruciale rol.
door gastauteur
Veel christenen in Amerika geloven in Trump als een messiaans figuur. Waarom mythologiseren we toch zo graag figuren? Je ziet het zelfs terug in de bioscoop, waar Marvel-helden al lange tijd zeer populair zijn, nietwaar? Hebben we dan niet genoeg aan onszelf?
Lees meer over Het idealiseren van iets of iemand betekent juist het einde ervan
door gastauteur
door Jana Verboom
Om stil te staan bij het lijden in Gaza hierbij een recept dat geïnspireerd is op het Midden-Oosten. Bij mijn supermarkt verkochten ze geen ras-el-hanout, dus heb ik zelf maar wat gemaakt. Gangbare ingrediënten zijn piment, bosbessen, kardemom, kaneel, kruidnagel, peper, galangawortel, gember, foelie, nigella, nootmuskaat, zwarte peper en gemalen kurkuma. Aldus wikipedia.
Lees meer over B’eter salade met kikkererwten, gegrilde aubergines, granaatappel en croutons
door gastauteur
Jarenlang in een lege kamer kan een mens tot wanhoop, wrok of waanzin brengen. Maar op de een of andere manier is Nelson Mandela er in geslaagd met die leegte te leven. Ik vermoed dat die uiterlijke leegte hem naar zijn innerlijke leegte gevoerd heeft; dat hij die onder ogen heeft durven zien en vervolgens ontdekt heeft dat die leegte niet een beangstigend zwart gat is maar ruimte waar Liefde gedijen kan. Of nog gekker: dat het niets nodig is voor de beweging van Liefde.
door Zeshin van der Plas
door gastauteur
door Ksaf Vandeputte
In Plum Village vroeg een jong meisje aan Thich Nhat Hahn: ‘Ik ben zo bang dat we de aarde vernietigen, wat kan ik doen om dat te voorkomen?’ Zijn antwoord: ‘Verder doen wat moet gedaan worden. De kans is groot dat het binnen enkele decennia gedaan is met de menselijke beschaving. De aarde zal dan zonder ons bestaan.’
door Fred Valkering
Ik wil Liefde ZIJN, dat is de richting waarin ik mijn neus bewust heb gezet. Niet meer (en niet minder) dan dat. En ik wens dat dat uitstraalt naar mijn omgeving. Dat die rimpeling, veroorzaakt door de steen die ik ongezien in het water gooi, mag reiken tot in de verste uithoeken van alle universa, en daar voorbij.
door gastauteur
door Jules Prast
Wordt het ware leven niet gekenmerkt door een vlammend pathos waarin tegengestelde gemoedstoestanden zich tezelfdertijd laten gelden? De Romeinse dichter Catullus uit de eerste eeuw vóór Christus, drukte zich in enkele beknopte dichtregels zo uit: “Odi et amo. Quare it faciam requiris. Nescio, sed fieri sentio et excurcior.” In vertaling: “Ik haat en voel lief. Waarom, wil je misschien vragen, doe ik dit? Ik weet het niet, maar ik voel het gebeuren en het verscheurt mij.”
door Joop Ha Hoek
door Ksaf Vandeputte
Boeddhistische psychologie gaat uit van voortdurende veranderlijkheid. De realiteit en ook ons zelfbeeld zijn een proces. Woede komt op en gaat weer weg. Boeddha sprak vaak van zaden. Zaden zijn een potentieel dat we kunnen ontwikkelen. Wij kunnen kiezen om het zaad van woede, vreugde of liefde te cultiveren.
door gastauteur
door gastauteur
door Wouter ter Braake
Natuurlijk is ons ego met de rationele, wetenschappelijke benadering van het menselijk verstand mee geëvolueerd. Het heeft van de psychologie geleerd dat het verstandig is emoties aandacht te geven, maar heeft daarbij een slimme truc bedacht: ‘ik moet er op zo’n wijze aandacht aan besteden dat ik het óf uit mijn systeem krijg, óf op zijn minst diep in mijn systeem opberg en verborgen houd’.
door Ksaf Vandeputte
door gastauteur
door Ludo Lemmens
door Edel Maex
Mededogen roept op tot actie. Maar wat kan ik doen? Wel, in de eerste plaats mij bewust zijn van die keuzemogelijkheid. En dan is het maar de vraag waar ik sta. Ik kan het conflict in Gaza niet oplossen. Ik kan alleen maar mijn verantwoordelijkheid nemen op de plek waar ik sta. Ik kan proberen goed om te gaan met de mensen rondom mij.