Het existentialisme benadrukt de verantwoordelijkheid van de mens om zijn eigen leven zin en vorm te geven. De vrijheid van keuzes die men daarbij heeft, brengt echter ook een grote sociale verantwoordelijkheid met zich mee, omdat wij nu eenmaal niet alleen op de wereld zijn.
Jean-Paul Sartre
Existentialisme is humanisme
Sartre wilde echt volgens zijn filosofie leven, dat betekende dat hij alle bestaande handleidingen voor het leven verwierp. Hij trok zich om te beginnen niets aan van alle overgeleverde burgerlijke fatsoensnormen. Vervolgens beschouwde hij de christelijke of katholieke waarden als niet meer dan luchtfietserij. De als vooruitstrevend geldende marxistische maatschappijvisie was volgens hem niets anders dan schijnheiligheid. Natuurlijk spraken de fatsoenlijke mensen hier schande van, hij werd beschouwd als een schandalige schrijver, dit is althans de titel van een artikel over hem van een andere filosoof.
Boeddha, wie? Het onderzoek (2)
Hein van Gerwen: “Boeddhisme zorgt voor een evenwichtige persoonlijkheid.”
Taigu – Met voeten in verschillende werelden
Het gebeurt met grote regelmaat bij het slapen gaan. Ik leg mijn hoofd op het kussen, trek mijn dekbed over me heen, en dan opeens begint in mijn bewustzijn het Onze Vader zich te spreken, of zelfs te zingen, terwijl ik mijn lippen niet beweeg.
Refreshing Earth of the Heart – vegapizza
De uitdaging is om te zoeken naar vlees- en zuivelvrije gerechten die zelfs door mijn eigen proefpanel van vega-sceptici, mijn kinderen, worden geaccepteerd. Vandaag de vega-pizza, zónder kaas.
Boekbespreking – De wereld als verschijning, fenomenologie en de 20e eeuw
De titel van dit boek is een beetje misleidend, de wereld verschijnt namelijk nooit en kan daarom nooit een verschijning of een verschijnsel zijn. Met het woordje ‘wereld’ bedoelen we gewoonlijk alles wat er is, dus ook wijzelf en het is niet erg moeilijk om in te zien dat het geheel nooit aan een deel kan verschijnen. Je kunt per slot van rekening ook niet je huis in zijn geheel zien als je thuis bent.
De pandemie
Dit artikel gaat over Rhinocéros, Neushoorn uit 1959, een van de spraakmakende toneelstukken van de Roemeens-Franse toneelschrijver Eugène Ionesco, geboren Eugen Ionescu (1909 – 1994).
De Boeddha en de dood
Wij mensen bestaan niet als geïsoleerde subjecten, we zijn in ons bestaan van elkaar afhankelijk, dat kunnen we van de huidige pandemie leren. De ander maakt dus deel uit van het zelf en omgekeerd. De dood van de ander is een aspect van mijn eigen dood en met de ander sterft er een stukje van mij. Dit besef ik in de rouw en in dit besef ervaar ik de vriendschap, zo ervaar ik wat de ander voor mij betekende. Zonder dood zouden we ons gevoel voor vriendschap verliezen en een soort onmensen worden.
Slavernij, racisme en boeddhisme
Door te zeggen dat alle witte mensen racistisch zijn, is zenleraar Angel Williams zelf een raciste en is het moeilijk om te begrijpen wat zij haar publiek te verwijten heeft. Zij komt echter uit een land waar dominees niets anders doen dan hun publiek met wilde kreten bestoken, wat dan meestal met een enthousiast ‘halleluja’ wordt beantwoord.
De man zonder hoofd
Hoe moeten we echter de koploze ervaring begrijpen? Douglas Harding beschrijft hem accuraat: hij stopte even met denken en daarna ontdekte hij dat hij geen hoofd had.
