Ik ben behoorlijk neurotisch en intolerant, dus.
Rooie mensen
Op de Rozengracht kwam volkomen onverwacht een man uit een zijstraatje gelopen met de onverwachtheid van een ouderwetse opgewonden speelgoedauto die zojuist losgelaten was. De man kwam direct ongehinderd naast me lopen en begon meteen tegen me te praten, alsof hij een onderbroken gesprek hervatte.
Onverschilligheid
Van de tien jaar waarin Doede en ik tot elkaar veroordeeld waren vonden de meeste contacten in de gevangenis plaats. Dat was wel zo veilig, want in de spreekkamer kon hij weleens agressief worden.
Treurnis
In een mooie tuin stond een treurwilg. Zijn naam was Treurnis, maar hij noch iemand of iets anders wist hoe hij ooit aan die naam was gekomen. Hij had zijn vader of moeder niet gekend, want die waren al knetterend in rook opgegaan in een houtkachel, nog vóór hij van wilgenteen wilg werd.
Vergeten
Hoe heeft dit eigenlijk zover kunnen komen? Die vraag stel ik mezelf tegenwoordig wel vaker.
Ik sta voor de spiegel (altijd leerzaam) en stel mezelf die vraag nadat ik de rimpels, kraaienpootjes, huidoneffenheden, grove poriën, hangwangen, grijze haren en baardstoppels eens goed bekijk. Best wel dapper van mezelf.
Miegel
Hij begreep absoluut niet waarom de buurtbewoners zich zo gedroegen. Mensen meden hem en hij werd eens ‘s avonds op een donker plekje mishandeld.
Tevredenheid en conditionering
Zelf krijg ik wel eens de neiging om in een soort lethargie weg te zakken als het leven op rolletjes loopt. Eens kijken of ik in mijn grote doos clichés nog iets vinden kan dat het uitdrukt: ik mis dan de uitdaging in het leven, de prikkel om wakker te blijven, ik ervaar vervlakking.
Mauritius
Ik heb de zeven wereldzeeën bevaren, in een ultieme poging om iets te ontlopen wat niet te ontlopen viel. Ik was 18 jaar en nog volop bezig om mezelf van de aanwezigheid van bepaalde mensen in mijn leven los te maken.
IJs
Ze noemden hem Schallekie. Hij verscheen binnen het seizoen vrijwel dagelijks met zijn witte, platte ijscokar in de straat in de Rotterdamse nieuwbouwwijk Schiebroek, begin jaren zestig.
Gemijmer over vrijheid en ander ongemak (II en slot)
Er zijn allemaal rechten en regels die door mensen verzonnen worden en die geen andere betekenis hebben dan dat ze verzonnen zijn. Regels zijn – terecht – bedacht om orde in de chaos van de samenleving aan te brengen en te handhaven.
Gemijmer over vrijheid en ander ongemak (I)
Is bevrijding hetzelfde als vrijheid? Ben je vrij als je bevrijd bent? Of als je de vrijheid hebt om elkaar met maling aan de regels onbeperkt met Covid 19 te besmetten?
Politiek en compassie
Politiek roept scherpe wij – zij-gevoelens op. Het vergroot tegenstellingen en geeft podium aan oprecht menende mensen, maar ook aan manipulerende populisten.
Taalanguage
Ik kende hem nog van vroeger, een man die al zijn hele leven bezig was aan een nooit eindigende zwerftocht langs religieuze halteplaatsen in de geest zowel als over de aardbol.
Jaloers as de …
Onwetendheid kent geen beperkingen.
Vissen kwellen
Vissen martelen gaat beter in stilte. Af en toe werd er met een ruk opgehaald, en als er dan geen spartelend slachtoffer aan de haak zat, werd er zacht gevloekt. Omgekeerde mantra’s van frustratie.
(On)gerichte liefde
Liefde is mooi, liefde is alles. Alles is liefde. Liefde is soms ook treurig. Iemand willen ‘hebben’ die je niet krijgen kan, zorgt voor de blues. Iemand verliezen waar je van houdt, geeft diep-donkere blues. Persoonsgerichte liefde is vooral op het eigen ik gericht en nauwelijks op de ander.
Woede
Waarom wordt iemand boos? Of erger: woedend?
Bescheidenheid en nederigheid
Het universum kent geen criteria voor goed, kwaad, bescheidenheid of onbescheidenheid. Die criteria bedenken mensen. Door bescheiden gedrag laat je het licht op een ander schijnen.
Schuldspijt
Over nutteloze gevoelens.
Aanwezig-zijn
Als je Aanwezig bent, ben je in het hier en nu, in het ergens en gisteren, in het daar en morgen, in het overal en overmorgen, in het nergens en (n)ooit. Onafgebroken en ononderbroken.
Eenheid, tweeheid, meerheid…
Plagerijtjes van een gedachtestroom.
Belangeloze goedheid.
Maar, vertelde een inwendig stemmetje, was toch er een secundaire winst. Het bevredigende gevoel Goed te zijn geweest. Het Brave Hendrikgevoel.
Pakketje
Ik woon in een dorpje op nummer twintig en vulde dat braaf in op het on- line-formulier. Alleen: het moderne uitvloeisel van de goeie, ouwe PTT was het niet met mij eens dat ik op twintig woonde, en eiste dat ik een ‘A’ zou toevoegen. Dat weigerde ik, want ik woon niet op ‘A.’
Alleen-zijn
Wat is alleen? Is dat hetzelfde als eenzaam? Ik heb tijdens mijn twee handenvol (en inmiddels overlopende) lentes vaak mensen ontmoet die zeiden dat alleen-zijn niet hetzelfde is als eenzaam zijn.
