Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

dood

Het vuur van de bekering

door

Op 28 september 2009 kwam Anke Evertz verkleumd thuis en probeerde de open haard aan te steken. Dit ging helemaal mis. Het draaide eropuit dat haar trainingspak en haar haren vlamvatten. Meer dood dan levend werd ze met derdegraadsbrandwonden met een traumahelikopter naar het ziekenhuis gebracht. De artsen vochten voor haar leven en ze werd negen dagen kunstmatig in coma gehouden. Een boekbespreking.

Leven in Thailand – Vergankelijkheid

door

Tja, en dan die verandering die haast altijd ‘groot’ voelt: de dood. De dood ís natuurlijk ook groot. Maar in mijn beleving niet groter dan het leven. Meer een fase die er onvermijdelijk bij hoort als je eenmaal geboren bent. En die niet beter of slechter is dan al die andere fasen die we gaandeweg meemaken. Maar ook de dood heeft in onze cultuur een zware, negatieve betekenis. Liever hebben we er niet mee van doen. Wanneer een hoogbejaarde grootouder overlijdt kunnen we dat als erg verdrietig ervaren, maar gezien de leeftijd is het dan vaak vanzelfsprekender er vrede mee te hebben. ‘Toch een mooie leeftijd, 98 jaar’, of ‘ze was er ook wel klaar mee, met het leven.’ Maar niet iedereen wordt 98 jaar.

Taigu – Vriendschap en liefde in oorlog en vrede

door

Vriendschap kan liefde baren en vice versa. Liefde kent zoveel verschillende verschijningsvormen, die tot uitdrukking komen in de woorden die het klassieke Grieks voor ieder hiervan kent. Het verschil tussen vriendschap en liefde is, kortom, niet zo scherp en exclusief als sommigen onder invloed van tegenwoordige taal en sociaal gebruik veronderstellen.

Doodgaan voor beginners

door

Er zijn mensen die geloven in reïncarnatie of in wedergeboorte. En er zijn mensen die zich vorige levens (zeggen te) herinneren; die ‘geloven’ niet, die weten. En die herinneren zich dus ook hoe het is, dood te gaan, dat hebben ze op diverse manier ondergaan (‘gedaan’ lijkt me te actief uitgedrukt). Ik hoor daar niet bij, ik heb het nog nooit gedaan – doodgaan – ik weet het niet.

Hans de Booij: ‘Boeddhisten volgen geen opleiding in het moorden’

door

‘Ik heb een grote behoefte aan ultieme geweldloosheid. Niet een beetje, maar zoals de Dalai Lama zegt totaal. We moeten er niet mee sjoemelen. In Birma martelen soldaten boeddhistische monniken. Voor sommigen is dat verwarrend, die soldaten zijn toch ook boeddhisten. Maar dat is niet waar, ze liegen. Boeddhisten volgen geen opleiding in het moorden of niet vermoord worden. Nog nooit zijn in naam van de Boeddha soldaten een land binnengevallen. Het zijn geen boeddhisten.’

‘Sola Fide’ – in vertrouwen dat het goedkomt

door

‘Dit wil ik ons allen graag op het hart drukken; Leven-dood is een ernstige zaak. Snel vergaan alle dingen. Wees daarom altijd wakker, nimmer onoplettend, nimmer achteloos’. Er zijn variaties bekend, zoals in de Japanse soto traditie:  ‘Dit wil ik ons allen graag op het hart drukken. Leven-dood is een ernstige zaak. Snel vergaat de tijd en kansen gaan voorbij. Ontwaak, laat ons ontwaken. Wees altijd wakker, nimmer onoplettend, nimmer achteloos. Verspil uw leven niet!’ Het is een indrukwekkende en krachtige aansporing te beseffen hoe kostbaar ons leven is.