Het nieuwe boeddhistisch cabaretprogramma van de Rotterdammer heet Every Boeddha Happy. Hij noemt het zelf een dhammatalk in de vorm van cabaret, met conferences en liedjes. Klankschalen, een zentuin, een stoepa, Milarepa, alles komt langs als een soort kralensnoer, waarbij de dhamma de inhoud is en humor de vorm.
Aan de hand van dit verhaal vertelt Niek Everts hoe ze vandaag haar werk invult als drugs- en straatpastor in de stad Antwerpen.
Enfin, mooi dat onze maatschappij stilaan ervan doordrongen wordt dat niet alle boeddhisten Tibetaan zijn of zenboeddhisten, en dat de dharma uit meer dan één kleur bestaat die antwoorden aanreikt op verzuchtingen, vragen, behoeften die zo prangend zijn voor ons als mens en individu, ook in deze tijd.
We willen allemaal gelukkig zijn. Maar wat als precies dat jagen op geluk ons ongelukkig maakt?
Zonder weg te vluchten in zweverige toestanden maar durven loslaten en gewoonweg de dingen zien zoals ze zijn; vooral ze te aanvaarden zoals ze zich aandienen; zo simpel, zo complexloos kan een uurtje mediteren zijn. Maar wat is meditatie dan wel?
Er zijn – in grote lijnen – twee manieren om het boeddhistische pad te bewandelen: het pad van de wijzen en het pad van de Nembutsu.
De uitgever – Een inspirerend antwoord op de verharding van onze samenleving.
Het boeddhisme kent geen scheppende god, is een religie, maar boeddhisten kennen wel het geworstel met de dhamma, de leer van de Boeddha.
‘Hoe vind ik rust en kalmte in een hectische wereld? Hoe voel ik me goed in mijn vel, los van omstandigheden?’
We worden uitgenodigd om te ontwaken uit onze droom, de verblinding en zelfmisleiding (de ogen sluiten, ontkennen) die de werkelijke oorzaken van ons lijden zijn. Ontwaken betekent de ogen openen. We kunnen pijn alleen maar bestrijden door haar recht in de ogen te zien. Niet ontkennen, verwerpen of afwijzen, maar aanvaarden dat de dingen zijn zoals ze zijn.
