Het Jacques den Boer archief bestaat o.a. uit: naslagwerken, overzichten, chronologieën, correspondenties, kladversies, kopieën van relevante artikelen, enz. Alles werd door hem persoonlijk verzameld en samengesteld, met als resultaat: een unieke bron van kennis inzake de geschiedenis van het boeddhisme zoals dat zich in Nederland ontwikkelde.
Henk Blezer
Dick – Bloem, onkruid en ruimte
Terwijl ik naar de sprekende Henk keek, had ik ook steeds het kolossale Boeddhabeeld van het Rigpacentrum in het vizier; het stond maar een paar meter van hem vandaan. En beide beelden ontroerden me.
Boekbespreking – Dan liever dood, over martelaren en hun religieuze drijfveren
De titel van dit boek herinnert aan de woorden van commandant Jan van Speijk: ‘Dan liever de lucht in!’. Dit zou hij hebben gezegd toen zijn schip in 1831 in Antwerpen door woedende Belgen werd bestormd en hij zichzelf met zijn schip en een deel van zijn bemanning opblies. De heldhaftigheid van deze daad is omstreden, maar een feit is dat Van Speijk zijn leven opofferde voor het staatsbelang. Was hij een martelaar?
‘Mijn beste! Nu begint het bij je te dagen dat je sterft! Je gaat deze wereld verlaten’
Ook al weten wij doorgaans niet het precieze uur van onze dood, het onvermijdelijke afscheid van deze wereld en alles wat ons daarin lief en vertrouwd is, vormt ironisch genoeg een van de schaarse zekerheden van ons bestaan. Maar laat die dood nu ook iets zijn waar we ons nooit echt goed met zekerheid een voorstelling van kunnen maken.
Dick – Bloem, onkruid en ruimte
‘Evenmin maak ik me erg druk over de vraag of het boeddhisme zich precies conform de tradities ontwikkelt in Nederland. Wel vind ik belangrijk dàt er sprake is van ontwikkeling.’
Kunt u zich voorstellen hoe het is om dood te zijn?
Voorstellingen aangaande een ‘Toestand van de Dood’, in Tibetaans Buddhistische Bar do-literatuur.
Boeken – Het pompeblêd en de lotus
‘Het gevolg was dat het boeddhisme eigenlijk niet begrepen werd door hen die pretendeerden er alles van te weten. Ik heb de professoren nog gekend die nooit in India of China geweest waren, die nooit een seconde hadden gemediteerd, maar die de acht jhānas haarfijn konden uitleggen.’ Boekbespreking door Erik Hoogcarspel.
Boeken – Het pompeblêd en de lotus
Dit is de eerste uitgave in de reeks ‘De geschiedenis van het boeddhisme in Nederland’ en komt tot stand in samenwerking met het Nederlands Boeddhistisch Archief (NBA).
Vrije Universiteit – boeddhisme speelt in veel kernvakken grotere rol
Los van de activiteiten binnen de VU is ook het boeddhistisch vormingsonderwijs op scholen in beweging.
‘Mijn beste! Nu begint het bij je te dagen dat je sterft! Je gaat deze wereld verlaten’
Ook al weten wij doorgaans niet het precieze uur van onze dood, het onvermijdelijke afscheid van deze wereld en alles wat ons daarin lief en vertrouwd is, vormt ironisch genoeg een van de schaarse zekerheden van ons bestaan. Maar laat die dood nu ook iets zijn waar we ons nooit echt goed met zekerheid een voorstelling van kunnen maken.
Joop Romeijn – Doodgaan voor beginners
Op 25 maart overleed Joop Romeijn.’Er zijn mensen die geloven in reïncarnatie of in wedergeboorte. En er zijn mensen die zich vorige levens (zeggen te) herinneren; die ‘geloven’ niet, die weten. En die herinneren zich dus ook hoe het is, dood te gaan, dat hebben ze op diverse manier ondergaan (‘gedaan’ lijkt me te actief uitgedrukt). Ik hoor daar niet bij, ik heb het nog nooit gedaan – doodgaan – ik weet het niet.’
BUN-voorzitter Michael Ritman: ‘de waarheid van de dharma kan niet aangetast worden door wangedrag van een leraar’
Ritman: ‘Bij Rigpa was natuurlijk bekend dat Sogyal altijd veel ‘vriendinnetjes’ heeft gehad. Daar werd door oudere studenten niet moeilijk over gedaan. Hij was geen monnik en niet getrouwd. En het ging om relaties met volwassen vrouwen. Maar met de kennis van nu vind ik dat we dit met z’n allen nooit hadden mogen accepteren. Het is nu zonneklaar voor mij dat het ging om een machtsrelatie die gebruikt werd om seks af te dwingen met personen die in een positie van afhankelijkheid verkeerden. Dit is strafbaar seksueel misbruik, en niet minder dan dat.’
De kerstballen van de Boeddha
De vraag naar de relatie tussen boeddhisme en het kerstfeest heeft natuurlijk niet alleen een pragmatische aspect. De gedachte die er achter zit is dat het kerstfeest een soort christelijke ritueel is, terwijl het boeddhisme een andere religie is. Je zou als het ware een soort verraad plegen door kerstmis te vieren. Het is eigenlijk een soort vreemd gaan.
Joop Romeijn – Doodgaan voor beginners
Er zijn mensen die geloven in reïncarnatie of in wedergeboorte. En er zijn mensen die zich vorige levens (zeggen te) herinneren; die ‘geloven’ niet, die weten. En die herinneren zich dus ook hoe het is, dood te gaan, dat hebben ze op diverse manier ondergaan (‘gedaan’ lijkt me te actief uitgedrukt). Ik hoor daar niet bij, ik heb het nog nooit gedaan – doodgaan – ik weet het niet.
Halbertsma’s heruitgave over ‘Buddhisme en zijn Stichter’ op schema
In 1843 verscheen het oudste geschrift in het Nederlands waarin een beschrijving van ‘het boeddhisme’ werd gegeven. De auteur van het geschrift was de doopsgezinde predikant dr. J.H. Halbertsma (1789-1869) en het boekje was getiteld ‘Het Buddhisme en zijn Stichter’.
‘Mijn beste! Nu begint het bij je te dagen dat je sterft! Je gaat deze wereld verlaten’
Ook al weten wij doorgaans niet het precieze uur van onze dood, het onvermijdelijke afscheid van deze wereld en alles wat ons daarin lief en vertrouwd is, vormt ironisch genoeg een van de schaarse zekerheden van ons bestaan. Maar laat die dood nu ook iets zijn waar we ons nooit echt goed met zekerheid een voorstelling van kunnen maken.
Bloem, onkruid en ruimte
Rigpacentrum, zaterdag. ‘Evenmin maak ik me erg druk over de vraag of het boeddhisme zich precies conform de tradities ontwikkelt in Nederland. Wel vind ik belangrijk dàt er sprake is van ontwikkeling.’
Kunt u zich voorstellen hoe het is om dood te zijn?
Voorstellingen aangaande een ‘Toestand van de Dood’, in Tibetaans Buddhistische Bar do-literatuur.
Nieuw Nederlands Boeddhisme
Een religieuze tegencultuur.
Joop Romeijn – Doodgaan voor beginners
Er zijn mensen die geloven in reïncarnatie of in wedergeboorte. En er zijn mensen die zich vorige levens (zeggen te) herinneren; die ‘geloven’ niet, die weten. En die herinneren zich dus ook hoe het is, dood te gaan, dat hebben ze op diverse manier ondergaan (‘gedaan’ lijkt me te actief uitgedrukt). Ik hoor daar niet bij, ik heb het nog nooit gedaan – doodgaan – ik weet het niet.